Michigan huisduizendpoten: Waarom je ze niet moet doden
Je hebt waarschijnlijk die enge, kruiperige huisduizendpoten bij jou in de muur zien ronddartelen. Moet je heel erg bang zijn?
Het snelle antwoord is nee — helemaal niet. De huisduizendpoot (Scutigera coleoptrata) is ongevaarlijk.
Ik weet wat je denkt: “Ken, het kan me niet schelen of het onschadelijk is, ik stamp erop en verbrand zijn lichaam tot as.”
Wel, ten eerste, dat lijkt agressief. Maar ik snap het punt. Het is een gewoon instinct om een insect met zoveel poten zo snel mogelijk te doden. Maar laat me uitpraten! Het zou je kunnen beschermen tegen spinnen (nog erger!).
En nee, ik word niet gegijzeld door een stel duizendpoten.
Hier is wat info van het Michigan State University Plant & Pest Diagnostics team:
Hoewel dit zeer beweeglijke en snel bewegende, langpotige beestje er verontrustend uitziet als het over muren en vloeren dartelt, moet het als ongevaarlijk en geen reden tot alarm worden beschouwd. Het is de enige duizendpoot die in Michigan voorkomt en die zich binnenshuis kan voortplanten. Hij geeft de voorkeur aan huizen met vochtige kelders of kruipruimtes.
De huisduizendpoot moet worden beschouwd als een gunstig organisme, omdat hij zich voedt met spinnen, insecten en andere kleine geleedpotigen.
Er zijn slechts enkele meldingen van mensenbeten, meestal wanneer het dier met blote voeten wordt vastgepakt of betreden. De beet kan in sommige gevallen even pijnlijk zijn als een bijensteek. Bij een beet moet de wond worden schoongemaakt en ontsmet om secundaire infectie te voorkomen en moet ijs worden gebruikt om de zwelling te verminderen.
Zo nodig kunnen ze worden bestreden door kelders te behandelen, met name onder toestellen met een residueel insecticide dat is geregistreerd voor gebruik in woningen, zoals cyfluthrin (verkocht als Bayer Advanced Home Insect Control voor huiseigenaren of Tempo voor commerciële applicateurs) of een van de Ortho-producten.
Dus ja, duizendpoten kunnen bijten, in zeldzame gevallen, maar ze patrouilleren vooral in je huis op zoek naar kleinere dingen. Hier is meer van de Western Exterminator Company:
Veel poten
Het eerste wat opvalt, is dat de huis-duizendpoot veel poten heeft. De naam “duizendpoot” alleen al zinspeelt daarop, omdat “centi-” “honderd” betekent. Hoewel het lijkt alsof hij honderd poten heeft, heeft de huisduizendpoot in feite 15 paar poten. Hij heeft ook twee zeer lange voelsprieten op zijn kop en twee lange aanhangsels op zijn achterlijf. De meeste huisduizendpoten zijn geelgrijs en hebben strepen over de lengte van hun lichaam en ook over hun poten.
Er zijn verschillende redenen voor al die poten. Ten eerste maakt het de huisduizendpoten zeer snel. Omdat ze zowel roofdier als prooi zijn, helpt dit enorm. Ze kunnen 1,3 meter per seconde afleggen, wat betekent dat ze meestal kunnen wegkomen van roofdieren en gemakkelijk hun beoogde maaltijd kunnen inhalen. Ten tweede, die aanhangsels zowel voor als achter betekent dat het moeilijk is om te vertellen welke kant is de voorkant, die daadwerkelijk kan afschrikken roofdieren.
Poten voor gif en poten om te eten
Twee poten van de huisduizendpoot, vlak bij de kop en vlak bij de mond, zijn aangepast om gif te dragen. Technisch gezien betekent dit dat huisduizendpoten hun prooi steken in plaats van bijten, maar waarom moeilijk doen? Hun gif is krachtig voor kleinere insecten, zoals zilvervisjes en termieten. Ze zijn ook in staat om meerdere prooien in hun poten vast te houden en als een van hun poten verstrikt raakt, kunnen ze die gewoon afbreken en wegscharrelen.
Huisduizendpoten zijn actieve jagers, want ze bouwen geen webben of vallen. Ze zoeken hun prooi en gebruiken hun poten om op de prooi te springen of ze om de prooi heen te wikkelen in een techniek die deskundigen “lassoën” zijn gaan noemen. Sommige waarnemers hebben zelfs gezien dat huisduizendpoten hun poten gebruiken om hun prooi tot onderwerping te slaan.
Huisduizendpoten jagen vooral ’s nachts. Zoals je aan hun kop kunt zien, hebben ze twee zeer goed ontwikkelde ogen en, voor een insect, een behoorlijk gezichtsvermogen. Ondanks dit, zijn het die lange antennes die ze hoofdzakelijk gebruiken om te jagen. De antennes van de huisduizendpoot zijn zo gevoelig dat ze zowel geuren als trillingen en andere tastzin kunnen oppikken. Het is alsof je je vingers combineert met een neus.