Madeira Maandagen: Benjamin Franklin en de ‘respectabele’ kalkoen

Er zit een liedje in de musical 1776, waarin Benjamin Franklin, Thomas Jefferson en John Adams ruziën over welke vogel als Amerika’s nationale symbool zou moeten worden gebruikt. Adams stelt een adelaar voor, Jefferson een duif en Ben Franklin … een kalkoen. Dit lied – genaamd ‘The Egg’ – is zo’n genot, net als de rest van de musical. Er zijn prachtige driestemmige harmonieën van de drie mannen als ze goedmoedig kibbelen over welke vogel het moet worden.

Adams pleit hartstochtelijk voor de adelaar, omdat het een ‘majestueuze vogel’ is. Franklin is het daar niet mee eens en zegt dat de adelaar ‘een aaseter, een dief en een lafaard is, een symbool van meer dan tien eeuwen Europees onheil.’

‘De kalkoen is een echt nobele vogel,’ betoogt Franklin in het lied. Inheems Amerikaans, een bron van voedsel voor onze oorspronkelijke kolonisten, een ongelooflijk dappere kerel…’

Natuurlijk werd in het echte leven, net als in het lied, besloten dat de zeearend de nationale vogel zou worden. Maar nu Thanksgiving eraan komt, vroeg ik me af of Franklin echt wilde dat onze nationale vogel een kalkoen zou zijn… in plaats van een adelaar?

Het korte antwoord, mijn vrienden, is dat het een mythe is.

Het Franklin Institute schrijft het volgende:

Het verhaal over Benjamin Franklin die wilde dat de nationale vogel een kalkoen zou zijn, is slechts een mythe. Dit valse verhaal is ontstaan naar aanleiding van een brief die Franklin aan zijn dochter schreef waarin hij kritiek uitte op het oorspronkelijke ontwerp van de adelaar voor het Grootzegel en zei dat het meer op een kalkoen leek. In de brief schreef Franklin dat de “Zeearend…een vogel is met een slecht moreel karakter. Hij krijgt zijn kostje niet eerlijk… is te lui om voor zichzelf te vissen.”

Hoewel het verhaal als geheel een mythe zou kunnen zijn, zoals je uit dat citaat kunt opmaken, leek Franklin niet veel op te hebben met adelaars, en noemde hij de adelaar een vogel van ‘slecht zedelijk karakter’ omdat hij een aaseter is. Franklin schrijft ook dat de kalkoen “een veel respectabeler vogel is, en bovendien een echte oorspronkelijke inwoner van Amerika…Hij is bovendien, hoewel een beetje ijdel & onnozel, een vogel van Moed.” Dus, legt het Franklin Institute uit, terwijl Franklin de kalkoen niet voorstelde als een van Amerika’s nationale symbolen, verdedigde hij de kalkoen wel tegen de zeearend.

Franklin gaat zelfs zo ver te zeggen: ‘For my own part I wish the Bald Eagle had not been chosen the Representative of our Country.

Dus 1776 heeft het ‘mis’ in de zin dat Franklin niet echt de kalkoen voorstelde als nationale vogel, MAAR ze hebben het ook goed in de zin dat Franklin wel zei dat kalkoenen een beter symbool voor het land zouden zijn geweest. Ik weet niet zeker hoe serieus we Franklins overpeinzingen moeten nemen – het lijkt erop dat hij, op de typische Ben Franklin-manier (en de manier van doen in die tijd), een beetje intelligent wafelde. Maar misschien was hij wel teleurgesteld, ik weet het niet!

Een groot deel van de tekst van het liedje ‘The Egg’ is overduidelijk een parafrase op de brief van Franklin aan zijn dochter. Zo noemt de fictieve Franklin in ‘The Egg’ de kalkoen ‘een ongelooflijk dappere kerel die er niet voor terugdeinst om een regiment Engelsen eigenhandig aan te vallen’. En in de echte brief zegt Franklin dat de kalkoen ‘een dappere vogel is, die niet zou aarzelen om een grenadier van de Britse garde aan te vallen, die het zou wagen zijn boerderij binnen te dringen met een rode jas aan’. De schrijvers spelen duidelijk met het echte citaat. (En ik hou van dit beeld van een kalkoen die een Britse rode jas aanvalt – het is gewoon zo maf en ook zo Ben Franklin voor mij op de een of andere manier!)

Dus, zoals met de meeste historische fictie, is het vrij moeilijk om een duidelijke scheidslijn te trekken tussen iets dat ‘accuraat’ en ‘inaccuraat’ is. Dit kleine voorbeeld uit 1776 laat zien dat iets in zekere zin tegelijkertijd accuraat en onnauwkeurig kan zijn!

Ik wens mijn Amerikaanse lezers een gelukkig Thanksgiving – of je nu kalkoen eet of niet. Als u dat wel doet, kunt u uw familie over dit verhaal vertellen! (Ik eet geen vlees, zoals ik in mijn vorige blogpost heb vermeld, dus eet ik meestal iets dat ‘Tofurkey’ heet als ik Thanksgiving/Christmas in de VS vier – het is eigenlijk heel lekker! Ik weet dat dat onmogelijk klinkt, gezien de gekke naam, maar het is wel zo! Dit jaar ben ik in Schotland en eet ik een notengebraad, wat ook een goede optie is voor degenen onder ons die Ben Franklins ‘respectabele’ vogel niet willen eten!)

Wat vind jij van de kalkoen vs. de adelaar als nationaal symbool? Wat is de vogel (of het nationale dier/bloem enz.) van uw land/staat en vindt u dat een goede keuze?

PS Als u morgen in de stemming bent voor wat poëzie: ik geef morgen (dinsdag 24 november) een lezing aan de American University of Dubai. Het is om 18.00 uur Dubai tijd, dus je moet even uitrekenen hoe laat dat voor jou is! Het is een poëzielezing van een uur over Zoom, en het is gratis en open voor het publiek. Ik zal vooral gedichten voorlezen uit mijn nieuwe poëziepamflet dat deze zomer verscheen, Anastasia, Look in the Mirror. Als je zin hebt om mee te gaan – hier is de Zoom-registratielink!

Verder lezen/bekijken:

• ‘American Myths: Benjamin Franklins Turkije en het presidentiële zegel’ uit The Smithsonian Magazine
• 1776 de musical (de filmversie verscheen in 1972 en is geweldig!)

De uitgelichte afbeelding van vandaag is Alfred Schönian (1856-1936) – ‘Colorful Feathered, 1936’, te bekijken via Wikimedia.

‘Madeira Mondays’ is een serie blogposts waarin de geschiedenis van de 18e eeuw en historische fictie worden verkend. Volg de blog voor een nieuwe post elke maandag en bedankt voor het lezen!