Ongevoeligheid

Ongevoeligheid is wanneer we op een oude prikkel reageren alsof hij weer nieuw is. Wanneer we een stimulus herhaaldelijk zien of ervaren, wordt onze reactie erop zwakker. Bijvoorbeeld, je speelt kiekeboe met een baby door je gezicht te bedekken met een deken. De eerste keer dat je de deken wegtrekt om je gezicht te laten zien, kun je veel gekrijs en gelach verwachten. Maar als je dit blijft doen, zal de reactie van de baby uiteindelijk afnemen, tot je nauwelijks nog een giechel of een glimlach uit hem kunt krijgen. ls je echter een keer de deken naar beneden trekt en de baby in plaats van jouw gezicht een handpop ziet, zal hij waarschijnlijk weer gillen van plezier, net zoals hij deed toen je voor het eerst met het spel begon. Wanneer u nu de deken opsteekt en hem weer naar beneden trekt, zodat uw gezicht weer te zien is, kunt u verwachten dat de baby weer belangstelling voor u krijgt.
Wanneer we een prikkel herhaaldelijk ervaren, raken we er uiteindelijk aan gewend en reageren we niet meer hetzelfde als toen we hem voor het eerst zagen. We raken eraan gewend en besteden er geen aandacht meer aan, totdat we een nieuwe prikkel krijgen. En wanneer we dan de oorspronkelijke prikkel opnieuw krijgen, reageren we er met hernieuwde belangstelling op. Onze eerdere gewenning eraan is teruggedraaid. Dat wordt dishabituatie genoemd.