Kruisbestuiving

Definitie
naamwoord
(botanie) Een vorm van bestuiving waarbij het stuifmeel van de helmknop van een bloem wordt overgebracht op de stempel van een bloem van een andere plant
Aanvulling
Bij bloeiende planten vindt de bevruchting plaats door bestuiving, dat wil zeggen de overdracht van stuifmeel van de helmknop op de stempel van een plant. Het stuifmeel bevat de mannelijke gameten (zaadcellen) die via de stuifmeelbuis worden overgebracht naar de vrouwelijke gametofyt (d.w.z. de eicellen bij bloeiende planten en de kegels bij naaldbomen). Wat bestuiving betreft, kan de eicel worden bevrucht door kruisbestuiving of door zelfbestuiving.
Kruisbestuiving verwijst naar de wijze van bevruchting waarbij het sperma uit het stuifmeel (van de helmknop) van een plant wordt overgebracht op de stempel van de bloem van een andere plant.
Bij kruisbestuiving worden meer nieuwe genotypen geproduceerd dan bij zelfbestuiving. Het helpt de genetische diversiteit te vergroten. It also prevents inbreeding depression, i.e. when the biological fitness in a given population is reduced as a result of inbreeding. Thus, it helps reduce the probability of a plant species producing offspring subject to disease or genetic disadvantages due to unfavorable recessive alleles. The more diverse the genes or alleles in the gene pool, the better they are protected against extinction.
Compare:

• self-pollination

See also: