Onderzoek van een Veteraan met PTSS

Servicemensen worden vaak geconfronteerd met unieke uitdagingen bij het verlaten van de actieve dienst en het zich opnieuw aanpassen aan het burgerleven.

Zoals uitgelegd door U.S. Veterans Magazine, omvatten deze uitdagingen

• het vinden van manieren om hun rol binnen het gezin te herstellen,
• het vinden en verkrijgen van een burgerbaan (soms voor de allereerste keer, zoals wanneer ze zich aanmelden na de middelbare school),
• en zich aanpassen aan een leven waarin ze hun eigen keuzes maken in plaats van te worden verteld wat ze moeten doen, hoe ze het moeten doen, en wanneer.

Soms echter, keren soldaten ook terug naar huis met uitdagingen met betrekking tot hun geestelijk welzijn als gevolg van wat ze hebben meegemaakt tijdens hun actieve dienst. En een van de meest voorkomende mentale uitdagingen is posttraumatische stress-stoornis (algemeen bekend als PTSS).

PTSD en het leger

Het National Institute of Mental Health (NIMH) legt uit dat PTSS “een stoornis is die zich ontwikkelt bij sommige mensen die een schokkende, enge of gevaarlijke gebeurtenis hebben meegemaakt.” In het geval van militair personeel in het bijzonder, vinden dit soort gebeurtenissen meestal plaats in oorlogstijd, wanneer soldaten niet alleen oog in oog staan met hun eigen sterfelijkheid, maar ook met die van hun kameraden.

In feite komt PTSS bij militair personeel vaker voor dan bij de algemene bevolking. Volgens het Amerikaanse ministerie van Veteranen krijgt ongeveer 7 tot 8 procent van de bevolking op enig moment in hun leven te maken met PTSS. Dit percentage is echter veel hoger voor militaire veteranen, en het precieze aantal hangt grotendeels af van het conflict dat zij hebben doorstaan.

Zo hebben bijvoorbeeld degenen die hebben gediend in de operaties Iraqi Freedom en Enduring Freedom tussen de 11 en 20 procent kans om PTSS te ontwikkelen. Er wordt echter geschat dat ongeveer 30 procent van de veteranen van de Vietnam-oorlog deze specifieke psychische aandoening hebben ontwikkeld of zullen ontwikkelen. Hoe is het nu voor veteranen die met PTSS leven?

Leven met PTSS

De NIMH zegt dat mensen die aan PTSS lijden vaak flashbacks hebben van de traumatische gebeurtenis, nare dromen en andere beangstigende gedachten. Ze kunnen ook vermijdingsverschijnselen ontwikkelen, waarbij ze opzettelijk wegblijven van alles wat hen aan de ervaring herinnert. Dit kan betekenen dat ze bepaalde plaatsen en voorwerpen vermijden die hen herinneren aan wat ze hebben meegemaakt.

Met PTSS komen ook vaak wat het NIMH opwinding- en reactiviteitssymptomen noemt. Deze omvatten snel schrikken, zich op het randje voelen, en het vertonen van woede-uitbarstingen. Slaapproblemen komen ook vaak voor bij PTSS. Volgens de National Sleep Foundation is dit meestal te wijten aan het gevoel van de persoon dat hij alert moet zijn, wat een gevolg is van de angst die soms gepaard gaat met de nacht en de daaropvolgende duisternis, of de nachtmerries die de persoon probeert te vermijden.

Veteranen met PTSS kunnen ook cognitieve en stemmingsveranderingen opmerken. Zij kunnen het bijvoorbeeld moeilijk vinden om zich de hele traumatische gebeurtenis te herinneren of zich schuldig voelen over hun aandeel daarin. Soms hebben ze negatieve gevoelens ten opzichte van zichzelf of de wereld in het algemeen, of verliezen ze interesse in activiteiten die ze vroeger leuk vonden.

Dit zijn allemaal kenmerken van PTSS en al deze soorten reacties moeten op een bepaald niveau aanwezig zijn, wil een professional een diagnose kunnen stellen. Maar waarom ontwikkelen sommige militairen PTSS en anderen niet, zelfs als ze precies dezelfde gebeurtenis hebben meegemaakt?

Risicofactoren voor PTSS

Er zijn veel studies gedaan naar dit onderwerp. Een meta-analyse, gepubliceerd in PLOS One, meldt dat na bestudering van 32 verschillende onderzoeken (21 retrospectieve studies, 4 prospectieve studies, en 7 cross-sectionele studies), er veel factoren zijn die er uitspringen als sterke voorspellers van het al dan niet ontwikkelen van PTSS door militairen die betrokken zijn bij gevechtshandelingen.

Deze omvatten:

• Vorige blootstelling aan ongunstige levensgebeurtenissen: Blootgesteld worden aan verontrustende levenservaringen (zoals seksueel misbruik of aanranding) voordat men in militaire dienst gaat, kan het risico op PTSS verhogen, gedeeltelijk omdat de negatieve impact van de gebeurtenis andere psychologische problemen veroorzaakt.
• Waarnemer zijn van letsel of overlijden: Als een militair getuige is van een verwonding of de dood, of zijn of haar wapen heeft afgevuurd tijdens actieve dienst, is er een hoger risico op het ontwikkelen van PTSS dan een militair die deze omstandigheden niet heeft meegemaakt.
• Verschillende militaire kenmerken: Militaire rang en beroep, tak van dienst, lengte en aantal uitzendingen blijken allemaal bij te dragen aan het risico op PTSS, omdat elke factor bepaalt hoe groot de kans is dat de soldaat deel zal uitmaken van een actief gevecht.
• Deployment stressors: Blootgesteld worden aan te hoge temperaturen, een gebrek aan privacy in de eenheid, en zich zorgen maken over familie kunnen allemaal het risico van een veteraan op PTSS verhogen.
• Geslacht: Vrouwelijke veteranen ontwikkelen vaker PTSS dan hun mannelijke tegenhangers, mogelijk om redenen die verband houden met het feit dat ze gevoeliger zijn voor depressie, minder cohesie ervaren in de militaire eenheid en gevoeliger zijn voor bedreigingen.
• Race: Minderheden blijken gevoeliger te zijn voor PTSS dan militairen die niet tot een minderheid behoren. Het is echter onduidelijk of dit komt omdat deze bevolkingsgroep de neiging heeft meer van de andere risicofactoren te hebben, of dat ze zijn toegewezen aan militaire functies waarin vaker wordt gevochten.
• Graad van opleiding: Hoe lager het opleidingsniveau van een militair, hoe hoger het risico op PTSS, mogelijk doordat hij of zij geen effectieve copingvaardigheden heeft geleerd of beperkte toegang heeft tot nuttige hulpbronnen.

PTSD en risico’s na de uitzending

PLOS One’s onderzoek heeft ook uitgewezen dat het risico op PTSS kan toenemen na thuiskomst en vaak gebaseerd is op verschillende factoren na de uitzending.

Eén factor is sociale steun, en uit hun onderzoek bleek dat “een positieve herstelomgeving na blootstelling aan trauma’s kan dienen als een beschermende factor” voor PTSS. Met andere woorden, hoe meer familie en vrienden van het militair lid er zijn om steun te bieden na de dienst, hoe minder waarschijnlijk het is dat PTSS zich ontwikkelt. Dat komt omdat dit niveau van steun het militair lid de zelfredzaamheid en zelfzekerheid geeft die nodig is om deze aandoening af te weren.

De werkstatus na tewerkstelling is ook een potentiële risicofactor. Als de veteraan terugkomt en werkloos is, en dus niet in staat om de gezinseenheid financieel te onderhouden, kan dit tot PTSS leiden.

Dit soort situaties kan zich lang na het einde van de strijd voordoen, maar ze kunnen de soldaat nog steeds psychisch beïnvloeden, waardoor PTSS zelfs na thuiskomst een bedreiging kan vormen. Hoe kun je een veteraan met PTSS nu het beste helpen?

Helpen van veteranen met PTSS

De eerste stap is jezelf te informeren over hoe iemand met PTSS doorgaans reageert. Volgens het National Center for PTSD kan iemand met deze psychische aandoening boos, gespannen of bezorgd overkomen. Ze kunnen ook gevoelloos, afstandelijk of afstandelijk overkomen.

Veteranen met PTSS kunnen ook snel geïrriteerd, springerig of nerveus zijn, terwijl ze tegelijkertijd veeleisender of beschermend zijn. Intimiteitsproblemen zijn ook niet ongewoon bij PTSS.

Al deze reacties kunnen invloed hebben op familie en vrienden, die zich gekwetst, neerslachtig, boos of verdrietig kunnen voelen, vooral als ze deze patronen niet herkennen als normale reacties op PTSS. Het creëren van een positieve reactie vereist dus eerst dat je deze reacties voldoende begrijpt om te weten dat ze een normale manier zijn om met deze aandoening om te gaan.

De tweede stap is om de veteraan de hulp van buitenaf te geven die hij of zij nodig heeft. Dit kan counseling-achtige therapie sessies inhouden (een-op-een, groep, of beide), of zelfs gezinstherapie, zodat alle betrokkenen samen door de PTSS kunnen werken. In dit geval helpt het om een deskundige te vinden die gespecialiseerd is in deze stoornis.

Vraag indien mogelijk lokale militaire veteranen naar hun aanbevelingen. U kunt ook op internet zoeken. Psychology Today biedt bijvoorbeeld de mogelijkheid om snel te zoeken op basis van uw geografische locatie. Voer uw stad of postcode in en alle lokale therapeuten met deze specialiteit worden aangeboden. Deze site biedt zelfs andere noodzakelijke informatie om te helpen een meer weloverwogen beslissing over het al dan niet inhuren van hen, zoals:

• een korte bio, samen met kwalificaties en referenties
• specialisaties, behandelde problemen, en behandelingsmethoden
• kosten per sessie en geaccepteerde verzekeringen
• contactinformatie voor het maken van een kennismakingsafspraak

VA Specific Services

Het National Center for PTSD biedt ook de Gids voor VA Mental Health Services voor Veteranen en gezinnen, die de soorten behandelingen deelt die beschikbaar zijn via Department of Veterans Affairs (VA) en wat er gebeurt als u om hulp vraagt.

Zo zijn er specifiek voor PTSS diverse medicijnen die soms kunnen helpen bij de behandeling van depressies, angsten, stemmingsstoornissen en slaapstoornissen die verband houden met PTSS. Er zijn ook verschillende gesprekstherapieën en residentiële zorg als langdurige, intensieve behandeling nodig is.

Het in aanmerking komen voor dit soort diensten is gebaseerd op een aantal factoren, maar over het algemeen gaat het om het voltooien van actieve militaire dienst in een van de Amerikaanse takken van het leger, eervol ontslag, of als lid van de Nationale Garde of reservist die in een gevechtszone heeft gediend. Als zij bepalen dat u in aanmerking komt, zult u waarschijnlijk worden doorverwezen naar een lokale VA faciliteit voor behandeling te beginnen.

Er zijn bijna 2.000 faciliteiten, en u kunt de online locator gebruiken als u wilt weten welke het dichtst bij u in de buurt zijn. U hoeft alleen maar uw locatie in te voeren (uw volledige adres of postcode), naar welk type faciliteit u op zoek bent en hoe dichtbij de faciliteit is (u kunt zoeken op basis van een bepaalde mijlstraal of vragen om de 5, 10 of 25 centra die het dichtst bij u in de buurt zijn). De resultaten geven u de naam van de faciliteit, het adres en telefoonnummer, en hoeveel mijl het is van uw huis.

Het Vet Center Program is een van de opties beschikbaar voor elke actieve of veteraan militair die heeft gediend in een gevechtszone of een gebied van vijandigheid, heeft meegemaakt militair seksueel trauma, of heeft medische noodhulp of mortuarium diensten verleend. De diensten die in deze faciliteiten worden aangeboden omvatten counseling, outreach en voorlichting, beoordeling en verwijzing van middelenmisbruik, beoordeling en verwijzing van werkgelegenheid, uitleg van VBA-voordelen, en screening en verwijzing voor andere problemen, zoals traumatisch hersenletsel (TBI) en depressie.

Hoe meer je weet over en begrijpt van PTSS, hoe gemakkelijker het is om de impact te zien die deze aandoening kan hebben op de militaire veteraan individueel en de familie-eenheid als geheel. Voorlichting over behandelingsmogelijkheden helpt ook, en geeft je de instrumenten die je nodig hebt om jezelf of een geliefde te helpen deze soms slopende aandoening te overwinnen.