nzherald.co.nz

Deze week duik ik in een gebied dat op de polyamoreuze schaal ligt: driepersoonsrelaties. “Throuples”, of “triades”, zoals ze meestal worden genoemd, zijn er in allerlei vormen, maar over het algemeen bestaan ze uit drie mensen in een consensuele, wederzijds exclusieve relatie.

Alle partijen weten alles wat er gaande is, dus er is geen sprake van liegen of bedriegen. Een driehoeksverhouding is meer dan alleen seks met z’n drieën: er zijn ook emotionele banden. Het komt erop neer dat je met twee mensen tegelijk uitgaat, die misschien ook nog met elkaar uitgaan, en dat iedereen in het trio ervan weet en waar ze aan toe zijn.

Verwarend? Natuurlijk. Daten is op zichzelf al moeilijk, en gevoelens zijn onvoorspelbaar. Als stelletjes succesvol kunnen zijn, hoe doen ze dat dan?

Ik heb met twee stel vrienden gesproken die ervaring hebben met stelletjes om een persoonlijk inzicht te krijgen in hoe dit allemaal werkt. De eerste is een homostel dat twee stellen heeft gehad met een andere man (die respectievelijk twee en vijf jaar hebben geduurd). Het andere is een heteroseksueel-presenterend stel dat nu een andere vrouw in hun relatie heeft.

Het algemene akkoord onder hen is dat een throuple een ongebruikelijke levensstijlkeuze is, maar dat neemt de legitimiteit ervan niet weg. Mensen in throuples hebben ook een hekel aan de term throuple, of zelfs aan het labelen van zichzelf. Ik vond het te verwarrend om een column over dit onderwerp te schrijven zonder consequent een zelfstandig naamwoord te gebruiken, dus ik bied mijn excuses aan aan iedereen die zich om te beginnen al ongemakkelijk voelt bij de term “throuple”.

Het eerste punt om op te merken is dat driepersoonsrelaties de meeste andere mensen ongemakkelijk maken. Intern maakt dat niet uit – de enige mensen die zich zorgen maken in een relatie zouden de mensen in die relatie moeten zijn – maar hoe dan ook, drieparen ervaren veel oordeel van hun gelijken. Het is vaak de reden waarom deze relaties op een laag pitje blijven en alleen worden onthuld aan zeer vertrouwde vrienden, als dat al gebeurt.

Wat halen mensen uit hun driepersoonsrelatie? Op het eerste gezicht lijkt het een soort middelvinger opsteken naar de puriteinse constructies die de westerse samenleving worden opgedrongen. Het is een erkenning van het feit dat monogamie niet voor iedereen is weggelegd en dat mensen ook zonder monogamie een gelukkig leven kunnen leiden.

Maar diep van binnen gaat het meer om het begrijpen van en handelen naar emotionele en fysieke verbindingen met meer dan één persoon tegelijk en het accepteren dat deze naast elkaar kunnen bestaan.

Omdat het bij driepersoonshuishoudens draait om het niet volgen van regels, is het moeilijk te definiëren hoe men te werk gaat. Throuples zijn romantische relaties tussen drie mensen van elk geslacht op een polyamoureuze manier, en er kan al dan niet seks zijn tussen iedereen. Kortom, het is een gelijkwaardige, liefdevolle, open relatie tussen drie.

Ze delen misschien één groot bed en wonen samen, maar het kan ook zijn dat twee mensen samenwonen en een derde komt en gaat. Of één persoon kan een gelijktijdige relatie hebben met twee mensen (en die twee weten van elkaar; in wezen delen ze één partner). Alsof je twee vriendjes of twee vriendinnetjes hebt en niemand geheimen verbergt, maar je hoeft niet als trio bij elkaar te komen om er open over te zijn.

Complicerend? Ongetwijfeld. En dat is voordat onze favoriete menselijke emotie – jaloezie – in het spel komt. Natuurlijk zou je denken dat iedereen in een trio volstrekt niet-jaloers moet zijn, en iedereen met wie ik heb gesproken, identificeerde zich als “laag” op de schaal van groenogige monsterachtigheid. Dat betekent echter niet dat emotie helemaal niet bestaat.

Daarom is communicatie van het grootste belang in driepersoonsrelaties. Het erkennen van jaloezie is soms al wat nodig is om het achter je te laten. Stelletjes praten veel en hebben de neiging hun gevoelens niet voor zich te houden – iets wat in elke relatie giftig is, maar vooral een relatie kan verzuren als er meer dan twee mensen wederzijds bij betrokken zijn.

Hebben ze veel seks? De stellen die ik ken, geven toe dat hun seksdrift erg hoog is en dat hun seksleven een levend, veranderlijk organisme is. Vaak beginnen ze met alleen seks met z’n drieën, maar later beginnen ze met elkaar te vrijen met de zegen van de ander.

Als het op sociale contacten aankomt, functioneren triootjes als ieder ander. Ze delen gemeenschappelijke interesses, ze lachen, ze koken, ze knuffelen op de bank. Hoe het er van de buitenkant ook uitziet, logistiek verandert er niet veel als je met z’n drieën bent in plaats van met z’n tweeën.

Dus nu de grote vraag: kunnen paren het volhouden? Het is niet eerlijk om hier te proberen te generaliseren, maar mijn mannelijke vrienden zeiden dat deze relaties “op korte tot middellange termijn kunnen werken, maar zelden langer dan een paar jaar duren”. De redenen waarom zijn eindeloos en individueel.

Zoals ik al zei, driepersoonsrelaties, mits met instemming, zijn net zo legitiem als alle andere. Ze zijn geldig, en voor sommigen is het de manier waarop ze bepaalde periodes van hun leven het liefst doorbrengen. Dus als iemand voor jou uitkomt als een driepaar, probeer dan te begrijpen dat hij op dat moment de juiste keuze maakt.