Laxeermiddel Misbruik Behandeling

De mythe van laxeermiddelen als hulpmiddel om af te vallen

Laxeermiddelen helpen mensen niet echt om af te vallen. Laxeermiddelen werken op de dikke darm. Tegen de tijd dat afval dat deel van het lichaam bereikt, heeft de dunne darm de calorieën van het geconsumeerde voedsel al geabsorbeerd. De stoelgang die door het laxeermiddel op gang wordt gebracht, bevat niet eens veel voedsel, vet of calorieën.

Laxeermiddelen kunnen echter een tijdelijk verlies van water, elektrolyten, mineralen en afvalproducten veroorzaken die in de lagere darm zitten. Hierdoor kan iemand het gevoel hebben een plattere buik te hebben of de getallen op de weegschaal wat lichter af te lezen. Maar zodra de persoon water drinkt, komt het gewicht weer terug.

Hoe de spijsvertering werkt

Het spijsverteringsproces begint op het moment dat we voedsel in onze mond stoppen. Door te kauwen wordt het voedsel afgebroken, zodat het gemakkelijker door het lichaam kan worden verwerkt. In de maag verwerken spijsverteringszuren en enzymen het voedsel verder, voordat het in de dunne darm wordt geledigd.

In de dunne darm gaat de spijsvertering verder met behulp van enzymen van de alvleesklier en gal van de lever. Hier worden voedingsstoffen en water uit het voedsel door de wanden van de dunne darm in de bloedbaan opgenomen.

Van daaruit gaan de afvalproducten naar de dikke darm. In het rectum, onderaan de dikke darm, wordt de ontlasting opgeslagen totdat deze tijdens een stoelgang uit de anus kan worden geduwd.

Risico’s van laxeermiddelenmisbruik

Na een tijd laxeermiddelen te hebben gebruikt, begint het lichaam op de hulp van het laxeermiddel te vertrouwen om afvalstoffen door het lichaam te verplaatsen. Mensen worden zowel psychologisch als lichamelijk afhankelijk van laxeermiddelen, sneller dan velen beseffen.

Constipatie: Laxeermiddelen worden gebruikt om constipatie te behandelen, maar wanneer ze worden misbruikt, kunnen laxeermiddelen constipatie juist verergeren. Laxeermiddelen werken door de zenuwen in de dikke darm kunstmatig te stimuleren, oftewel te irriteren. Deze prikkeling zorgt ervoor dat de darmspieren samentrekken en de ontlasting het lichaam verlaat. Maar als ze te lang of in te grote hoeveelheden worden gebruikt, kunnen laxeermiddelen de zenuwen beschadigen.
Het leeghouden van de dikke darm is ook riskant. Wanneer de spieren in de dikke darm niet naar behoren kunnen werken, worden ze na verloop van tijd zwakker. Samen belemmeren deze bijwerkingen de normale stoelgang. De persoon kan afhankelijk worden van steeds hogere doses laxeermiddel om de ontlasting naar buiten te krijgen.

Constipatie wordt gedefinieerd als minder dan drie stoelgangen per week, en/of stoelgang met ontlasting die hard, droog en klein is. Mensen die laxeermiddelen hebben misbruikt, kunnen weken zonder stoelgang zitten. Constipatie kan zeer ongemakkelijk zijn. Symptomen zijn onder meer een opgeblazen gevoel, buikpijn en algeheel ongemak.

Combinatie van constipatie, diarree en winderigheid: Door het gebruik van laxeermiddelen komt er gas in de darmen terecht, waardoor mensen zich vol en opgeblazen voelen. Dit kan ertoe leiden dat de laxeerder deze symptomen probeert te bestrijden met meer laxeermiddelen, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat. Bij sommige mensen irriteert de frequente stoelgang als gevolg van diarree ook het rectum en de anus, met zweertjes, bloedingen of pijn bij het toiletgebruik tot gevolg. Diarree kan ook een belemmering vormen voor lichaamsbeweging of andere sociale activiteiten, omdat men vaak naar het toilet moet rennen.

Dehydratie: Laxeermiddelen helpen niet om calorieën te verwijderen, maar ze verwijderen wel water uit het lichaam. Als er te veel vocht verloren gaat bij diarree als gevolg van laxeermiddelengebruik, kunnen mensen uitgedroogd raken. Uitdroging vormt een belasting voor de organen en kan fataal zijn als het niet onmiddellijk wordt behandeld. Symptomen zijn dorst, minder urineren, hoofdpijn, licht gevoel in het hoofd, minder zweten, droge mond, zwakte en vermoeidheid.

Electrolyt-afwijkingen: Elektrolyten zoals natrium, kalium en chloride gaan bij diarree in een abnormaal hoog tempo verloren. Dit kan leiden tot zwakte, onregelmatige hartslag en plotselinge dood.

Medische gevolgen op lange termijn
De afhankelijkheid van het lichaam van laxeermiddelen kan leiden tot medische complicaties op lange termijn. Zonder dat het lichaam hoeft te werken om afvalstoffen af te voeren, stopt het uit zichzelf met het verplaatsen van afvalstoffen door de darmen.

Aantasting van de darmfunctie: Na langdurig misbruik van laxeermiddelen verliezen de darmen hun normale spierfunctie en zenuwreactie, en kunnen ze niet langer samentrekken om de ontlasting normaal te laten uitvloeien. Dit wordt ook wel een “luie dikke darm” genoemd, wat betekent dat de dikke darm het afval niet meer efficiënt verwijdert. In plaats daarvan blijft afval veel langer dan normaal in de darmen zitten. Laxeermiddelenmisbruik wordt ook in verband gebracht met het prikkelbare-darmsyndroom.
Diegenen met een verleden van laxeermiddelenmisbruik kunnen wekenlang geen stoelgang hebben. Dit kan onaangename lichamelijke symptomen veroorzaken, zoals krampen en een opgeblazen gevoel, maar ook emotionele symptomen zoals schaamte, prikkelbaarheid en angst. De effecten kunnen omkeerbaar zijn, maar het herstel kan een langzaam proces zijn. De symptomen kunnen jaren aanhouden.

Infecties: De darm is normaal gesproken bedekt met een beschermende slijmlaag, die voorkomt dat de darmwanden geïrriteerd raken. De darmen bevatten ook bacteriën die nodig zijn voor de werking van het immuunsysteem en de algehele gezondheid. Misbruik van laxeermiddelen doet deze bacteriën en het beschermende slijm verdwijnen, waardoor de darmen kwetsbaar worden voor infecties en irritatie. Sommige studies suggereren zelfs dat het misbruik van laxeermiddelen het risico op darmkanker verhoogt, omdat langdurige ontsteking de kans vergroot dat cellen zich abnormaal ontwikkelen tijdens het genezingsproces.

Rectale verzakking: Chronische ernstige diarree als gevolg van laxeermiddelenmisbruik kan ertoe leiden dat de binnenkant van de darmen door de anale opening naar buiten steekt. Deze aandoening moet meestal operatief worden behandeld.