Minimumloon per staat

De afgelopen jaren is er druk geweest om het federale minimumloon van $7,25 per uur – waar het sinds 2009 ligt – te verhogen naar ten minste $15. Hoewel de federale overheid een dergelijke wet nog niet heeft aangenomen, hebben veel gemeenten, zoals het District of Columbia en New York City, wel een wet van $15 per uur aangenomen.Op het niveau van de staten varieert het minimumloon in de Verenigde Staten van meer dan $13 tot zo laag als $5,15, afhankelijk van de regio. Hieronder staan de minimumlonen die door elke staat zijn vastgesteld, inclusief de staten die nog geen minimumloon hebben vastgesteld.

Inzicht in het minimumloon

Een minimumloon is het laagste bedrag per uur dat een werkgever aan gedekte, niet-vrijgestelde werknemers moet betalen. Dit is een wettelijk verplichte bodemprijs voor het uurloon, die oorspronkelijk is vastgesteld als onderdeel van de Fair Labor Standards Act (FLSA). Daarnaast kunnen individuele staten ook hun eigen minimumloonwetten aannemen en limieten vaststellen die hoger (en in een paar gevallen lager) zijn dan wat is vastgesteld door de federale overheid.

Vanaf 2021, volgens gegevens van het Amerikaanse ministerie van Arbeid (DOL), betalen 29 staten en het District Columbia meer dan de federale loonbodem van $ 7,25.Bovendien hebben verschillende staatswetten beleid ingevoerd dat hun minimumlonen zal verhogen of al heeft verhoogd met vaste bedragen op vooraf bepaalde data. Zo stemden de inwoners van Florida in november 2020 om het minimumloon van de staat stapsgewijs te verhogen (beginnend bij $ 10 per uur op 30 september 2021) totdat het in september 2026 $ 15 per uur bereikt.

Van de resterende 21 staten hebben er 12 minimumlonen die gelijk zijn aan het huidige federale tarief. Merk op dat verschillende staat wetgevers hebben niet een werkelijke dollar bedrag gespecificeerd in hun beleid. In plaats daarvan hebben ze gewoon een bepaling opgenomen om ervoor te zorgen dat hun tarief altijd overeenkomt met het federale minimumloon, mocht dit verder worden verhoogd. Alabama, Louisiana, Mississippi, South Carolina en Tennessee zijn de weinige overgebleven staten die geen vastgesteld minimumloon hebben.

De hoogste en laagste lonen per staat

Aan de meer extreme uiteinden van het spectrum heeft Washington de hoogste minimumlooneis met $13,69; Massachusetts en Californië zijn de enige andere staten met een limiet van $13 of meer per uur. Omgekeerd zijn Georgia en Wyoming met $ 5,15 per uur de enige staten met een minimumloon onder de federale grens van $ 7,25.

Ondanks het bestaan van lagere door de staat goedgekeurde minima, dicteert de federale wet dat het hoogste van ofwel het staats- ofwel het federale minimum wettelijk van toepassing is, wat betekent dat het afdwingbare minimumloon in Georgia en Wyoming in feite $ 7,25 is. Bovendien betekent dit dat werkgevers hun niet-vrijgestelde uurloners functioneel gezien geen loon kunnen betalen dat lager is dan het federale minimumloon. In staten zonder eigen minimumloonwetgeving geldt dus nog steeds een minimumloon van $7,25 per uur.

Omgekeerd geldt in staten waar het vastgestelde minimumloon boven de federale grens ligt, het hogere bedrag. Sommige staten hebben echter ook voorwaarden waaraan moet worden voldaan voordat hun hogere tarieven van kracht worden. Het minimumloon van $11 in Arkansas geldt bijvoorbeeld alleen voor werkgevers met vier of meer werknemers. Werkgevers met drie of minder werknemers moeten ten minste $7,25 per uur betalen.

Extra zijn er staten die meer dan één minimumloon bieden, afhankelijk van welke categorie van toepassing is op elke werkgever. In wezen betekent dit dat het hoogste bedrag alleen onder bepaalde omstandigheden van toepassing kan zijn. Het hoogste minimumloon in Minnesota is bijvoorbeeld $ 10,08 per uur. Dit geldt echter alleen voor werknemers van een “grote werkgever” of een “onderneming met een jaaromzet van $500.000 of meer”. In het geval van een “kleine werkgever” of een “onderneming met een jaaromzet van minder dan $ 500.000,” is het minimumloon $ 8,21 per uur.

Minimumloon als beleid

Het minimumloon is lang een splijtzwam geweest onder economen, omdat sommigen het niet eens zijn met het concept van een bodemprijs voor arbeid. De vaststelling van het minimumloon in elke staat kan een weerspiegeling zijn van de politieke aspecten van deze kwestie, maar ook andere factoren, zoals de kosten van levensonderhoud, kunnen een rol spelen. Het federale minimumloon stijgt niet automatisch mee met de inflatie; de kosten van levensonderhoud zijn volgens geen enkele officiële norm recht evenredig met het minimumloon. Staatsminimumlonen worden bepaald door de staten op basis van een aantal factoren, zolang het loon gelijk is aan of hoger is dan het federale niveau.

Er zijn verschillende redenen waarom veel staten hun minimumloongrenzen niet hebben verhoogd tot boven het federale tarief. Een van de typische argumenten is dat een verhoging zou leiden tot ontslagen en een stijging van de werkloosheid. Uit een onderzoek van het Congressional Budget Office uit 2014 bleek dat een verhoging van het federale minimumloon de totale werkgelegenheid met ongeveer 500.000 werknemers zou hebben verminderd (ruwweg minder dan 1% van de totale beroepsbevolking in de VS op dat moment). Andere veelgehoorde bezwaren zijn de stijging van het armoedecijfer, de sluiting van kleine bedrijven en de prijs van consumptiegoederen.

Echter zijn er genoeg redenen om het minimumloon te verhogen. Zoals gerapporteerd door het Economic Policy Institute in 2019, is de reële waarde van het minimumloon van $ 7,25 in de afgelopen 10 jaar met 17% gedaald. Als zodanig is het gemakkelijk te zien hoe het verhogen van de prijsvloer, al was het maar om de inflatie bij te houden, zinvol is. Bovendien kan een verhoging van het minimumloon de bestaande loonongelijkheid verkleinen. Uit een recenter rapport van het Economic Policy Institute blijkt dat het laag houden van de lonen het meest nadelig is voor BIPOC-werknemers, die al een onevenredig groot deel van de zwaar onderbetaalden uitmaken. Daarnaast lijken sommige argumenten de bezwaren te weerleggen – of op zijn minst tegen te spreken – waaronder verschillende argumenten dat het verhogen van het minimumloon de armoede zou verminderen, de economische activiteit zou vergroten en ervoor zou zorgen dat mensen zich alledaagse levensbehoeften kunnen veroorloven.

De argumenten voor en tegen een verhoging van het minimumloon worden ondersteund door gegevens die beperkt zijn tot individuele casestudy’s, aangezien de prijsvloer daadwerkelijk zou moeten worden verhoogd voordat de effecten ervan op een wijdverbreid niveau zouden kunnen worden bestudeerd. Hoewel het zeker mogelijk is dat een verhoging van het minimumloon schadelijke gevolgen kan hebben, is het enige dat zeker is, dat niets doen de zaken niet beter maakt.

The Bottom Line

De verschillen in minimumloon die tussen staten bestaan, geven aan hoe verdeeld deze kwestie kan zijn, zowel op individueel als op wetgevend niveau. Een goed compromis is om het voorbeeld te volgen dat sommige staten hebben gegeven – door het minimumloon stapsgewijs te verhogen of door “niveaus” in te stellen voor verschillende bedrijfsgroottes. Wat er ook gebeurt, zonder een manier om de toekomst te voorspellen, is het bijna onmogelijk om met zekerheid te weten hoe het verhogen van het minimumloon de VS in het algemeen zou beïnvloeden.