Mahdi
TwelverEdit
In het Twelver geloof is de Mahdi de twaalfde en laatste in de keten van de Gezuiverde Imams. Hij werd geboren op de 15e van Shaban 255 A.H. Zijn naam is Muhammad en titels zijn Mahdi, Hujjat, Qaim, Muntazar, Sahibuzzaman, en Khalaf al-Saleh, onder andere, dezelfde namen en agnomen van Muhammad. Zijn geboorte werd geheim gehouden omdat de tiran Abbasidische heerser van plan was hem te elimineren, zich bewust van het feit dat in de familie van de profeet een persoon zal worden geboren die zal verschijnen om alle soorten van corruptie en tirannie te verwijderen. Behalve de meest betrouwbare van de shia’s en zijn eigen familie, wist niemand van zijn bestaan af. Op vijfjarige leeftijd, na de dood van Hasan Askari de elfde Imam, werd de verantwoordelijkheid van het leiden van de sjiieten (d.w.z. Imamat) op hem overgedragen, op dezelfde wijze als Profeet Yahya en Profeet Isa die in hun kinderjaren door het profeetschap werden begunstigd. Ten gevolge van verschillende pogingen van de vijanden om hem uit te schakelen, werd hem een occultatie toevertrouwd, die uit twee fasen bestaat, de ene is kort en de andere is langdurig Volgens de Twelver Sji’ieten zal het hoofddoel van de Mahdi erin bestaan een Islamitische staat te vestigen en de Islamitische wetten toe te passen die aan Mohammed werden geopenbaard. De Mahdi wordt verondersteld de Twaalfde Imam te zijn, Hujjat-Allah al-Mahdi. Zij geloven dat de Twaalfde Imam uit de occultatie zal terugkeren als de Mahdi met “een gezelschap van zijn uitverkorenen,” en dat zijn vijanden zullen worden aangevoerd door de Dajjal en de Sufyani. De twee legers zullen “een laatste apocalyptische strijd” voeren waarin de Mahdi en zijn strijdkrachten zullen zegevieren over het kwaad.Zowel de shia als de sunni geloven sterk dat Isa (Jezus) zal terugkeren nadat de Mahdi is gearriveerd.
Voor de Twelvers is de Mahdi geboren maar verdwenen, en zou hij voor de mensheid verborgen blijven totdat hij weer verschijnt om de wereld gerechtigheid te brengen, een leerstelling die bekend staat als de Occultatie. Voor hen is deze Imam in occultatie Hujjat-Allah al-Mahdi, de Twaalfde Imam. Shia Koran commentatoren zoals Shaikh Tabarsi in zijn boek Majma’ al-Bayan hebben negen verzen geïnterpreteerd die verwijzen naar de Mahdi in de Koran; en Muhammaed Hussain Tabatabai in boek Tafsir al-Mizan hebben negen verzen geïnterpreteerd die verwijzen naar de Mahdi in de Koran (acht van hen zijn dezelfde als die geïnterpreteerd door Shaykh Tabarsi).
Twee sji’ieten (als hoofdtak van de sji’ieten, die 85% van alle sjiitische moslims uitmaakt) beweren dat de Imam al-Mahdi, die rond 256/873-874 in occultatie ging, de beloofde Mahdi is, die voor de dag des oordeels zal verschijnen, om gerechtigheid en rechtvaardigheid op aarde te herstellen.In de sjiitische islam wordt de Mahdi in verband gebracht met het geloof in de occultatie, dat de Mahdi een “verborgen Imam” is die reeds geboren is en op een dag naast Jezus zal terugkeren om de wereld met rechtvaardigheid te vervullen. De beloofde Mahdi, die in de sjiitische islam gewoonlijk wordt aangeduid met de titels Imam-Al-Asr (de Imam van de “Periode”) en Sahib al-Zaman (de Heer van het Tijdperk), is de zoon van de elfde Imam. Zijn naam is dezelfde als die van de profeet van de Islam. Volgens de Shia Islam werd Mahdi in 868 te Samarra geboren en leefde tot 872, toen zijn vader werd gemarteld, onder de hoede en voogdij van zijn vader. Hij was aan het oog van het publiek onttrokken en slechts enkele elites van de Shi’ah hebben hem kunnen ontmoeten.
Het geloof in de messiaanse Imam is niet slechts een onderdeel van de Twelver geloofsbelijdenis, maar de grondslag.Shias geloven dat hij na het martelaarschap van zijn vader Imam werd en op Goddelijk bevel in occultatie (ghaybat) ging. Daarna verscheen hij alleen nog aan zijn plaatsvervangers (na’ib) en dan nog alleen in uitzonderlijke omstandigheden. In hun perspectief benoemde de Mahdi zijn persoonlijke plaatsvervanger Uthman ibn Sa’id ‘Umari, een van de metgezellen van zijn vader en grootvader die zijn vertrouweling en vertrouwde vriend was. Via zijn plaatsvervanger zou Mahdi de eisen en vragen van de sjiieten beantwoorden. Na Uthmaan ibn Sa’id werd zijn zoon Muhammad ibn Uthmaan ‘Umari tot plaatsvervanger van hem benoemd. Na de dood van Muhammad ibn Uthman was Abu’l Qasim Husayn ibn Ruh Nawbakhti de speciale plaatsvervanger, en na zijn dood werd Ali ibn Muhammad Simmari voor deze taak gekozen. Enkele dagen voor de dood van Ali ibn Muhammad Sammari in 939 CE, werd door de Mahdi een bevel uitgevaardigd, waarin stond dat Ali over zes dagen zou sterven. Voortaan zou de speciale afvaardiging van de Imam ten einde lopen en zou de grote occultatie (ghaybat-i kubra) beginnen en voortduren tot de dag waarop God de Imam toestemming geeft om zich te manifesteren. In de Twelver opvatting is de occultatie van Mahdi derhalve in twee delen gesplitst: het eerste, de kleine occultatie (ghaybat-i sughra) die in 872 begon en in 939 eindigde, en ongeveer zeventig jaar duurt; het tweede, de grote occultatie die in 939 begon en zal voortduren zolang God het wil. In ahadith over de echtheid waarvan sjiieten en soennieten het eens zijn, heeft Mohammed gezegd: “Als er in het leven van de wereld maar één dag zou overblijven, dan zou God die dag verlengen totdat Hij er een man in stuurt uit mijn gemeenschap en mijn huisgezin. Zijn naam zal dezelfde zijn als mijn naam. Hij zal de aarde vullen met rechtvaardigheid en gerechtigheid zoals zij gevuld was met onderdrukking en tirannie.”
De Twelver Sjiieten geloven dat de komst van de Mahdi door de volgende voortekenen zal worden gesignaleerd:
- De overgrote meerderheid van de mensen die beweren moslim te zijn, zal dit slechts in naam zijn, ondanks hun beoefening van de islamitische riten, en zij zullen het zijn die oorlog zullen voeren met de Mahdi.
- Vóór zijn komst zullen de rode dood en de witte dood komen, die tweederde van de wereldbevolking zullen doden. De rode dood betekent geweld en de witte dood is de pest. Een derde van de wereldbevolking zal sterven aan de rode dood en het andere derde aan de witte dood.
- Er zullen verschillende figuren verschijnen: de Al-Harth, Al-Mansur, Shuaib bin Saleh en de Sufyani.
- Er zal een groot conflict zijn in het land Syrië, totdat het wordt vernietigd.
- Dood en angst zullen de mensen van Bagdad en Irak teisteren. Een vuur zal aan de hemel verschijnen en een roodheid zal hen bedekken.
Shia tradities stellen ook dat de Mahdi “een jonge man van gemiddelde gestalte met een knap gezicht” en zwart haar en baard zal zijn. “Hij zal niet in een oneven jaar komen zal in Mekka verschijnen tussen de hoek van de Kaaba en de statie van Abraham en de mensen zullen hem daar aanschouwen.
AhadithEdit
- Muhammad zou volgens de hadith hebben gezegd:
De Mahdi is de beschermer van de kennis, de erfgenaam van de kennis van alle profeten, en is op de hoogte van alle dingen.
De heerschappij (autoriteit) van de Mahdi is een van de bewijzen dat God alle dingen geschapen heeft; deze zijn zo talrijk dat zijn bewijzen iedereen zullen overwinnen (invloedrijk zullen zijn, zullen overheersen) en dat niemand een tegenvoorstel tegen hem zal hebben.
De mensen zullen voor hem wegvluchten zoals schapen voor de herder wegvluchten. Later zullen de mensen op zoek gaan naar een zuiveraar. Maar omdat zij niemand kunnen vinden die hen kan helpen dan hij, zullen zij naar hem beginnen te vluchten.
Wanneer zaken aan bekwame worden toevertrouwd, zal de Almachtige God het laagste deel van de wereld voor hem verhogen, en de hoogste plaatsen verlagen. Zozeer dat hij de hele wereld zal zien als in de palm van zijn hand. Wie van jullie kan zelfs geen haar in de palm van zijn hand zien?
In de tijd van de Mahdi zal een moslim in het Oosten zijn moslimbroeder in het Westen kunnen zien, en hij in het Westen zal hem in het Oosten kunnen zien.
In een andere hadith zou de Profeet gezegd hebben: “Een ieder die al-Qa’im (de Mahdi) onder mijn kinderen verloochent, zal mij verloochend hebben.”
- Muhammad al-Baqir, de Vierde (Isma’ili) of Vijfde (Twelver) Imam zei over de Mahdi:
De Meester van het Gebod werd de Mahdi genoemd omdat hij de Tora en andere hemelse boeken uit de grot in Antiochië zal opgraven. Hij zal rechtspreken onder het volk van de Torah overeenkomstig de Torah; onder het volk van het Evangelie overeenkomstig het Evangelie; onder het volk van de Psalmen overeenkomstig de Psalmen; onder het volk van de Koran overeenkomstig de Koran.
- Ja’far al-Sadiq, de Zesde Imam, deed de volgende profetieën:
Abu Bashir zegt: Toen ik Imam Ja’far al-Sadiq vroeg: “O zoon van de Boodschapper van God! Wie is de Mahdi (qa’im) van uw clan (ahl al-bayt)?”, antwoordde hij: “De Mahdi zal de wereld veroveren; op dat ogenblik zal de wereld door het licht van God verlicht worden en overal waar anderen dan God aanbeden worden, zullen plaatsen worden waar God aanbeden wordt; en ook al wensen de veelgodendienaars het niet, het enige geloof op die dag zal de godsdienst van God zijn.
Sadir al-Sayrafi zegt: Ik heb van Imam Abu Abdullah Ja’far al-Sadiq gehoord dat: Onze bescheiden Imam, aan wie deze occultatie toebehoort , die beroofd is van en zijn rechten ontzegd, zal zich onder hen bewegen en over hun markten dwalen en lopen waar zij lopen, maar zij zullen hem niet herkennen.
Abu Bashir zegt: Ik hoorde Imam Muhammad al-Baqr zeggen: “Hij zei: Wanneer de Mahdi verschijnt zal hij het pad van de Boodschapper van God volgen. Alleen hij kan de werken van de Boodschapper van God verklaren.
Het gezicht van de Mahdi zal schitteren op het oppervlak van de maan.
Over de dag van de opstand van de Mahdi zijn er bovendien verschillen in hadiths. Nawroz en Asjoera worden beide beschouwd als gespecificeerd voor de dag van de opstand. Volgens Ja’far al-Sadiq zal de Mahdi op een vrijdag verschijnen. Zijn vader, Muhammad al-Baqir, benadrukte ook dat de dag van Ashura de dag van de opstand is, en dat zijn verschijning vanuit de hemel zal worden aangekondigd, waarna de Mahdi tegen de muur van de Kaaba zal leunen, en de mensen tot de waarheid zal uitnodigen. Muhammad al-Baqir verhaalde dat Mahdi zou verschijnen na de nachtgebeden, en dat hij een banier en een hemd van Mohammed bij zich zou hebben.
De gebeurtenissen van de opstand van MahdiEdit
Volgens Ja’far al-Sadiq, de zesde in de keten van de twaalf imams van de sjiieten, zal Mahdi op een vrijdag verschijnen. Muhammad al-Baqir benadrukt ook dat de dag van Ashura de dag van de opstand is. Zijn verschijning zal vanuit de hemel worden aangekondigd. Muhammad al-Baqir zegt over de wederverschijning van Mahdi: “De Mahdi (‘a) zal opstaan in een tijd waarin het roer van de zaken in handen van tirannen zou zijn. “Ibn Tawus, Malahim, p. 77.
De wereld vóór de komst van MahdiEdit
Muhammad al-Baqir zei: Mahdi zal niet opstaan behalve in een tijd vol angst en vrees. Profeet Mohammed zei: “Na mij zal het kalifaat regeren; na de kaliefen zullen de emirs komen, gevolgd door koningen, en na hen zullen tirannen en onderdrukkers regeren, daarna zal de Mahdi weer verschijnen.”
Religieuze omstandigheden
Muhammad verhaalt in een van zijn hadith over de religieuze toestand van de Islam, zeggende dat het zo zal zijn dat Moslims slechts Moslims zullen zijn omwille van de naam, de mensen zullen God niet herkennen en de mensen zullen niet weten wat monotheïsme is. Moskeeën zullen hun belang verliezen. Er zal meer aandacht worden besteed aan de verfraaiing van het bouwwerk, zonder dat het hoofddoel wordt nagestreefd, namelijk leiding en verlichting geven. De toestand van de godsdienst zal zo zijn dat hij voor een schamele prijs zal worden verkocht. Gelovigen in de ochtend zullen veranderen in ongelovigen tegen de avond. De voorschriften van de Koran zullen worden ontkend. Mohammed zei: “Er zal een periode komen voor mijn ummah waarin niets van de Islam zal overblijven dan zijn naam, en er zal geen spoor meer zijn van de Koran dan zijn vorm en omtrek. De Moslims zullen in naam Moslims genoemd worden, maar van alle mensen zullen zij het meest vreemd zijn aan de Islam.” De Ulama die verondersteld worden de beschermers van Gods godsdienst te zijn en degenen die het volk leiden, zullen bereid zijn compromissen te sluiten met de tiran-koningen en de egocentrische heersers. Mohammed zegt in dit verband: “De juristen (fuqaha) van die dagen zullen de slechtste juristen onder de hemel zijn. Opruiing en chaos zullen van hen uitgaan en ook naar hen terugkeren.”
Sociale omstandigheden
De sociale toestand zal zo zijn dat de machtigen de zwakkeren zullen onderdrukken. De mensen zullen worden geteisterd door onbescheidenheid en familieonzekerheid. Zelfs het meest onmenselijke gedrag zal niet als onfatsoenlijk worden beschouwd en geleidelijk aan een normale daad worden. Corruptie en immoraliteit zullen niet langer als onfatsoenlijk worden beschouwd, maar eerder als iets natuurlijks en normaals. Het zal moeilijk zijn iemand te vinden die het zou willen voorkomen. Mensen zullen worden aangemoedigd om minder kinderen te krijgen vanwege economische problemen en gebrek aan faciliteiten. Het aantal vrouwen zal het aantal mannen overtreffen. De hadith van Mohammed zegt in dit verband: “Mannen zullen sterven en vrouwen zullen overblijven.” De agressieve en dominante machten van de wereld zullen de zwakkere naties in onzekerheid brengen en hun rechten zullen worden geschonden. Gruwelijke misdaden zoals het executeren van jonge jongens, het verbranden van kinderen door ze in gesmolten vloeistoffen te dompelen, het in stukken hakken van mensen met bijlen en ijzerzagen, het molesteren van vrouwen en het doden van de foetus door hun baarmoeder door te snijden, zullen worden begaan onder het toeziend oog van de zogenaamde supermachtlanden. De omvang van de teloorgang van de islamitische waarden kan worden voorspeld aan de hand van de hadith van Mohammed: “De Dag der Opstanding zal niet aanbreken tenzij een vrouw openlijk op klaarlichte dag bij haar voogd wordt weggehaald en midden op de weg in het openbaar wordt gemolesteerd en niemand dit zou veroordelen en verhinderen. De beste onder de mensen is hij die zal zeggen: “Ik wou dat jij je een beetje van het midden van de weg had verwijderd en je werk had gedaan!”” Op navraag naar de tijd van de wederverschijning van Mahdi antwoordde Muhammad al-Baqir: “Het zal zijn op de tijd dat mannen op vrouwen zouden lijken en vrouwen zich als mannen zouden gedragen; op de tijd dat mannen zich met mannen zouden bevredigen (d.w.z. dat zij aan sodomie zouden doen), en zo ook vrouwen met andere vrouwen (d.w.z. dat zij aan lesbianisme zouden doen).”
Economische omstandigheden
Door de veelvuldige oorlogen, de corruptie en het slechte bestuur zal de economische toestand over de gehele linie achteruitgaan. Schaarse en niet op tijd komende regens zullen de landbouw aantasten. Vruchten en gewassen zullen worden vernietigd. Watermassa’s kunnen opdrogen, wat tot hongersnood kan leiden. Door het gebrek aan landbouwproducten zal er een recessie in de handel ontstaan. De inflatie zal stijgen, waardoor de inkomens ontoereikend zullen zijn. De toestand van armoede en hongersnood zal zodanig zijn dat de mensen hun dochters en vrouwen zullen ruilen in ruil voor een kleine hoeveelheid voedsel.
Onzekerheden
De mensen zouden de dood wensen bij het zien van de wreedheid jegens elkaar. Een van de metgezellen van de profeet verhaalt een hadith in dit verband “Voorwaar, er zal een tijd over u komen waarin de mens zijn dood zal wensen, hoewel hij niet onder de druk van armoede en behoeftigheid zou staan.” Slavernij zal heersen. Epidemieën zullen veelvuldig kunnen voorkomen. Vóór de komst van Mahdi kunnen de “Rode Dood” en de “Witte Dood” veelvuldig voorkomen. De Rode Dood verwijst naar oorlogsmoorden en de Witte Dood betekent een plaag. De hele wereld zou in wanhoop en teleurstelling verkeren en de mensen zouden geen schuilplaats vinden. Een hadith van Muhammad al Baqir de vijfde Imam van de Twelver Shias geeft de waarheid over de situatie aan. “Jullie zullen hem niet zien terwijl jullie op hem wachten, behalve op het moment dat jullie worden als een dode geit in de klauwen van een woest dier waarvoor het niet uitmaakt hoe zij gebracht is. Op dat ogenblik zal er noch een plaats zijn waarheen gij kunt gaan, noch een toevluchtsoord waarheen gij kunt vluchten”.
Oorlog en bloedvergieten
Vóór de wederverschijning van de Mahdi zullen de massamoorden toenemen en bloedvergieten en usurpatie van het bezit zullen als geoorloofd worden beschouwd. De gehele wereld zal door de oorlog worden geteisterd op zodanige wijze dat, terwijl hij in een bepaald gebied afneemt, hij in een ander gebied in vlammen zal opgaan. Volgens een hadith van Mohammed zou niemand vrij zijn van de opruiing van de eindtijd. Deze zou beginnen in Syrië en zich verspreiden naar Irak over het gehele Arabische schiereiland. Een hadith van voegt hieraan toe: “Mahdi zal niet verschijnen tenzij een derde van de mensen wordt gedood; een ander derde sterft, en het resterende derde overleeft.” Een aantal mensen zal sterven als gevolg van besmettelijke ziekten, veroorzaakt door chemische en biologische wapens die in de oorlog zijn gebruikt.
De wereld na de komst van MahdiEdit
Als de Mahdi uiteindelijk de regering in handen krijgt, zal de wereld al geruime tijd in opperste staat van beroering verkeren. Verschillende regeringen en politieke partijen zullen er niet in geslaagd zijn de wereld vrede, veiligheid en economische verbetering te brengen. De regering van de Mahdi zal zo rechtvaardig zijn dat de levenden zullen wensen dat hun doden tot leven zouden komen om onder een bestuur van zo’n gezegende vrede en rust te leven. Kufa zal de politieke hoofdstad van Mahdi zijn. Hij zal verblijven in de Al-Sahlah Moskee waar alle Profeten in het verleden zijn geweest. Alle gelovigen zullen de stad Kufa bezoeken. Muhammed al Fadil zegt hierover: “De Dag der Opstanding zal niet plaatsvinden tenzij alle gelovigen zich in Kufah verzamelen.
Justitie en Gelijkheid
Mahdi zal de aarde vullen met rechtvaardigheid en vrede, aangezien zij gevuld is met onrechtvaardigheid en onderdrukking. De mensen van de Torah, de Zaboer, de Injeel en de Koran zullen worden geoordeeld volgens hun respectievelijke boeken. Alle hemelse boeken zullen in hun oorspronkelijke vorm worden gepresenteerd.
Economische Toestand
De aarde zal al haar verborgen schatten onthullen en zij zullen voor iedereen zichtbaar zijn. De rivieren zullen gaan stromen door regelmatige regenval, de hongersnood zal veranderen en de vegetatie zal bloeien. De boerderijen zullen oogsten voor de hongerende mensen. Zelfs de woestijngebieden zoals Mekka en Madina zullen in vegetatie veranderen en er zullen overal palmbomen zijn. Zakaat en khums zullen gelijkelijk onder de mensen worden verdeeld. In zijn regering zullen de heersers vrijgevig zijn en de mensen overvloed schenken. De vooraanstaande sjiitische geleerde Mohammad Baqer Majlesi interpreteert in zijn beroemde boek Bihar al-Anwar een hadith “Kom en neem die dingen waarvoor jullie vroeger relaties verbraken, bloed vergieten en zonden begaan. Hij zal rijkdom schenken zoals niemand vóór hem ooit had gedaan.
Religieuze voorwaardenDe godsdienst van de Islam zal van ganser harte worden aanvaard. Het zal worden ontdaan van alle vernieuwingen en oneerbiedigheden. De mensen zullen een lang leven leiden vrij van ziekten en kwalen. Door hun lange leven zullen zij te veel kinderen krijgen.
Wetenschap en technologieMahdi zal nieuwe aspecten van kennis introduceren. Het zal zijn hoogtepunt bereiken in het tijdperk van Mahdi. Er zal een zodanige vooruitgang zijn op het gebied van de communicatie, dat de mensen in staat zullen zijn oplossingen op hun hand te vinden. Wat de ontwikkeling van het vervoer betreft, zegt Mohammed al-Baqir in dit verband dat Mahdi op de wolken zal rijden met behulp van donder en bliksem (d.w.z. elektriciteit). Deze hadith interpreteert dat er grote vooruitgang zal zijn op het gebied van vervoer. Imam as-Sadiq (‘a) zei: “Kennis en geleerdheid zijn zevenentwintig letters, en alles wat de profeten hebben gebracht zijn slechts twee letters; dus, nu, zijn de mensen zich niet bewust (van deze letters) behalve (juz’an) deze twee. Wanneer onze Qa’im opstaat, zal hij de andere vijfentwintig letters tevoorschijn brengen en ze onder de mensen verspreiden en uitbreiden. Hij zal ook de twee brieven bijvoegen en een totaal van zevenentwintig brieven zal onder de mensen worden verdeeld.” Uit deze hadith kan worden afgeleid dat de mensheid weliswaar vooruitgang boekt op het gebied van kennis en geleerdheid, maar dat zij in de periode van Mahdi plotseling dertien maal meer groei en uitbreiding zal bereiken.
OccultatieEdit
Occultatie verwijst naar het geloof van de twaalf sji’ieten dat Mahdi is verdwenen door de toestemming van Allah en dat hij op Zijn bevel weer zal verschijnen. Volgens de sji’a-leer heeft Mahdi twee occultaties gehad: De kleine occultatie, die negenenzestig maanjaren heeft geduurd, en de grote occultatie, die tot op heden voortduurt. Tijdens de kleine occultatie communiceerde Mahdi met de sjiieten door middel van de vier plaatsvervangers, maar tijdens de grote occultatie bestaat deze communicatie niet en moeten de sjiieten zich voor hun godsdienstige behoeften tot de geleerden wenden. De periode van de kleine occultatie begon na de dood van zijn vader. Alleen enkele betrouwbare gelovigen en rechtschapen personen konden hem ontmoeten.
Redenen voor occultatie
Omwille van de sociale en politieke beperkingen en veiligheidsdreigingen waarmee de Imams na het Abbasidisch Kalifaat in toenemende mate werden geconfronteerd, werd hij voor de ogen van de vijand verborgen, net zoals zijn overgrootvader Muhammed voor de ogen van de Quraysh verborgen werd gehouden. Mahdi werd naar occultatie gezonden opdat hij niet de eed van trouw van de tiranische heersers op zijn nek zou hebben. Mahdi zelf zegt in dit verband. “Voorwaar, elk van mijn voorvaderen had de eed van trouw, op hun nek, van hun hedendaagse tiranische heersers. Maar ik zal op zulk een tijd verschijnen dat ik geen trouw van een tiran op mijn nek zal hebben.”. De sjiieten beweren dat de occultatie van de Mahdi een test is voor hun geloof in hem.
Isma’ilismeEdit
In de Ismāʿīlīsm ontwikkelde zich een apart concept van de Mahdi, waarbij geselecteerde Ismāʿīlī Imams op verschillende momenten het concept van Mahdi of Al-Qa’im (persoon) vertegenwoordigden. Voor de Zevener Ismāʿīlī eindigde de Imāmate bij Isma’il ibn Ja’far, wiens zoon Muhammad ibn Ismail de verwachte Mahdi was waarover Ja’far al-Sadiq had gepredikt. Op dit punt echter vonden de Ismāʿīlī Imāms volgens de Nizari en Musta’li gebieden waar zij veilig zouden kunnen zijn voor het pas opgerichte Abbasidische Kalifaat, dat in 750 CE de Umayyaden had verslagen en de macht van hen had overgenomen. Tijdens de periode van Ja’far verving het Abbasiedenkalifaat de Umayyaden en begon zich agressief te verzetten tegen het geloof in een Imamaat. Door de sterke onderdrukking door de Abbasiden, ging de zevende Ismāʿīlī Imam, Muhammad ibn Ismail, in een periode van occultatie. Gedurende deze periode onderhield zijn vertegenwoordiger, de Dāʿī, de gemeenschap. De namen van de achtste, negende en tiende Imams worden door sommige overleveringen als “verborgen” beschouwd, slechts bekend onder hun bijnamen vanwege bedreigingen van de Abbasiden.
De elfde Imam, Abdullah al-Mahdi Billah, stichtte het Fatimidische Kalifaat in 909 CE in Ifriqiya (dat het huidige Tunesië in Noord-Afrika omvat), waarmee een einde kwam aan de eerste occultatie. In Ismāʿīlī ogen verenigde deze daad opnieuw het Imamaat en het Kalifaat in één persoon. De Fatimiden breidden zich vervolgens uit tot de centrale Maghreb (nu inclusief Marokko, Algerije en Libië). Zij drongen Egypte binnen en veroverden het in 969 tijdens het bewind van de veertiende Imam, al-Mu’izz li-Din Allah, en maakten Caïro tot hun hoofdstad. Na de achttiende Imam, al-Mustansir Billah, geloofde de Nizari sekte dat zijn zoon Nizar zijn opvolger was, terwijl een andere Ismāʿīlī tak bekend als de Mustaali (waaruit uiteindelijk de Dawoodi Bohra zouden ontstaan), zijn andere zoon, al-Musta’li, steunden. De Fatimidische dynastie werd voortgezet met al-Musta’li als Imam en Kalief, en die gezamenlijke positie duurde tot de 20e Imam, Al-Amir bi-Ahkami’l-Lah (1132 CE). Bij de dood van de 20e Imam Amir beweerde een tak van het Mustaali-geloof dat hij het Imamaat had overgedragen aan zijn zoon At-Tayyib Abu’l-Qasim, die toen twee jaar oud was. Tayyeb’s aanspraak op het imamaat werd bekrachtigd door de Hurrah al-Malika (“de Edele Koningin”) Arwa al-Sulayhi, de Koningin van Jemen, die het ambt van de Dai al-Mutlaq in het leven riep om de gemeenschap te besturen in afwezigheid van de Imam. Zoeb bin Moosa (d.546 AH/1151 CE) was de eerste Dai-ul-Mutlaq, en leefde en stierf in Haus, Jemen. Tayyibis (waartoe de Dawoodi Bohra behoren) geloven dat de tweede en huidige periode van occultatie (satr) begon nadat Imam Tayyeb in afzondering ging en Imam van zijn nageslacht is telkens zeer sterk aanwezig als Mahdi op aarde.
De Nizari Ismaili’s beweren dat de Shi’a Ismaili Imams en Ismaili Moslim denkers hebben uitgelegd dat al-Mahdi niet één enkele persoon is, maar in feite een functie die wordt uitgeoefend door een aantal van de erfelijke Shi’a Ismaili Imams uit het nageslacht van Mohammed en Imam ‘Ali ibn Abi Talib. In de loop van de geschiedenis heeft slechts een bepaald aantal Imams de praktische middelen gehad om zo’n grootse missie van het vestigen van rechtvaardigheid en billijkheid en het verwijderen van onderdrukking en onrechtvaardigheid uit de wereld te ondernemen, omdat de meeste Ismaili Imams zwaar zijn vervolgd. De stichter van het Fatimidisch Kalifaat, Imam ‘Abdullah al-Mahdi, en de Fatimidisch-Imam-kaliefen hebben bijvoorbeeld elk de functie of de missie van de Mahdi vervuld. De Mahdi is derhalve een missie die door verschillende Shi’a Ismaili Imams wordt uitgevoerd en niet een specifiek individu. Thans vervult de 49ste erfelijke Ismaili-imam, Shah Karim al-Husayni Aga Khan IV, de “Mahdi-missie” – de functies van de Mahdi – door middel van het werk van zijn instellingen in het Aga Khan-ontwikkelingsnetwerk.