Krik (apparaat)
In 1838 vroeg William Joseph Curtis een Brits octrooi aan voor een hydraulische krik.
In 1851 kreeg uitvinder Richard Dudgeon patent op een “draagbare hydraulische pers” – de hydraulische krik, een krik die veel beter bleek te zijn dan de destijds gebruikte schroefkrikken.
Hydraulische krikken worden meestal gebruikt voor werkzaamheden in de werkplaats, en niet zozeer als noodkrik die met het voertuig moet worden meegevoerd. Het gebruik van krikken die niet voor een specifiek voertuig zijn ontworpen, vereist meer dan de gebruikelijke zorg bij de keuze van de ondergrond, het krikpunt op een voertuig en de stabiliteit wanneer de krik is uitgeklapt. Hydraulische krikken worden vaak gebruikt om liften in lage en middelhoge gebouwen op te heffen.
Een hydraulische krik maakt gebruik van een vloeistof, die niet samendrukbaar is, en die in een cilinder wordt geperst door een plunjer van de pomp. Er wordt olie gebruikt, omdat die zelfsmerend en stabiel is. Wanneer de plunjer terugtrekt, zuigt hij olie uit het reservoir door een aanzuig-terugslagklep in de pompkamer. Wanneer de plunjer naar voren beweegt, duwt hij de olie door een terugslagklep in de cilinder. De kogel van de zuigklep bevindt zich in de kamer en gaat open bij elke trek van de plunjer. De kogel van de afvoerklep bevindt zich buiten de kamer en gaat open wanneer de olie in de cilinder wordt geduwd. Op dat moment wordt de zuigkogel binnen de kamer dichtgedrukt en bouwt de oliedruk in de cilinder zich op.
VloerkrikEdit
In een vloerkrik (ook wel ’trolleykrik’ genoemd) duwt een horizontale zuiger op het korte uiteinde van een klokanker, waarbij de lange arm de verticale beweging levert aan een hefblok, dat horizontaal wordt gehouden met een horizontaal stangenstelsel. Vloerkrikken zijn gewoonlijk voorzien van wielen, waardoor de door het hefplatform gemaakte boog kan worden gecompenseerd. Dit mechanisme heeft in ingeklapte toestand een laag profiel, zodat het gemakkelijk onder het voertuig kan worden gemanoeuvreerd, terwijl het toch aanzienlijk kan worden uitgeschoven.
FleskrikEdit
Een flessenkrik of whiskykrik is een krik die qua vorm op een fles lijkt, met een cilindrisch lichaam en een hals. Binnenin bevindt zich een verticale hefcilinder met een soort steunkussen dat aan de bovenkant is bevestigd. De krik kan hydraulisch zijn of werken met een schroef. In de hydraulische versie komt de hydraulische hefcilinder verticaal uit de romp door hydraulische druk die wordt geleverd door een pomp op de grondplaat of op een andere plaats via een drukslang. Met een enkelwerkende zuiger is het hefbereik enigszins beperkt, zodat het gebruik voor het heffen van voertuigen beperkt is tot voertuigen met een relatief grote bodemvrijheid. Voor het heffen van constructies zoals huizen maakt de hydraulische koppeling van meerdere verticale vijzels door middel van kleppen een gelijkmatige verdeling van de krachten mogelijk, terwijl de heffing nauwkeurig kan worden geregeld.
De schroefversie van de fleskrik werkt door het draaien van een grote moer die op de verticale ram met schroefdraad aan de hals van het lichaam loopt. De moer heeft tandwieltanden en wordt in het algemeen gedraaid door een conische tandwieloverbrenging die aan het lichaam is bevestigd, waarbij de conische tandwielen met de hand worden gedraaid door een krikhandvat dat in een vierkante bus past. De vijzel kan een tweede vijzel bevatten, die het hefbereik telescopisch verdubbelt.
Fleskrikken hebben een capaciteit tot 50 ton en kunnen worden gebruikt om een verscheidenheid van voorwerpen op te heffen. Typische toepassingen zijn de reparatie van auto’s en funderingen van huizen. Dit type krik wordt het best gebruikt voor korte verticale liften. Blokken kunnen worden gebruikt om de handeling te herhalen wanneer een grotere hoogte is vereist.