Marvel Movie Club: Is Captain America: The Winter Soldier nog steeds de beste MCU-film?
Marvel Movie Club: Istain America: The Winter Soldier/em nog steeds de beste MCU-film?Nadat we aftellen naar de langverwachte uber-team-up Avengers: Infinity War (27 april) bereidt EW’s Marvel Movie Club zich voor door in de weken voorafgaand aan de megafilm het hele Marvel Cinematic Universe onder de loep te nemen. EW zal elke week een Marvel-film herbekijken om de krachten ervan opnieuw te evalueren en hopelijk onderweg belangrijke vragen te beantwoorden zoals “Wat was The Incredible Hulk?” “Wast Nick Fury zijn ooglapje?” en “Heeft Hawkeye zin?” Deze week verdiepen Chancellor en EW-schrijver Devan Coggan zich in de kronkelige, politieke thriller Captain America: The Winter Soldier.
CHANCELLOR AGARD: Welkom bij Marvel Movie Club, Devan! Ik ben zo blij dat je samen met mij Captain America: The Winter Soldier, wat waarschijnlijk nog steeds mijn favoriete Marvel film is. (Ik wacht om te beslissen waar ik Black Panther plaats). Ik hou van de gespannen en paranoïde sfeer van de film. Er is dat doordringende gevoel van claustrofobie, vooral in de geweldige vechtscène in de lift en de eerste moordpoging op het leven van Nick Fury (kijken naar een stel “agenten” die meedogenloos een zwarte man achtervolgen voelt nu nog meer resonant dan toen de film voor het eerst uitkwam). Alles voelt erg strak aan, en op de best mogelijke manier. En dan is er ook nog de grote HYDRA-twist, die het Marvel Cinematic Universe voor altijd (zij het kort) heeft veranderd.
Voordat ik me te veel laat meeslepen in mijn gejuich over deze film, zou ik graag wat van jullie eerste gedachten willen horen na het herbekijken van Winter Soldier. Uit nieuwsgierigheid, wanneer was de laatste keer dat je deze film zag? Vind je dat hij nog steeds goed is?
DEVAN COGGAN: Bedankt, Chance! Van alle Marvel-films waar we het over hadden kunnen hebben, ben ik het meest opgewonden om over Winter Soldier te praten. Als je de meeste mensen naar hun MCU-ranglijst vraagt, staat Winter Soldier meestal bovenaan, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom. Ik denk dat ik net als veel mensen verliefd werd op deze film toen ik hem voor het eerst in de bioscoop zag, maar pas toen ik hem een tweede (of derde of vierde) keer keek, begon ik echt te waarderen hoe nauwgezet hij in elkaar zit.
Als je naar de MCU als geheel kijkt, kun je bepaalde films aanwijzen die het hele traject van wat een Marvel-film kan zijn, hebben verlegd. De eerste Iron Man zette de toon voor elke origin story die daarna kwam, The Avengers verhoogde de inzet en vestigde de superheldenfamiliedynamiek, en Guardians of the Galaxy zei: “Hé, het is oké om af en toe een grapje te maken, en je kunt er zelfs een pratende wasbeer en een voelende ruimteboom in gooien als je wilt.” De invloed van Winter Soldier is iets minder duidelijk, maar het is nog steeds een belangrijk keerpunt in de MCU. Eerdere Marvel-films hadden real-world parallellen getrokken met hun schurken en verhaallijnen, maar Winter Soldier werpt grote vragen op over wie we zijn als Amerikanen en de aard zelf van de rol van een moderne regering.
Maar hoe aangrijpend en tot nadenken stemmend deze thema’s ook zijn, de echte reden waarom ik van deze film hou is het karakter. The First Avenger maakte Captain America, en Winter Soldier stelt hem op de proef. Als we Steve Rogers voor het eerst ontmoeten, is hij een padvinder, een idealist met een babygezichtje die niet op zoek is naar roem of glorie of de kans om Adolf Hitler in het gezicht te slaan; hij houdt gewoon niet van pestkoppen. Het is een eenvoudige, ambitieuze ideologie – en Winter Soldier dwingt hem wat dieper na te denken over waar hij in gelooft. Hij staat al op wankele grond als de film begint, deze man uit de tijd die plotseling in de 21e eeuw wordt geduwd, en al snel is alles wat hij dacht te weten plotseling in elkaar gestort. Collega’s en partners zijn nu onbetrouwbaar. De regering is misschien niet zo goed bedoeld als oorspronkelijk gedacht. En al die tijd heb je gerouwd om een oude vriend, het blijkt dat je had moeten rouwen om zijn leven.
Wat vind jij van Cap in deze film, Chance? En wat vind je van sommige van de personages die hem omringen?
CHANCELLOR: Een van de dingen die ik het leukst vind aan de film is dat het een van de eerste MCU-films is die een soort coherent politiek statement maakt. Iron Man, Iron Man 2, en tot op zekere hoogte The Incredible Hulk boden een halfslachtige kritiek op het militair-industrieel complex en de cyclus van geweld, maar het komt nooit samen. Dat kan je van Winter Soldier niet zeggen. Met de onthulling van HYDRA en de daaropvolgende vernietiging van S.H.I.E.L.D., stelt de film in feite de onderdrukkende veiligheidsstaat in vraag, denkt na over hoe angst meer geweld genereert, en overweegt de mogelijkheid dat deze veiligheidsorganisaties die ons beschermen eigenlijk de gevaarlijkste bedreigingen zijn die er zijn. Dat is meeslepend, tot nadenken stemmend spul! Hoewel ik dol ben op de MCU, heb ik het gevoel dat de meeste films lijken op CBS-processors; ze mikken op het midden en willen het systeem niet te veel in vraag stellen uit angst de kijkers te vervreemden. In deze metafoor wordt Winter Soldier dan The Good Wife en/of Person of Interest van de MCU, de serie die de macht durft uit te dagen. Helaas ondermijnt de MCU deze boodschap een beetje. Het voortbestaan van Agents of S.H.I.E.L.D. zegt in feite: een alomtegenwoordige, invasieve veiligheidsorganisatie was geen probleem, het werd alleen gerund door de verkeerde mensen.
Maar om je vraag te beantwoorden: Ik hou van alles aan Cap’s verhaal in deze film. Terwijl The First Avenger me overtuigde dat het mogelijk was om Captain America interessant te maken, maakte Winter Soldier van mij een echte Captain-fan. Het is jammer dat ik (en ik neem aan de meeste mensen) me die HYDRA-twist het meest herinner van deze film, want ik denk dat wat Winter Soldier tot het beste Marvel-vervolg maakt, is dat het zijn titulaire held op een nieuwe manier uitdaagt en niet de boog van de eerste film overdoet. Zoals je al zei, gaat deze film heel erg over Steve die zich op drift voelt in de moderne wereld en leert hoe hij daarin moet leven. (ASIDE: Je zou ook deze verwijderde scène uit Avengers moeten bekijken, die ik vorige maand ontdekte en die ook over gelijkaardig materiaal gaat). In tegenstelling tot de soloverhalen van Tony Stark en Thor, zit er wel iets relateerbaars in. Toen deze film in 2014 uitkwam, bereidde ik me voor op mijn afstuderen en maakte ik me zorgen over hoe het leven er na de universiteit uit zou zien. Zou ik erin passen of mijn weg vinden? Nu, in 2018, heb ik het gevoel dat ik moeite heb om me aan te passen aan een wereld die plotseling absurder en enger lijkt. (Zowel Cap als ik worden gedwongen om in het reine te komen met het feit dat nazi’s nog steeds een ding zijn.)
In termen van de ondersteunende cast, denk ik dat Anthony Mackie, die zijn MCU-debuut maakt als de zeer charmante Falcon, misschien wel de MVP van de film is. Zoals zoveel Marvel-acteurs heeft hij het vermogen om je meteen om hem te laten geven binnen een korte tijd op het scherm. Nadat Steve zijn steungroep voor veteranen heeft bezocht, heb ik een groot deel van de film gewacht tot hij terugkwam, omdat hij gewoon zo leuk is. En dan is er natuurlijk Scarlett Johansson, die in bijna elke scène pleit voor een solo Black Widow-film. Het script balanceert het gebruik van haar als een komische opluchting (zoals hoe ze Steve’s liefdesleven ter sprake brengt halverwege de missie), herinnert ons eraan dat ze een badass is, en laat ons begrijpen hoe deze HYDRA onthulling haar beïnvloedt; ze hoopte dat werken voor S.H.I.E.L.D. haar grootboek zou zuiveren, maar nu komt ze erachter dat ze het mis had.
Obviously, we moeten het hebben over Bucky. Ik weet dat jullie gevoelens hebben over Bucky en zijn relatie met Steve, dus ik geef het woord aan jullie…
DEVAN: Laten we het over Bucky hebben!
De MCU is altijd berucht geweest voor het hebben van een beetje een schurkenprobleem, met slechts een paar opmerkelijke uitzonderingen. Het grootste deel van Marvel bestaat uit fantastische, gecompliceerde helden – en de slechteriken zijn gewoon standaard, hel-tegen-wereld-domination schurken.
En dan heb je Bucky.
Het karakter van Bucky Barnes is net zo oud als Captain America zelf, bedacht door Joe Simon en Jack Kirby als Cap’s pittige, jonge hulpje. Oorspronkelijk was Bucky een soort Robin voor Cap’s Batman, totdat hij in de jaren 60 werd vermoord. (Jarenlang grapten Marvel fans dat er maar twee personages waren die dood waren en niet konden herrijzen: Oom Ben en Bucky.) In 2005 herrees Bucky echter in de comics als de tragische, gehersenspoelde Winter Soldier, die door de decennia heen is gemarteld en gebruikt als een meedogenloze huurmoordenaar.
Het is die Bucky die we zien in Captain America: The Winter Soldier. Het MCU heeft er wijselijk voor gezorgd dat Bucky even oud is als Steve, waardoor hij Steve’s oudste en meest loyale vriend is geworden, in plaats van een hulpje. Hun broederlijke relatie maakt Bucky’s tragische lot des te pijnlijker. Jarenlang heeft Steve met schuldgevoelens over Bucky’s dood rondgelopen. Nu komt hij erachter dat de man die het dichtst bij zijn familie staat een veel gruwelijker lot heeft ondergaan dan de dood: gevangen in zijn eigen geest, gemarteld en gehersenspoeld en geherprogrammeerd als een brute, emotieloze moordenaar.
De onthulling van de ware identiteit van de Winter Soldier is een harde klap, en het wordt nog krachtiger door de prestaties van Sebastian Stan en Chris Evans hier. We zagen hun kameraadschap en chemie voor het eerst in The First Avenger, en The Winter Soldier maakt gebruik van hun band op het scherm met een verwoestend effect. Je hoeft niet op Stucky te vallen om te erkennen dat de relatie tussen Cap en Bucky het hart en de ziel is van de Captain America-franchise. Deze tak van de MCU vertelt het verhaal van twee mannen die gewoon proberen het juiste te doen, terwijl ze jongleren met hun eigen trauma’s en mishandeling door de handen van een grotere, onverschillige overheid. Hun relatie is tegelijkertijd de meest hartverwarmende en hartverscheurende rode draad door het hele verhaal.
Plus, de vechtscènes van Steve en Bucky in deze film zorgen voor een aantal van de beste hand-to-hand gevechten in de MCU.
Chance, er is één personage waar we het nog niet over hebben gehad: Samuel L. Jackson’s Nick Fury, die een van zijn beste verhaallijnen krijgt in Winter Soldier. Wat zijn jouw gedachten over ieders favoriete, met de ogen gepunte chagrijn?
Dat was waarschijnlijk het beste argument om van de relatie tussen Steve en Bucky te houden dat ik ooit heb gehoord. Ik heb er geen hekel aan, maar ik ben er nooit erg in geïnteresseerd geweest (ik denk dat een deel van de reden is dat het in Civil War tot het uiterste is opgerekt). Maar bij het herbekijken van Winter Soldier, heb ik zeker opgepikt wat je hier vermeldt. Hun laatste gevecht, dat plaatsvindt in het midden van CGI-ged chaos, geeft die climactische actie sequentie de emotionele kracht die de meeste Marvel films missen.
Ik was eerlijk gezegd vergeten hoe geweldig Samuel L. Jackson is in deze film! S.H.I.E.L.D. is absoluut een van de saaiste aspecten van de MCU, maar als Jackson in beeld is vergeet je dat, want hij eist je aandacht op. Hij dwingt je om dom, nep-spionage jargon als “deep shadow conditions” serieus te nemen. Jackson’s verschijning in deze film onderscheidt zich bovendien van alle andere keren dat hij in het Marvel-universum opdook, omdat dit de eerste keer is dat we deze superspion voor echte uitdagingen zien staan. Al heel vroeg in de film krijg je het gevoel dat Fury een spel speelt dat hij al heeft verloren, of in ieder geval bijna heeft verloren. Dat is wat de auto-achtervolging zo verdomd boeiend maakt. Je zit op het puntje van je stoel te wachten (en te hopen) dat Fury uit dit onmogelijke parket komt.
Als er één klacht is die ik heb over Winter Soldier – en ik denk dat we het hier al eerder over hebben gehad – dan is het dat Fury eigenlijk dood had moeten gaan. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Marvel hier niet durfde te zijn, maar het ondermijnt de thema’s en de impact van de film. Winter Soldier gaat over het vernietigen van deze onderdrukkende, oude orde, en er is een argument te maken dat Fury zou moeten meegaan, omdat Fury S.H.I.E.L.D. is, in voor- en tegenspoed. Nu, als Marvel zich had ingezet om te onderzoeken hoe Fury zich aanpast aan deze nieuwe, post-S.H.I.E.L.D. wereld waar de regels opnieuw zijn veranderd, zou ik waarschijnlijk een beter gevoel hebben over Fury die de film overleeft, maar dat is duidelijk niet in de kaarten voor Marvel aangezien S.H.I.E.L.D., helaas, nog steeds een ding is dankzij de tv-show. (Onze collega Christian Holub heeft ook gesteld dat het doden van Fury hier Cobie Smulders’ Maria Hill in staat zou hebben gesteld om een meer prominente rol in de MCU op zich te nemen).
Dus Devan, ik deelde mijn ene klacht over deze film. Is er iets in Winter Soldier waar je niet van houdt? In het kielzog van Black Panther, waar zou je hem plaatsen op je persoonlijke MCU-ranglijst? Laten we dit afsluiten met het delen van onze favoriete regels uit de film.
Everett Collection
DEVAN: Sommige van de problemen die ik heb met andere Marvel-films – ongeïnspireerde schurken die uit zijn op wereldheerschappij, opgeblazen derde akten, enzovoort – zijn niet echt van toepassing op Winter Soldier. De laatste missie is een beetje dom, aangezien Cap en Co. aan boord van elk helikoptervliegtuig moeten gaan om een chip te vervangen, maar het leidt tot een aantal echt uitstekende luchtacrobatiek van Falcon, en ik hou van de visuele impact van elk helikoptervliegtuig dat in de Potomac crasht. Veel beter dan de zoveelste superheldenfilm met een gigantisch portaal en/of lichtstraal in de lucht.
Eigenlijk is mijn enige puntje van kritiek dat ik Peggy Carter graag een iets grotere rol had zien spelen. Hayley Atwell’s charmante maar keiharde optreden was zo’n belangrijk onderdeel van waarom The First Avenger zo goed werkte, en ze wordt zeker gemist in The Winter Soldier. We krijgen wel die hartverscheurende scène waarin Steve de bejaarde Peggy in het ziekenhuis bezoekt, maar haar invloed is zo groot in de gebeurtenissen van deze film. Steve rouwt niet alleen nog steeds om haar verlies, maar ze heeft ook S.H.I.E.L.D. opgericht in een poging om de wereld te verbeteren en de erfenis van Captain America voort te zetten – wat de grote HYDRA-twist des te schrijnender maakt. Dat zijn allemaal fascinerende (en verwoestende!) karakterelementen die ik graag verder uitgediept had gezien.
Maar, zoals je al eerder zei, The Winter Soldier geeft ons wat misschien wel Scarlett Johansson’s sterkste optreden als Black Widow is. In de Avengers-films wordt ze vaak gecast als een flirterige, badass love interest, maar hier is ze gewoon Steve’s wijsneuzerige wingman, terwijl ze ook dient als zijn gids in de wereld van schimmige spionagetactieken. Johansson heeft niet alleen plezier in deze film, maar ze heeft ook het beste materiaal om mee te werken, als Black Widow worstelt met haar schuldgevoelens en de vraag of haar heldendaden haar verleden ooit zullen kunnen opheffen. Als we ooit die Black Widow-film krijgen, hopen we dat hij meer op Winter Soldier lijkt en minder op Avengers: Age of Ultron.
Net als jij ben ik altijd op mijn hoede voor recency bias, dus ik wacht tot ik Black Panther weer heb gezien om te beslissen hoe mijn bijgewerkte MCU-ranglijst eruit komt te zien. (Eerlijk gezegd, als je me nu zou vragen om mijn favoriete Marvel-film aller tijden te noemen, zou ik misschien zeggen Thor: Ragnarok, gewoon omdat ik niet kan stoppen met denken aan “Get Help.”)
Maar nu Infinity War nadert, en we heel misschien het einde van Chris Evans’ rol als Captain America tegemoet zien, denk ik dat The Winter Soldier altijd zal blijven staan als een van de sterkste films die het MCU ooit heeft geproduceerd. Niet alleen neemt het de beste delen van de MCU – sterk, karaktergedreven drama met epische actiespektakels – en voert die extreem goed uit, maar het stuurt de serie ook in een nieuwe richting. We hebben het er altijd over dat Guardians de eerste Marvel-komedie was of dat Spider-Man: Homecoming de eerste high school-film was, maar Winter Soldier was de eerste film die echt de grenzen verlegde van wat een MCU-film überhaupt kon zijn. Met zijn paranoia en samenzweringsthriller is het de eerste genre Marvel-film. (We hebben het nog niet eens gehad over de geniale casting van Robert Redford als een schimmige regeringsschurk, terwijl hij een hoofdrol speelde in paranoia-thrillers uit de jaren 70, zoals Three Days of the Condor en All the President’s Men). Als Evans uiteindelijk het schild ophangt, denk ik dat we zullen terugkijken op Winter Soldier als niet alleen zijn persoonlijke beste, maar ook als een hoogwatermerk voor wat een 21e-eeuwse superheldenfilm kan zijn.
En geweldige lijnen? “Aan je linkerkant” en “Wie is Bucky in godsnaam?” zijn sterke kanshebbers, maar “Ik ben bij je tot het einde van de lijn” is tegelijkertijd verwoestend en zo romantisch als de pest. Ik bedoel, verdomme. “Aan je linkerkant” is zeker geweldig, en is de basis van een van mijn favoriete GIFs. Maar mijn favoriete regel is toch wel Nick Fury’s “Je hebt het mis, ik deel wel. Ik ben zo aardig.” Jackson’s uitspraak is perfect.
Volgende week: Guardians of the Galaxy, a.k.a. Avengers With Better Music But a Lamer Villain
All Topics in Movies
Schrijf je in voor EW TV
Krijg recaps plus achter-de-schermen scoops over je favoriete shows en meer!