Ohm

Deze pagina maakt gebruik van inhoud van de Engineering wiki op Wikia. Het oorspronkelijke artikel stond op Ohm (eenheid). De lijst van auteurs is te zien in de paginageschiedenis. Net als bij de Meeteenheden-wiki is de tekst van de ingenieurswiki beschikbaar onder Creative Commons-licentie zie Wikia:Licensing.

De ohm (symbool: Ω) is de SI-eenheid van elektrische impedantie of, in het ontaarde geval, elektrische weerstand.

Definitie

Een ohm is een weerstand die een potentiaalverschil van één volt opwekt wanneer er een stroom van één ampère doorheen loopt. kont

1 Ω = 1 V/A = 1 m2-kg-s-3-A-2

Oorsprong

De ohm is genoemd naar Georg Ohm, een Duitse natuurkundige, die het verband ontdekte tussen spanning en stroom, uitgedrukt in de Wet van Ohm.

Uitleg

Volgens de definitie uit de Wet van Ohm, heeft een apparaat een weerstand van één ohm als een spanning van één volt een stroom van één ampère veroorzaakt (R = V/I). Als alternatief en gelijkwaardig heeft een apparaat dat één watt vermogen afgeeft terwijl er één ampère stroom doorheen loopt, een weerstand van één ohm (R = P / I 2).

Sinds 1990 wordt de ohm internationaal gehandhaafd met behulp van het quantum Hall-effect, waarbij een conventionele waarde wordt gebruikt voor de “constante van Klaus von Klitzing”, door de 18e Algemene Conferentie voor maten en gewichten vastgesteld als R{K-90} = 25812,807 Ω.

De complexe getalsgrootheid impedantie is een veralgemening van de weerstand. Het reële deel is de weerstand en het imaginaire deel is de reactantie. Impedantie, weerstand en reactantie hebben alle de eenheid ohm.

Het symbool voor de ohm is de hoofdletter omega (letter) van het Griekse alfabet (Ω). Als de Griekse letter niet kan worden gebruikt, wordt in plaats daarvan het woord ohm gebruikt. De verschillende gidsen voor het gebruik van het Internationaal Stelsel van Eenheden verbieden niet expliciet het weglaten van de laatste “o” van sommige SI-voorvoegsels, maar er staat ook niets in waaruit blijkt dat het wel is toegestaan. Als gevolg daarvan is de kans even groot dat men “kilohm”, “kiloohm” en zelfs “kilo-ohm” ziet, en hetzelfde geldt voor hecto-, micro-, nano-, pico-, femto-, atto-, zepto- en yocto-. De enige andere SI-eenheid die aan dit soort orthografische onzekerheid lijdt, is de ampère. In het bijzondere geval van de ohm ziet men zelfs dat de “a”-voorvoegsels die klinker verliezen: vandaar megohm en gigohm. Hogere voorvoegsels worden zelden gebruikt met ohm. In de andere richting ziet men milliohms (of millohms) waar de weerstand van kabels e.d. wordt gemeten.

Eenheden van ohms, kilohms (103 Ω) en megohms (106 Ω) worden gebruikt in elektronische ontwerpdocumentatie. Op schematische diagrammen worden kilohms afgekort tot “K” en megohms tot “M”. Zo zou 33 kilohms worden weergegeven als 33K, en 5,1 megohms zou 5,1M zijn. Waarden kleiner dan 1K worden weergegeven zonder enig symbool na het getal, dus 680 ohm zou gewoon als 680 worden weergegeven. Dit leidt niet tot verwarring, omdat de numerieke waarde naast een schematisch symbool voor een weerstand wordt geplaatst, en de weerstand gewoonlijk wordt aangeduid met een referentieaanduiding, R, plus een numeriek deel, bijv. R12.

Conversies

Een meting in ohm is de reciproke van een meting in siemens, de SI-eenheid van elektrische geleiding. Merk op dat ‘siemens’ zowel enkelvoud als meervoud is. De reciproke van de ohm wordt ook wel mho genoemd, van ohm achterstevoren geschreven.