It’s Elemental

Hoewel zinkverbindingen al minstens 2500 jaar worden gebruikt bij de productie van messing, werd zink pas veel later als een apart element erkend. Metallisch zink werd voor het eerst geproduceerd in India ergens in de jaren 1400 door het mineraal calamine (ZnCO3) te verhitten met wol. Zink werd in 1746 herontdekt door Andreas Sigismund Marggraf door calamine te verhitten met houtskool. Tegenwoordig wordt zink meestal geproduceerd door elektrolyse van waterig zinksulfaat (ZnSO4).

Ruwweg een derde van al het metaalzink dat tegenwoordig wordt geproduceerd, wordt gebruikt in een proces dat bekend staat als galvaniseren. Tijdens het galvaniseren wordt een voorwerp dat aan corrosie onderhevig is, zoals een ijzeren spijker, van een beschermende zinklaag voorzien. Het zink kan op een voorwerp worden aangebracht door het onder te dompelen in een bad gesmolten zink, maar meestal wordt het aangebracht door middel van een galvanisatieproces. Opofferzinkanodes worden gebruikt in kathodische beschermingssystemen om blootgesteld ijzer tegen corrosie te beschermen. Metallisch zink wordt ook gebruikt om droge celbatterijen, dakbekleding en gietstukken te maken.

Zink wordt gebruikt om vele nuttige legeringen te maken. Messing, een legering van zink die tussen 55% en 95% koper bevat, is waarschijnlijk de bekendste zinklegering. Messing werd ongeveer 2500 jaar geleden voor het eerst gebruikt en werd op grote schaal gebruikt door de oude Romeinen, die het gebruikten voor de vervaardiging van onder meer munten, ketels en decoratieve voorwerpen. Messing wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt, vooral in muziekinstrumenten, schroeven en andere ijzerwaren die bestand moeten zijn tegen corrosie. Zink wordt gelegeerd met lood en tin om soldeer te maken, een metaal met een relatief laag smeltpunt dat wordt gebruikt om elektrische onderdelen, buizen en andere metalen voorwerpen samen te voegen. Prestal®, een legering van 78% zink en 22% aluminium, is een vreemd materiaal dat bijna even sterk is als staal maar even gemakkelijk kan worden gevormd als plastic. Nikkelzilver, schrijfmachinemetaal, messingveren en Duits zilver zijn andere veel voorkomende zinklegeringen.

Zinkoxide (ZnO), een veel voorkomende zinkverbinding, vormt zich wanneer metallisch zink aan de lucht wordt blootgesteld en vormt een beschermende laag die de rest van het metaal beschermt. Zinkoxide wordt onder meer gebruikt in verf, sommige rubberproducten, cosmetica, geneesmiddelen, kunststoffen, drukinkten, zeep en batterijen. Zinksulfide (ZnS), een andere zinkverbinding, licht op wanneer het wordt blootgesteld aan ultraviolet licht, röntgenstralen of elektronen en wordt gebruikt om lichtgevende wijzerplaten voor horloges, televisieschermen en fluorescerende gloeilampen te maken. Zinkchloride (ZnCl2) is een andere zinkverbinding die wordt gebruikt om hout tegen bederf en insecten te beschermen.