Neoklassieke modellen in macro-economie

Dit hoofdstuk ontwikkelt een toolkit van neoklassieke macro-economische modellen, en past deze modellen toe op de Amerikaanse economie van 1929 tot 2014. Eerst filteren we macro-economische tijdreeksen in conjunctuur- en langetermijncomponenten, en tonen we aan dat de langetermijncomponent doorgaans veel groter is dan de conjunctuurcomponent. Wij stellen dat deze empirische eigenschap op natuurlijke wijze wordt behandeld in neoklassieke modellen met veranderingen op lange termijn in technologieën en overheidsbeleid. We construeren twee klassen van modellen die we vergelijken met de ruwe gegevens en met de gefilterde gegevens: eenvoudige neoklassieke modellen, met standaardvoorkeuren en -technologieën, rationele verwachtingen en een uniek, Pareto-optimaal evenwicht, en uitgebreide neoklassieke modellen, die overheidsbeleid en marktonvolkomenheden inbouwen. Wij concentreren ons op modellen met meerdere bronnen van technologische verandering, en modellen met distorsies ten gevolge van regulerend, arbeids- en fiscaal beleid. De modellen verklaren een groot deel van de relatief stabiele naoorlogse Amerikaanse economie, en ook de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog. De modellen die in dit hoofdstuk worden gepresenteerd kunnen worden uitgebreid en breder worden toegepast op andere situaties. We sluiten af met een aantal pistes voor toekomstig onderzoek in de neoklassieke macro-economie.