Ocelot Feiten
Gemeenschappelijke naam: Ocelot
Kingdom: Animalia
Phylum: Chordata (Vertebrata)
Klasse: Mammalia
Orde: Carnivora
Familie: Felidae
Genus: Felinae (Leopardus)
Soorten: pardalis
Leuke weetjes: Ocelots gebruiken een soortgelijk leefgebied en vertonen soortgelijke patronen als Jaguars en Poema’s. De dichtheid van de populatie lijkt toe te nemen met de regenval en af te nemen met de breedtegraad, met de hoogste dichtheden in tropische gebieden. In gevangenschap leven ocelots meer dan 20 jaar, in vergelijking met 7-10 jaar in het wild.
Populatie: De ocelot heeft een groot verspreidingsgebied, van Noord-Argentinië tot het zuidwesten van de Verenigde Staten, en is de meest voorkomende katachtige in de meeste tropische en subtropische habitats van de Neotropen; hij staat op de lijst van “Minst Bedreigd” door de International Union for Conservation of Nature. Van het begin van de jaren 1960 tot het midden van de jaren 1970 was de ocelot de gevlekte kat die het meest door de bonthandel werd geëxploiteerd. Volgens sommige schattingen zouden er jaarlijks wel 200.000 dieren voor dit doel zijn gevangen. Een veel kleiner aantal werd ingevoerd voor huisdieren. Met de komst van CITES daalde dit aantal tot een gemiddelde van 24.600 huiden per jaar en sinds het einde van de jaren tachtig is er in feite een einde aan gekomen. Als gevolg van dit gebrek aan jachtdruk zijn er tekenen van herkolonisatie en herstel. Bij de laagste schattingen van dichtheid (.2 km2), waren er waarschijnlijk 800.000 ocelots in de beboste delen van Zuid-Amerika alleen. Tegenwoordig wordt het werkelijke aantal geschat op 1,5 tot 3 miljoen dieren en stijgend.
Grootte en voorkomen: De ocelot is veel groter dan zijn neven de margay en de oncilla, hoewel ze een opvallende gelijkenis vertonen. Ocelots wegen tussen de 28-35 pond, zijn 16-20 centimeter groot en bereiken een lengte van 28-35 centimeter. Zijn vacht is eerder gevlekt dan gevlekt, en de kettingachtige vlekken zijn omzoomd met zwart en hebben een licht gekleurd centrum. Deze aftekeningen lopen over de gehele lengte van de kat. De basiskleur varieert tussen witachtig of tanig geel, roodachtig grijs en grijs. De buik is wit, en de achterkant van de oren is zwart met een centrale witte vlek.
Habitat: De ocelot komt voor in een breed spectrum van habitattypen, variërend van struikgewas tot tropisch regenwoud. Wat al deze habitats gemeen hebben is een goed gestructureerd vegetatiedek. Ocelots zijn waargenomen in mangrovebossen, kustmoerassen, savannegraslanden, doornstruwelen, en tropische en subtropische bossen.
Distributie: Zuid-Texas en elk land ten zuiden van de V.S. behalve Chili.
Productie en nakomelingen: Na een draagtijd van 79-85 dagen brengen ze een nest van 1-2 jongen voort. Kittens wegen ongeveer 8,5 ons bij de geboorte. Vrouwtjes zijn 1,5 jaar volwassen en mannetjes 2,5 jaar. Ocelots worden onafhankelijk als ze ongeveer 1 jaar oud zijn, maar lijken tot 2 jaar in hun geboortegebied getolereerd te worden.
Sociaal systeem: Ocelotten zijn solitair en territoriaal. Vrouwtjes verdedigen hun exclusieve territorium, dat kan oplopen tot 9 vierkante kilometer. Mannetjes hebben een veel groter territorium, tot wel 35 vierkante kilometer, dat overlapt met dat van 1 of meer vrouwtjes. Ocelots communiceren door middel van geurmarkeringen, die de mannetjes laten weten wanneer ze paringsbereid zijn, en door vocale communicatie zoals miauwen en jouwen (tijdens de loopsheid). Hoor onze spinnen, sissen, snauwen, roepen en gromgeluiden HIER
Jagen en Dieet: De ocelot jaagt op het land en is ’s nachts het meest actief (nachtactief). Zijn dieet bestaat voornamelijk uit nachtelijke knaagdieren zoals muizen, ratten, opossums en gordeldieren, maar soms ook grotere prooien zoals kleine miereneters, doodshoofdaapjes en landschildpadden. Ocelots profiteren ook van de seizoensveranderingen en de overvloed aan vis en landkrabben tijdens het regenseizoen. Af en toe jagen ze op vogels en reptielen. De meeste prooien wegen echter minder dan 1-3% van hun lichaamsgewicht.
Dreigingen: Ocelots hebben kleine worpen, een van de langste draag- en groeiperioden onder de kleine katachtigen, en een hoog sterftecijfer onder zuigelingen. Voeg daarbij de moeilijkheid om de eigen populatie in stand te houden met ontbossing, habitatvernietiging en stroperij en het overleven van deze prachtige kleine soort wordt nog moeilijker.
Status:
IUCN: Least Concern
CITES: Appendix I
USFWS: Bedreigd
Aanbeveling voor ooievaarsstamboek: Er wordt een regionaal stamboek bijgehouden voor ocelots in Noord-Amerika, met een streefpopulatie van 150 individuen volgens het Species Survival Plan (SSP). In 2001, toen het SSP van start ging, waren de meeste ocelots binnen het SSP van onbekende of hybride afkomst, aangeduid als generiek en beheerd als een tentoonstellings- en onderwijspopulatie. Het SSP richtte zich ook op de Braziliaanse ocelot, Leopardus pardalis mitis, als een bekende ondersoort voor dierentuinen om te proberen te importeren en om apart van de generieke ocelottenpopulatie te worden beheerd. Zowel de generieke als de Braziliaanse populatie worden beheerd met het oog op maximale fok om de Braziliaanse populatie te laten groeien en voldoende dieren voor tentoonstellingen te behouden. Er worden nog steeds pogingen ondernomen om extra stichterparen van Braziliaanse ocelots te importeren via het Braziliaanse Ocelot Consortium van het SSP, een bi-nationale overeenkomst die financiering en middelen verschaft aan Braziliaanse niet-gouvernementele organisaties die zich bezighouden met onderzoek, behoud en onderwijs.
Dierentuinwetenschappers blijven innovatieve voortplantingsstrategieën met ocelots ontwikkelen waarbij gebruik wordt gemaakt van kunstmatige inseminatie, in vitro fertilisatie, cryopreservatie van sperma en embryo’s en embryotransplantatie. Applying these reproductive tools, healthy offspring from founder animals housed in Brazilian zoos have been produced while improving the genetic management of Brazilian ocelots currently maintained in U.S. zoos.
Meet our ocelot friends: