Kathrine Switzer

Kathrine Switzer werd geboren in Amberg, Duitsland, als dochter van een majoor in het Amerikaanse leger. Haar familie keerde in 1949 terug naar de Verenigde Staten. Ze haalde haar diploma aan de George C. Marshall High School in Fairfax County, Virginia, en ging daarna naar Lynchburg College. In 1967 stapte ze over naar de Syracuse University, waar ze journalistiek en Engelse literatuur studeerde. Ze behaalde er een bachelordiploma in 1968 en een masterdiploma in 1972.

Boston Marathon 1967Edit

Nadat Switzers 50-jarige coach Arnie Briggs volhield dat een marathon te ver was om te lopen voor een “fragiele vrouw”, gaf hij toe: “Als een vrouw het zou kunnen, zou jij het kunnen, maar je zou het aan mij moeten bewijzen. Als je de afstand in de praktijk zou lopen, zou ik de eerste zijn om je mee te nemen naar Boston’. Switzer trainde met hem voor de Boston Marathon van 1967, die zij onder nummer 261 volbracht als lid van de Syracuse Harriers atletiekclub. Als gevolg van haar loop verbood de Amateur Athletic Union (AAU) vrouwen om deel te nemen aan wedstrijden met mannen: het duurde nog vijf jaar voordat de Boston Marathon zijn eerste officiële vrouwenwedstrijd hield. Haar eindtijd van ongeveer 4 uur en 20 minuten was bijna een uur achter de eerste vrouwelijke finisher, Roberta “Bobbi” Gibb, aan wie de inschrijving voor de race was geweigerd en die tijdens de race niet was aangevallen.

Na te hebben gecontroleerd of het reglement voor de marathon geen melding maakte van geslacht, schreef Switzer zich in voor de race met gebruikmaking van haar officiële AAU-nummer, het volledige racegeld, een correct verkregen certificaat van geschiktheid, en met het formulier ‘ondertekend zoals ik mijn naam altijd onderteken, K.V. Switzer ‘. De vader van Switzer steunde de deelname van zijn dochter aan de wedstrijd en op de wedstrijddag begroetten andere lopers die zich voor de start verzamelden haar deelname aan de wedstrijd met steun en enthousiasme, waardoor zij zich ‘zeer welkom’ voelde.

De wedstrijdleiding was echter tegen deelname van vrouwen aan de marathon en foto’s van wedstrijdleider Jock Semple, die Switzers startnummer probeerde af te rukken, werden in de media verspreid.

Semple viel Switzer tijdens de wedstrijd herhaaldelijk aan in een poging haar startnummer af te nemen en te voorkomen dat ze verder zou deelnemen aan de wedstrijd. In haar memoires schrijft ze:

Instinctief draaide ik mijn hoofd snel om en keek recht in het meest gemene gezicht dat ik ooit had gezien. Een grote man, een reusachtige man, met ontblootte tanden stond klaar om toe te slaan, en voordat ik kon reageren greep hij mijn schouder en smeet me naar achteren, terwijl hij schreeuwde: “Verdwijn uit mijn race en geef me die nummers!

Semple sloeg Switzers coach en mede-deelnemer, Arnie Briggs, neer toen Briggs probeerde Switzer te beschermen.Semple slaagde erin een van Switzers handschoenen te verwijderen en stopte pas met zijn aanvallen toen Switzers toenmalige vriend Tom Miller, een 235-pond ex-voetballer en nationaal gerangschikte hamerwerper die met haar meeliep, Semple tegen de grond sloeg. Foto’s van het incident haalden de krantenkoppen. Semple klaagde in een interview in 1968 over Miller’s succes in het stoppen van Semple’s fysieke aanvallen en zei: “Die man is een hamerwerper, in godsnaam!”

Hoewel het regelboek geen melding maakt van geslacht, beweerde Semple later dat Switzer een nummer kreeg door een ‘vergissing’ in het toelatingsproces, en werd behandeld als een indringer toen de vermeende ‘fout’ werd ontdekt.

Boston Athletic Association directeur Will Cloney, wiens afwijzing van Gibb’s deelname aan de Boston Marathon van 1966 beweerde dat vrouwen fysiologisch niet in staat waren om 26 mijl te lopen, werd gevraagd naar zijn mening over Switzer die deelnam aan de race. Hoewel de wedstrijdregels geen melding maakten van het geslacht en Switzer over een geldige registratie beschikte, zei Cloney: “Vrouwen kunnen niet deelnemen aan de marathon omdat de regels dat verbieden. Als we geen regels hebben, wordt het een chaos in de samenleving. Ik maak de regels niet, maar ik probeer ze uit te voeren. Er is geen plaats in de marathon voor onbevoegden, zelfs niet voor mannen. Als dat meisje mijn dochter was, zou ik haar een pak slaag geven.”

Door Switzers officiële deelname aan en voltooiing van de marathon, verbood de Amateur Athletic Union (AAU) vrouwen van alle wedstrijden met mannelijke lopers, waarbij overtreders het recht verloren om aan wedstrijden deel te nemen. Switzer probeerde, samen met andere vrouwelijke lopers, de Boston Athletic Association ervan te overtuigen om vrouwen toe te laten tot de marathon. Uiteindelijk werd in 1972 de Boston Marathon officieel voor vrouwen georganiseerd.

Volgens Switzer begreep ze de ernst van haar deelname en prestatie:

Ik wist dat als ik zou stoppen, niemand ooit zou geloven dat vrouwen in staat waren om meer dan 26 mijl te lopen. Als ik stopte, zou iedereen zeggen dat het een publiciteitsstunt was. Als ik stopte, zou dat de vrouwensport terugzetten, ver terug, in plaats van vooruit. Als ik zou stoppen, zou ik nooit Boston kunnen lopen. Als ik stopte, zouden Jock Semple en al zijn soortgenoten winnen. Mijn angst en vernedering veranderden in woede.

Latere wedstrijden, werk en onderscheidingenEdit

Switzer was de winnares bij de vrouwen van de New York City Marathon van 1974, met een tijd van 3:07:29 (59e overall). Haar persoonlijke beste tijd op de marathon afstand is 2:51:37, in Boston in 1975.

Switzer werd door Runner’s World Magazine uitgeroepen tot vrouwelijke loopster van het decennium (1967-77) en werd later televisiecommentator voor marathons, te beginnen met de Olympische marathon voor vrouwen in 1984, en ontving een Emmy voor haar werk. In 1979 werd de Supersisters trading card set geproduceerd en gedistribueerd; op een van de kaarten stond Switzer’s naam en foto.

Ze schreef Running and Walking for Women over 40 in 1997. Ze bracht haar memoires, Marathon Woman, uit in april 2007, op de 40ste verjaardag van haar eerste loop van de Boston Marathon. In april 2008 won Marathon Woman de Billie Award voor journalistiek voor haar inspirerende portret van vrouwen in de sport. Als Switzer de Boston Marathon bezoekt, is ze blij andere vrouwelijke lopers te zien:

Als ik nu naar de Boston Marathon ga, heb ik natte schouders – vrouwen vallen huilend in mijn armen. Ze huilen van vreugde omdat hardlopen hun leven heeft veranderd. Ze voelen dat ze alles kunnen.

– Kathrine Switzer, The Nation (2013)

Ze werd in 2011 opgenomen in de National Women’s Hall of Fame voor het creëren van een sociale revolutie door vrouwen over de hele wereld mondiger te maken door middel van hardlopen. Sinds 1967 heeft ze gewerkt aan het verbeteren van hardloopmogelijkheden voor vrouwen in verschillende delen van de wereld.

In 2015 lanceerde Kathrine Switzer haar wereldwijde non-profit 261 Fearless met een ambassadeursprogramma, clubtrainingssysteem en evenementen. 261 Fearless gebruikt hardlopen als middel om vrouwen te empoweren om levensobstakels te overwinnen en een gezond leven te omarmen.

Voor de Boston Marathon van 2017 kreeg rugnummer 261, hetzelfde nummer dat Switzer in 1967 kreeg toegewezen, haar toegewezen als “Switzer, Kathrine V.” Dit markeerde de 50e verjaardag van haar historische marathon. Ze werd geplaatst in wave 1 en corral 1 en finishte in 4:44:31. Ook in 2017 kondigde de Boston Athletic Association aan dat het geen rugnummer 261 zou toekennen aan toekomstige lopers, als eerbetoon voor Switzer. Het was haar negende Boston Marathon. Ze leidde een team van lopers van haar non-profit, 261 Fearless, Inc, waarvan ze hoopt dat het vrouwen zal verbinden en mondiger zal maken door middel van hardlopen. En in plaats van de enige officiële vrouw in de race te zijn zoals in 1967, werd ze vergezeld door meer dan 13.700 vrouwen – bijna de helft van het totale aantal lopers.

Ook in 2017 liep ze de New York City Marathon, wat de eerste keer was dat ze die had gelopen sinds 1974; ze finishte in 4:48:21.

In mei 2018 was Switzer de commencement speaker op de 164e commencement van Syracuse University, en ontving ze een eredoctoraat van humane letters graad.