Obligatiemarkt vs. Aandelenmarkt: Watis het Verschil?

Obligatiemarkt vs. Aandelenmarkt: An Overview

Het is tijd om uw geld te beleggen. Maar hoe gaat u dat geld nu precies verdelen? Een goed gediversifieerde portefeuillestrategie wordt immers aanbevolen voordat u activa zoals aandelen en obligaties gaat kopen. Aandelen en obligaties zijn inderdaad twee van de meest verhandelde soorten activa – elk te koop op verschillende platforms of via een verscheidenheid van markten of makelaars. En er zijn belangrijke, primaire verschillen tussen aandelen en obligaties.

The Bond Market

The bond market is where investors go to trade (buy and sell) debt securities, prominently bonds, which may be issued by corporations or governments. The bond market is also known as the debt or the credit market. Securities sold on the bond market are all various forms of debt. Door een obligatie, krediet of schuldpapier te kopen, leent u geld voor een bepaalde periode en brengt u rente in rekening – net zoals een bank dat doet aan haar debiteuren.

De obligatiemarkt biedt beleggers een gestage, zij het nominale, bron van regelmatige inkomsten. In sommige gevallen, zoals staatsobligaties uitgegeven door de federale overheid, ontvangen beleggers tweejaarlijkse rentebetalingen. Veel beleggers kiezen ervoor obligaties in hun portefeuille te houden als een manier om te sparen voor hun pensioen, voor de opleiding van hun kinderen, of voor andere behoeften op de lange termijn.

Beleggers hebben een breed scala aan onderzoeks- en analyse-instrumenten om meer informatie over obligaties te krijgen. Investopedia is één bron die de basisprincipes van de markt en de verschillende beschikbare soorten effecten uiteenzet. Andere bronnen zijn Yahoo! Finance’s Bond Center en Morningstar. Zij bieden actuele gegevens, nieuws, analyses en onderzoek. Beleggers kunnen ook meer specifieke details over obligatieaanbiedingen krijgen via hun brokerage-accounts.

Waar Obligaties worden verhandeld

De obligatiemarkt heeft geen gecentraliseerde handelslocatie, wat betekent dat obligaties voornamelijk over de toonbank (OTC) worden verkocht. Individuele beleggers nemen doorgaans niet deel aan de obligatiemarkt, maar wel grote institutionele beleggers zoals pensioenfondsen, stichtingen en schenkingen, alsmede investeringsbanken, hedgefondsen en vermogensbeheerders. Individuele beleggers die in obligaties wensen te beleggen, kunnen dit doen via een obligatiefonds dat door een vermogensbeheerder wordt beheerd. Veel effectenmakelaars geven individuele beleggers tegenwoordig ook rechtstreeks toegang tot bedrijfsobligaties, schatkistpapier, muni’s en CD’s.

Nieuwe effecten worden te koop aangeboden op de primaire markt, en alle daaropvolgende handel vindt plaats op de secundaire markt, waar beleggers effecten kopen en verkopen die zij al bezitten. Deze vastrentende effecten variëren van obligaties tot wissels en notes. Door deze effecten op de obligatiemarkt aan te bieden, kunnen emittenten de financiering krijgen die ze nodig hebben voor projecten of andere uitgaven die nodig zijn.

Wie neemt er deel aan de obligatiemarkt?

De drie belangrijkste groepen die bij de obligatiemarkt betrokken zijn, zijn:

• Uitgevende instellingen: Dit zijn de entiteiten die instrumenten ontwikkelen, registreren en verkopen op de obligatiemarkt, of het nu gaat om bedrijven of verschillende overheidsniveaus. Bijvoorbeeld, het Amerikaanse ministerie van Financiën geeft schatkistcertificaten uit, dat zijn langlopende effecten die tweejaarlijkse rentebetalingen aan beleggers bieden en na 10 jaar vervallen. Beleggen in bepaalde sectoren van de obligatiemarkt, zoals Amerikaanse schatkistcertificaten, is naar verluidt minder riskant dan beleggen in aandelenmarkten, die vatbaar zijn voor grotere volatiliteit.
• Underwriters: Underwriters evalueren meestal risico’s in de financiële wereld. Op de obligatiemarkt koopt een underwriter effecten van de emittenten en verkoopt ze met winst door.
• Deelnemers: Deze entiteiten kopen en verkopen obligaties en andere gerelateerde effecten. Door obligaties te kopen, verstrekt de deelnemer een lening voor de duur van het effect en ontvangt in ruil daarvoor rente. Zodra de obligatie vervalt, wordt de nominale waarde ervan aan de deelnemer terugbetaald.

Obligatiebeoordelingen

Obligaties krijgen normaal gesproken een investment grade van een obligatiebeoordelingsbureau zoals Standard & Poor’s en Moody’s. Deze rating, uitgedrukt in een lettercijfer, zegt beleggers hoeveel risico een obligatie loopt om in gebreke te blijven. Een obligatie met een “AAA”- of “A”-rating is van hoge kwaliteit, terwijl een obligatie met een “A”- of “BBB”-rating een middelgroot risico inhoudt. Obligaties met een BB-rating of lager worden beschouwd als obligaties met een hoog risico.

De aandelenmarkt

Een aandelenmarkt is een plaats waar beleggers aandelen verhandelen, zoals gewone aandelen, en derivaten, waaronder opties en futures. Aandelen worden verhandeld op effectenbeurzen. Het kopen van aandelen betekent dat u een heel klein eigendomsbelang in een bedrijf koopt. Terwijl obligatiehouders geld lenen met rente, kopen houders van aandelen kleine belangen in bedrijven in de overtuiging dat het bedrijf goed presteert en de waarde van de gekochte aandelen zal stijgen.

De belangrijkste functie van de aandelenmarkt is om kopers en verkopers samen te brengen in een eerlijke, gereguleerde en gecontroleerde omgeving waar zij hun transacties kunnen uitvoeren. Dit geeft de betrokkenen het vertrouwen dat de handel op transparante wijze plaatsvindt en dat de prijsstelling eerlijk en oprecht is. Deze regulering helpt niet alleen de beleggers, maar ook de bedrijven waarvan de effecten worden verhandeld. De economie bloeit wanneer de aandelenmarkt robuust en gezond blijft.

Net als de obligatiemarkt kent de aandelenmarkt twee componenten. De primaire markt is gereserveerd voor aandelen die het eerst worden verhandeld: op deze markt worden beursintroducties (IPO’s) uitgegeven. Deze markt wordt gefaciliteerd door underwriters, die de initiële prijs voor de effecten bepalen. Aandelen komen vervolgens op de secundaire markt, waar de meeste handelsactiviteit plaatsvindt.

De prominente Amerikaanse effectenbeurzen

In de Verenigde Staten zijn de volgende effectenbeurzen prominent:

• Nasdaq, een wereldwijde, elektronische beurs waar effecten van kleinere kapitalisatiebedrijven uit verschillende delen van de wereld worden genoteerd. Hoewel technologie- en financiële aandelen het leeuwendeel van de index uitmaken, omvat deze ook consumentengoederen en -diensten, gezondheidszorg en nutsbedrijven. Deze beurs vormt ook de basis van de Amerikaanse benchmarkindex voor de technologiesector.
• New York Stock Exchange (NYSE) is de grootste beurs ter wereld op basis van de totale marktkapitalisatie van haar genoteerde effecten. De meeste van de oudste en grootste beursgenoteerde ondernemingen zijn aan de NYSE genoteerd. De NYSE is door een reeks fusies gegaan en werd het meest recent gekocht door de Intercontinental Exchange (ICE) in 2013. Dertig van de grootste bedrijven op de NYSE vormen de Dow Jones Industrial Average (DJIA), die een van de oudste en meest bekeken indexen ter wereld is.
• American Stock Exchange (AMEX), die werd overgenomen door de NYSE Euronext en in 2017 de NYSE American werd. Het was eerst bekend om de handel en de introductie van nieuwe producten en activaklassen. De beurs was ook de eerste die een ETF introduceerde. Elektronisch opererend, is de beurs de thuisbasis van voornamelijk small-cap aandelen.

Deze markten worden gereguleerd door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC).

Belangrijkste verschillen

Een belangrijk verschil tussen de obligatie- en aandelenmarkten is dat de aandelenmarkt centrale plaatsen of beurzen heeft waar aandelen worden gekocht en verkocht.

Het andere belangrijke verschil tussen de aandelen- en obligatiemarkt is het risico dat gepaard gaat met beleggen in elk. Bij aandelen kunnen beleggers worden blootgesteld aan risico’s zoals landenrisico’s of geopolitieke risico’s (gebaseerd op waar een bedrijf zaken doet of is gevestigd), valutarisico’s, liquiditeitsrisico’s of zelfs renterisico’s, die van invloed kunnen zijn op de schuld van een bedrijf, de liquide middelen die het in kas heeft en de nettowinst.

Obligaties daarentegen zijn gevoeliger voor risico’s zoals inflatie en rentetarieven. Als de rente stijgt, dalen de obligatiekoersen. Als de rente hoog is en u uw obligatie moet verkopen voordat deze vervalt, kunt u uiteindelijk minder krijgen dan de aankoopprijs. Als u een obligatie koopt van een bedrijf dat financieel niet gezond is, loopt u kredietrisico. In een dergelijk geval is de emittent van de obligatie niet in staat de rentebetalingen te verrichten, waardoor hij in gebreke kan blijven.

De prestaties van de aandelenmarkt kunnen in grote lijnen worden afgemeten aan de hand van indexen zoals de S&P 500 of de Dow Jones Industrial Average. Evenzo kunnen obligatie-indexen zoals de Barclays Capital Aggregate Bond Index beleggers helpen de prestaties van obligatieportefeuilles te volgen.