Jij en je hormonen

Alternatieve namen voor humaan choriongonadotrofine

Menselijk choriongonadotrofine; hCG; Novarel; Ovidrel; Pregnyl; A.P.L; Profasi; Chorex; Chorigon; Chorigon-10

Wat is humaan choriongonadotrofine?

Humaan choriongonadotrofine is een hormoon dat wordt geproduceerd door de cellen die het groeiende menselijke embryo omgeven; deze cellen zullen uiteindelijk de placenta gaan vormen. Humaan choriongonadotrofine kan vanaf 7-9 dagen na de bevruchting, wanneer het embryo zich hecht en innestelt in de baarmoeder, worden opgespoord in de urine; het vormt de basis van de meeste zwangerschapstests die zonder recept verkrijgbaar zijn en van de meeste ziekenhuistests (zie foto).

Tijdens de menstruatiecyclus, wanneer bij de ovulatie een eicel uit de eierstok vrijkomt, vormen de overblijfselen van de eierstokfollikel (die de eicel omsloot) een nieuwe, tijdelijke eierstokklier, het corpus luteum genaamd, die het hormoon progesteron produceert. Als na twee weken de eicel onbevrucht blijft, stopt het corpus luteum met de productie van progesteron en breekt het af. Via een terugkoppelingsmechanisme geeft dit de hypofyse het signaal follikelstimulerend hormoon (en in mindere mate luteïniserend hormoon) te produceren om de volgende menstruatiecyclus op gang te brengen. Indien de eicel echter wordt bevrucht door sperma en een embryo wordt verwekt, is het van vitaal belang dat het corpus luteum progesteron blijft produceren totdat de placenta is aangelegd (de placenta neemt dan de progesteronproductie over). Het is belangrijk dat het corpus luteum progesteron blijft produceren omdat een verlies van progesteron leidt tot het vervellen van het baarmoederslijmvlies (menstruatie), waardoor een embryo zich niet zou kunnen innestelen. Humaan choriongonadotrofine is het embryonale hormoon dat ervoor zorgt dat het corpus luteum progesteron blijft produceren gedurende het eerste trimester van de zwangerschap.

Humaan choriongonadotrofine zorgt er niet alleen voor dat de eierstok progesteron blijft produceren, het kan er ook voor zorgen dat het baarmoederslijmvlies (endometrium) klaar is om het innestelende embryo te ontvangen. Recente studies hebben aangetoond dat humaan choriongonadotrofine kan helpen de bloedtoevoer naar de baarmoeder te vergroten en betrokken kan zijn bij het opnieuw vormen van de bekleding van de baarmoeder ter voorbereiding op het innestelende embryo.

Hoe wordt humaan choriongonadotrofine gecontroleerd?

Menselijk choriongonadotrofine wordt geproduceerd door de trofoblastcellen die het zich ontwikkelende embryo omgeven op ongeveer dag vijf van de zwangerschap. De hoeveelheid humaan choriongonadotrofine in de bloedbaan verdubbelt elke 2-3 dagen naarmate de ontwikkeling van het embryo en de placenta voortschrijdt, en het niveau bereikt een piek rond zes weken zwangerschap. Na deze piek daalt het choriongonadotrofinegehalte (hoewel het tijdens de hele zwangerschap aantoonbaar blijft). Wanneer de placenta eenmaal is aangelegd, wordt deze de belangrijkste bron van progesteronproductie (rond week 12 van de zwangerschap) en is humaan choriongonadotrofine niet langer nodig om de werking van de eierstokken in stand te houden. Humaan choriongonadotrofine kan echter nog andere gunstige effecten hebben in de laatste stadia van de zwangerschap; dergelijke rollen worden momenteel door onderzoekers onderzocht.

Wat gebeurt er als ik te veel humaan choriongonadotrofine heb?

Er is geen sterk bewijs dat hoge niveaus humaan choriongonadotrofine directe negatieve gevolgen hebben. Zeer hoge spiegels humaan choriongonadotrofine zijn zeldzaam, maar kunnen wijzen op hyperproliferatie van de placenta (ook wel hydatidiforme moedervlekken of molaire zwangerschappen genoemd), wat in sommige gevallen kan leiden tot kanker (choriocarcinomen). Het humaan choriongonadotrofinegehalte kan soms ook verhoogd zijn in combinatie met bepaalde niet-zwangerschapsgerelateerde vormen van kanker (bv. nier-, borst-, long- en maagdarmkankers). In dergelijke gevallen kan het gehalte aan humaan choriongonadotrofine in het bloed of de urine dienen als tumormarker.

In de zwangerschap is ook een verband gesuggereerd tussen een hoog gehalte aan humaan choriongonadotrofine en het optreden van het syndroom van Down. Studies have shown that the levels of human chorionic gonadotrophin in a Down’s syndrome pregnancy are approximately twice that of an unaffected pregnancy. However, high levels of human chorionic gonadotrophin do not cause Down’s syndrome (rather it is caused by an extra chromosome at position 21); further research is needed to investigate this link.

What happens if I have too little human chorionic gonadotrophin?

Low levels of human chorionic gonadotrophin can indicate a failing pregnancy. Reduced levels of human chorionic gonadotrophin are often observed in ectopic pregnancies (where the embryo implants outside of the uterus) or in miscarriages.

Last reviewed: Mar 2018