Lupus

Symptomen

Als multisysteemziekte tast het verschillende organen aan. Enerzijds zijn er de algemene symptomen: vermoeidheid, onverklaard gewichtsverlies, langdurige koorts die niet te wijten is aan een infectieus proces, en temperatuurschommelingen.

Koorts is een zeer belangrijk symptoom omdat het te wijten kan zijn aan de ziekte zelf of aan een infectie die samen met lupus voorkomt. Het is van essentieel belang om de bron te bepalen om het op de juiste manier te behandelen.

De symptomen kunnen worden gegroepeerd in:

Gewrichts- en spiersymptomen

Deze behoren tot de meest voorkomende klinische manifestaties. Gewrichtspijn en -ontsteking (artritis) in de handen, polsen, ellebogen, knieën en voeten komen het meest voor bij 90 procent van de lupuspatiënten. Gewrichtsstijfheid kan ook ’s morgens optreden. De artritis kan migrerend of episodisch zijn.

Deze symptomen treden meestal vroeg in het ziekteverloop op.

Dermatologische symptomen

De bekendste, maar niet de meest voorkomende, laesie wordt “vlindervleugelerytheem” genoemd, dat is een roodheid en uitslag op de huid van het gezicht, de wangen en de neus. Deze symptomen komen bij 80 procent van de patiënten voor en verergeren vaak bij blootstelling aan de zon.

Haarverlies komt ook vaak voor wanneer de ziekte actief is. Lupus-patiënten zijn ook overgevoelig voor ultraviolette stralen. Onbeschermde blootstelling kan de ziekte reactiveren.

Hart- en longsymptomen

Bijna 25 procent van de patiënten kan hartgerelateerde aandoeningen hebben. Dit komt doordat de bekleding van het hart (pericardium) ontstoken raakt door de ziekte. Deze ontsteking komt ook voor in de bekledingsvliezen van de longen (pleura), hoewel de incidentie hier oploopt tot 50 procent van de gevallen. Dit resulteert in pericarditis en pleuritis. Beide hebben dezelfde symptomen: pijn op de borst en koorts. In andere gevallen tast lupus de longen of hartkleppen aan, wat leidt tot cardiorespiratoir falen.

Niersymptomen

Lupus tast tegelijkertijd beide nieren aan. De meest voorkomende laesie is een ontsteking (nefritis), waardoor de nier soms niet goed afvalstoffen uit het lichaam kan verwijderen en afvalstoffen zich ophopen in het bloed. Door deze ontsteking is de nier vaak niet in staat eiwitten te assimileren en vast te houden. Daardoor worden ze in de urine uitgescheiden en ontstaan zwellingen van het gezicht en de benen. Deze aandoeningen kunnen bij tot 45 procent van de patiënten voorkomen.

Neurologische symptomen

Deze zijn het meest gevarieerd en ernstig. Patiënten met lupus kunnen onder meer psychiatrische stoornissen, hoofdpijn, verwardheid, perifere zenuwaandoeningen en toevallen hebben.

Deze uiten zich als hoofdpijn, depressie of hyperactiviteit. Deze komen veel voor bij de algemene bevolking en kunnen het gevolg zijn van hersenontsteking door lupus of vele andere omstandigheden. Het is ook mogelijk dat de depressie niet wordt uitgelokt door de ziekte, maar omdat de patiënt depressief wordt, wetende dat hij of zij te maken heeft met deze pathologie, van onbekende oorsprong en die zoveel organen in het lichaam kan aantasten.

Symptomen van het spijsverteringsstelsel

Deze komen het minst vaak voor, maar kunnen bestaan uit braken, diarree, alvleesklierontsteking, leveraandoeningen, buikvliesontsteking, enz.

Hematologische verschijnselen

Bij lupus kan er een afname zijn van het aantal van alle soorten bloedcellen. Leukopenie, een afname van witte bloedcellen, komt vaak voor. Bloedarmoede komt ook vaak voor in het verloop van de ziekte.