Mensen die te veel praten

Mensen die te veel praten

Op het eerste gezicht lijken ze aardig en extravert. Het zijn gezellige mensen en goede praters. Maar na verloop van tijd wordt hun conversatie vermoeiend.

Het probleem is dat het mensen zijn die te veel praten, bijna altijd over zichzelf, en niet luisteren. Als je afscheid neemt, heb je het gevoel dat er geen gesprek is geweest, dat je de luisteraar bent geweest van een oneindige monoloog. Wat gebeurt er met mensen die veel praten? Waarom gedragen ze zich zo?

Logorroe: Het symptoom van een psychische stoornis

In de psychologie bestaat er een woord om de neiging om te veel te praten te beschrijven: Logorrhoea. In feite is het een symptoom van een of ander fundamenteel psychologisch probleem, meestal van manische toestanden, agitatie en angst.

Logorroe is de kwantitatieve verandering van de stroom van de taal, gekenmerkt door de versnelling en proletenheid van de toespraak en de moeilijkheid om onderbroken te worden. Dat wil zeggen, mensen praten veel en snel, in een ongewoon tempo dat zeer moeilijk te onderbreken is.

In veel gevallen wordt logorroe veroorzaakt door een versnelling van het denken. In de praktijk gaat het denken heel snel, dus de spraak is een uiting van die snelheid. Maar in tegenstelling tot mensen die te veel over zichzelf of hun problemen praten, is in dit geval sprake van een psychische stoornis.

In feite kan hun spraak soms onlogisch worden of kunnen we de logische draad niet volgen, wat te wijten is aan het feit dat hun manier van denken zo snel is dat de personen een “vlucht van ideeën” ervaren. Bij gebrek aan centrale ideeën kan hun spraak ontkoppeld zijn.

In deze gevallen is het noodzakelijk dat de persoon gespecialiseerde psychologische hulp zoekt om de onderliggende stoornis te behandelen.

Pure egocentrisme

Mensen die te veel praten lijden niet altijd aan een stoornis, soms is het eenvoudig egocentrisme. Wanneer er geen sprake is van een versnelde spraak, en de persoon toch veel over zichzelf praat, is het waarschijnlijk dat hij een persoonlijkheid heeft met narcistische kenmerken die hem doet denken dat hij het middelpunt van het universum is en dat alleen zijn problemen belangrijk zijn. Voor deze mensen is het normaal dat het gesprek, of beter gezegd de monoloog, om henzelf draait.

In werkelijkheid komt het niet eens bij hen op dat hun monoloog de anderen kan vervelen. Dit zijn mensen die zo in zichzelf opgaan dat ze veronderstellen dat alles wat hen overkomt van algemeen belang is. Zij praten veel en luisteren niet, mensen voor wie de problemen van de anderen het luisteren niet waard zijn.

Achter die pogingen om het gesprek te monopoliseren schuilt meestal een grote onzekerheid. Mensen die te veel over zichzelf praten voelen zich goed als ze aandacht krijgen en anderen naar hen luisteren, omdat ze dat interpreteren als een teken van hun waarde.

De gespreksonderwerpen waar deze mensen de voorkeur aan geven zijn meestal hun successen en levensverhalen, alles wat hen mooi kan doen lijken in de ogen van de anderen. Op de achtergrond is die monoloog dus niets anders dan de behoefte aan voortdurende zelfbevestiging.

In feite is de monoloog vaak een manier om hun innerlijke dialoog te verbergen. De persoon wil niet luisteren, maar gehoord worden. Hij wil zichzelf observeren via de anderen. Nietzsche vatte het perfect samen: “Veel over zichzelf praten kan ook een middel zijn om zichzelf te verbergen”.

De rozenkrans van klachten

Het is ook belangrijk de inhoud van de monoloog van de mensen die te veel praten te begrijpen, om te begrijpen wat er met hen gebeurt. Terwijl de persoon met narcistische en egocentrische trekken zijn toespraak meestal baseert op zijn prestaties, zijn er andere mensen die alleen maar over hun problemen praten.

In deze gevallen raken onze problemen niet op de achtergrond, maar worden ze letterlijk uit het gesprek gewist. Dit zijn mensen die je onderbreken als je praat omdat jouw moeilijkheden, jouw conflicten en problemen, niet zo groot en belangrijk zijn als die van hen, zodat zij menen het recht te hebben het gesprek te monopoliseren.

Op den duur slurpen tien minuten in hun nabijheid onze energie op, terwijl hun gesprek wordt gereduceerd tot een reeks klachten. Mensen die alleen maar over hun problemen praten vinden altijd wel een reden om te klagen, ze zijn niet in staat om de positieve kant van het leven te zien.

Basically, these people, like narcissists, are deeply immersed in their ego and lack empathy, which prevents them from understanding that also the others have problems and need support, or at least deserve to be heard.

However,likelike the narcissists, these people decide to become the centre of attention by taking on the role of victims. Op een bepaalde manier wordt het opwekken van medelijden een strategie van manipulatie ten opzichte van de anderen.

Het is een nogal pervers manipulatiemechanisme dat gebruik maakt van woorden, want terwijl we bij de narcist meestal geen problemen hebben met het onderbreken van de toespraak die gericht is op zijn successen, komen we bij mensen die alleen over hun problemen praten in een vreemd spel terecht, we voelen ons verplicht om naar hen te luisteren. In zekere zin houden hun problemen ons gevangen, zodat we ons gedwongen voelen naar hen te luisteren en medelijden met hen voelen.

Hoe stel je grenzen aan mensen die te veel praten?

Elk gesprek moet, om lonend en verrijkend te zijn, tweerichtingsverkeer zijn. Maar het is essentieel om onderscheid te maken tussen mensen die te veel praten vanwege een mentale of neurologische stoornis, en degenen die de spraak monopoliseren vanwege een teveel aan ego.

Mensen die lijden aan logorroe kunnen hun spraak niet inhouden, hoe hard ze het ook proberen. Daarom hebben zij psychologische hulp nodig. In andere gevallen kan de persoon, als hij zich inspant, een meer empathische houding ontwikkelen en ruimte maken voor een gesprek met de anderen.

Wanneer u mensen ontmoet die te veel praten en niet luisteren, is het wenselijk dat u hen op een gegeven moment direct vertelt, altijd beleefd en in een poging positief te zijn, dat het in een gesprek belangrijk is om te praten en te luisteren. If you feel that this relationship is seriously affecting you, absorbing your emotional energy, you’ll have to set limits and go away.

  • 27
    Shares