Lisa Hartman over onderwijs en televisie

Voormalige ‘Knots’-actrice koppelt onderwijs aan waargebeurde tv-films

Toen Lisa Hartman klaar was met de vijfde klas “stuurde ze de leraar een brief waarin ze zei hoe leuk ze het vond om bij hem in de klas te zitten”, herinnert haar moeder, Jonni Hartman zich.In de brief stond ook “op een dag word ik een grote ster en kun je zeggen dat je me in de vijfde klas les hebt gegeven.” “Ze wist altijd wat ze wilde,” zegt Jonni. “Ze zei: ‘Ik word een ster’ vanaf het moment dat ze 4 of 5 jaar oud was.”

Lisa – nu getrouwd met country hartenbreker Clint Black, en de naam Lisa Hartman Black gebruikend – herinnert zich de brief nog goed. “Ik denk dat het eigenlijk de zesde klas was,” voegt ze eraan toe. Natuurlijk is het geen geheim dat ze een grote ster is geworden, van twee televisieseries en vele tv-films, het meest recent Have You Seen My Son? (die maandag om 20.00 uur op ABC wordt uitgezonden). Het gaat over de wanhopige zoektocht van een jonge moeder naar haar zieke zoon, die ontvoerd is door haar ex-man. Ja, het is weer een van die gebaseerd op een waar gebeurd voorval films waar de netwerken zo dol op zijn. “Van wat ik heb gelezen, lijken deze films het populairst te zijn bij de kijkers,” zegt ze. “Ik denk dat mensen verbaasd zijn over sommige absurde situaties en dat ze zich tijdens de reclamespots tot elkaar wenden en zeggen: ‘Kun je geloven dat dit een waar gebeurd verhaal is?’ “De laatste paar die ik heb gedaan gaan over vrouwen die vreselijke klappen hebben gekregen en heel sterk zijn geweest en de koe bij de horens hebben gevat en hun problemen hebben opgelost.” In Without a Kiss Good-bye uit 1993 speelde ze bijvoorbeeld een jonge moeder die ten onrechte werd veroordeeld voor het vergiftigen van haar baby. Het kind stierf in werkelijkheid aan een zeldzame ziekte.

“Ik voel me goed als ik iemand een verhaal kan vertellen en hem kan verlichten, hem bewust kan maken van hoe kostbaar het leven is en hoe we moeten zorgen voor onszelf en onze kinderen en onze families. Dat is de boodschap in veel van deze films.” Een jaar later, in Someone Else’s Child, speelde ze een vrouw die thuiskwam uit het ziekenhuis met de verkeerde baby. Als ze een paar jaar later haar biologische kind terugvindt, ontdekt ze dat het mishandeld wordt. “Wat zij doet om dat kind te redden is verbazingwekkend. Vrouwen komen zo vaak uit het ziekenhuis thuis met de verkeerde baby. Ze moeten vragen stellen. “Het is niet mijn doel als actrice om scripts te zoeken die mensen voorlichten. Maar dat is wat er op me af is gekomen, het is wat populair is en ik heb degene die ik heb gedaan leuk gevonden. Ik heb veel geleerd door mijn werk.” De laatste tijd doet Hartman Black ongeveer twee televisiefilms per jaar, “en daar ben ik dankbaar voor,” zegt ze. “Het zal niet eeuwig duren. Er zijn zo veel geweldige actrices en zo weinig films die elk jaar gemaakt worden, zo weinig scripts die ik wil doen.” Ze zou echter graag teruggaan naar een serie. “

Als er iets interessants voorbij zou komen, zou ik het zo doen,” zegt ze.

Televisie in series is natuurlijk waar ze haar reputatie vestigde. Het was in Knots Landing dat ze een beetje televisiegeschiedenis schreef, als de enige acteur die het ene seizoen werd gedood en het volgende seizoen werd teruggehaald om een ander personage te spelen omdat ze zo populair was. “Ik werd door een van de personages ingehuurd om haar man gek te maken omdat ik zoveel leek op (Ciji, het vermoorde personage). Aan het eind van dat eerste seizoen was ik andere dingen gaan doen. Toen mijn manager belde en zei dat de producenten me terug wilden, was dat het meest vleiende wat me ooit was overkomen.

” Dat zegt veel, want Hartman Black heeft een behoorlijk flitsende carrière gehad. Ze ging naar de Houston’s High School for the Performing Arts en deed veel lokaal theaterwerk. Haar doel in die tijd was om een opname-artiest te worden en toen ze klaar was met de middelbare school had ze een band die in Holiday Inns speelde. Maar ze dacht dat ze Hollywood zou proberen. Ze begon bijna onmiddellijk rollen te krijgen in afleveringen van de televisie en binnen enkele maanden kreeg ze de titelrol in Tabitha, de spin-off van Bewitched. Ze herinnert zich dat zij en Pam Dawber de laatste twee actrices waren die voor de rol in aanmerking kwamen. “Een paar dagen later kreeg ik de rol en deed 13 afleveringen voordat de show werd afgevoerd. Zij ging verder met Mork and Mindy.

Ik zeg altijd dat zij de hit kreeg en ik de stijve. Maar het was een geweldige manier voor mij om in te breken en te leren.” Daarna volgden de miniserie Valley of the Dolls, Knot’s Landing en de vele televisiefilms. “Zou ik met Scorsese willen werken? Zeker. Zou ik met Spielberg willen werken? Absoluut. Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat mijn leven me brengt waar het me brengt. Ik heb me nooit met de stad bezig gehouden. “Soms denk ik dat als ik wat meer politiek zou bedrijven, de dingen op mijn pad zouden komen. Maar ik ben niet zo’n soort persoon. Ik heb niet dat soort energie in me. Het zij zo.”