Ovulatie-inductie en intra-uteriene inseminatie
Voor vrouwen die niet ovuleren, onregelmatige menstruatiecycli hebben of onverklaarbare onvruchtbaarheid, zijn ovulatie-opwekkende medicijnen vaak de eerste methode die artsen zullen proberen om zwangerschap te bereiken. De medicijnen stimuleren de afgifte van hormonen die de eicelproductie stimuleren. (Soms wordt nog een hormonale injectie gebruikt om de eisprong op gang te brengen, hoewel sommige vrouwen wachten tot dat op natuurlijke wijze gebeurt.)
Er zijn twee soorten ovulatie-inductiemedicijnen:
Oorale medicatie. Deze zijn meestal de eerste behandelingslijn voor vrouwen die geen of een onregelmatige eisprong hebben.
Een typische behandelingscyclus begint met een echografie en bloedonderzoek op de derde dag van de menstruatiecyclus. Clomifeen (Clomid) en letrozol (Femara) zijn orale geneesmiddelen die tussen dag drie en zeven of tussen dag vijf en negen van uw cyclus worden ingenomen. Op dag 10 of 11 wordt een transvaginale echografie verricht om de ontwikkeling van de eicellen te controleren. In de eierstokken zit elk eitje in een follikel, een met vloeistof gevuld zakje, dat zichtbaar kan worden gemaakt met een echografie. Wanneer een vrouw ovuleert, laat de follikel een dan rijpe eicel los. (Tijdens elke cyclus ontwikkelen zich meerdere follikels in de eierstokken, maar meestal laat er maar één een eicel los).
Uw arts kan met behulp van echografie en bloedonderzoek de ontwikkeling van follikels volgen om u te laten weten wanneer u moet beginnen met een natuurlijke bevruchtingspoging of wanneer u gebruik moet maken van intra-uteriene inseminatie.
“Patiënten kunnen zichzelf ook thuis controleren met ovulatievoorspellende kits,” zegt Dr. Kodaman. “Dit werkt goed voor vrouwen met een beperkte verzekeringsdekking of vrouwen die moeite hebben om ’s ochtends vroeg naar de praktijk te komen als de controle wordt uitgevoerd. Ze kunnen gewoon geslachtsgemeenschap timen op basis van de ovulatiekit of ons alleen zien voor de inseminatieprocedure.”
Injecteerbare medicijnen: Als orale medicatie niet succesvol is, zijn injecteerbare medicijnen zoals een follikelstimulerend hormoon (FSH) meestal de volgende stap. De behandelingscyclus begint met een echografie en bloedonderzoek op dag drie van de menstruatiecyclus. De injecteerbare medicijnen worden op dag drie gestart en worden zes tot tien dagen toegediend, afhankelijk van de respons.
Tijdens deze periode kan het zijn dat u drie tot vier keer een echografie moet laten maken en bloed moet laten prikken om de ontwikkeling en de snelheid van de follikelgroei te controleren. Na elk bezoek voor een echografie en bloedonderzoek krijgt u een telefoontje van de verpleegkundigen met follow-up instructies.
Als de follikel(s) ten minste 16 tot 18 millimeter in doorsnede zijn, krijgt u de instructie een injectie met humaan choriongonadotrofine (hCG) te nemen, die de eisprong op gang brengt. IUI of geslachtsgemeenschap kan dan worden uitgevoerd om conceptie te bereiken.