Multiaxial Diagnosis and Psychotherapy Planning: On the Relevance of ICD-10, DSM-IV and Complementary Schemas

Abstract

Dit artikel bespreekt eerst de historische ontwikkeling van multiaxiale diagnostische schema’s, met bijzondere aandacht voor de schema’s die ontworpen zijn voor de Tiende Herziening van de Internationale Classificatie van Ziekten (ICD-10) van de Wereldgezondheidsorganisatie en de DSM-IV van de American Psychiatric Association. Ter aanvulling van gestandaardiseerde of nomografische multiaxiale schema’s worden verschillende gepersonaliseerde of idiografische formuleringen geschetst, te weten culturele, biografische, psychodynamische, groepsdynamische, en een die betrekking heeft op de kwaliteit van leven. Bijdragen van uitgebreide diagnose (multiaxial en idiographic formuleringen) aan psychotherapie planning en psychotherapie onderzoek worden vervolgens besproken. De mogelijke bijdragen van het psychotherapieproces aan diagnostische verificatie en verheldering worden ook overwogen. Tenslotte wordt de behoefte aan empirisch validatieonderzoek van de geschetste relaties en de potentiële waarde van het verder onderzoeken van het synergisme van nomografische en idiografische benaderingen uitgewerkt.