Kunnen ouders een overeenkomst sluiten om af te zien van kinderalimentatie?

In elke staat zijn ouders verplicht om hun kinderen te onderhouden. Ouders kunnen de indruk hebben dat zij zelf kunnen bepalen hoeveel en of zij alimentatie moeten betalen; de wet en de rechter hebben echter het laatste woord in zaken betreffende kinderalimentatie.

De ouders kunnen niet overeenkomen om geen kinderalimentatie te betalen. Om te begrijpen waarom ouders niet kunnen afzien van de plicht om kinderalimentatie te betalen, is het noodzakelijk te weten hoe en waarom de staat regelingen voor kinderalimentatie tot stand brengt.

Wanneer het onderhoud van een minderjarige in het geding is, kan de rechter beide ouders veroordelen tot betaling van elk bedrag aan kinderalimentatie zolang het kind minderjarig is. Afschaffing van deze alimentatie is geen optie, omdat kinderalimentatie eigenlijk een recht van het kind is, niet van de ouders. Elke staat berekent kinderalimentatie door te bepalen wat in het belang van het kind is. Daarom kunnen ouders niet weigeren kinderalimentatie te betalen omdat dit niet in het belang van het kind is.

Volgens de federale Child Support Enforcement Act heeft elke staat richtlijnen voor de berekening van het te betalen bedrag aan kinderalimentatie, die variëren afhankelijk van verschillende overwegingen. In het algemeen omvatten de factoren die kinderalimentatie bepalen:

• de behoeften van het kind, zoals ziektekostenverzekering, onderwijs, kinderopvang en andere speciale behoeften
• het inkomen en de behoeften van de ouder die het gezag uitoefent
• het vermogen van de betalende ouder om kinderalimentatie te betalen
• de levensstandaard van het kind vóór de echtscheiding of scheiding

Van daaruit kunnen de rechtbanken kinderalimentatie bepalen afhankelijk van factoren die van invloed zijn op het belang van het kind, zoals:

• de leeftijd en het geslacht van het kind
• de emotionele, sociale en educatieve behoeften van het kind
• de huiselijke omgeving die door elke ouder wordt geboden
• de interpersoonlijke relatie tussen het kind en elke ouder
• het effect op het kind van het verstoren van zijn reguliere levensroutine
• de voorkeur van elk kind, als het kind een redelijke leeftijd en rijpheid heeft

In wezen gaat een volledige afstand of ontheffing van de verplichting tot betaling van alimentatie door de ouders meestal in tegen de normen van het belang van het kind en zal niet worden gesteund door de rechter. De enige situatie waarin een ouder kan afzien van kinderalimentatie kan zijn als een voogdijouder ervoor kiest om af te zien van achterstallige kinderalimentatie.

Als de ouder die kinderalimentatie betaalt nalaat om betalingen te doen, zal de steun worden opgeteld, waardoor achterstallige kinderalimentatie ontstaat die moet worden betaald. In sommige omstandigheden kan een ouder die het gezag uitoefent, ermee instemmen af te zien van achterstallige kinderalimentatie. Dit kan gebeuren omdat de verzorgende ouder financieel in staat is om het kind te onderhouden zonder de achterstallige betalingen.

Een andere situatie kan zijn dat de betalende ouder een aanbod heeft gedaan om een deel van de achterstallige alimentatie te betalen in ruil voor de verzorgende ouder die afziet van de resterende achterstallige alimentatie. Afzien van achterstallige betalingen kan moeilijk te realiseren zijn, en ongeacht de omstandigheid kan dit niet gebeuren zonder toestemming van de rechter.

Hoewel ouders niet geheel kunnen afzien van kinderalimentatie, hebben zij nog steeds een grote mate van flexibiliteit bij het opstellen van een overeenkomst inzake kinderalimentatie. Ouders worden aangemoedigd om een actieve rol te spelen bij het bepalen van de voorwaarden voor kinderalimentatie, maar de rechter heeft de mogelijkheid om de uiteindelijke beslissing te nemen in kwesties over kinderalimentatie.