Parasitic Fungi

of pathogene schimmels, schimmels die als voedselbron levende weefsels van verschillende organismen gebruiken. Parasitaire schimmels veroorzaken ziekten bij planten, dieren en mensen.

Veel parasitaire schimmels behoren tot de klasse Fungi imperfecti, omdat zij zich alleen ongeslachtelijk voortplanten. Het lichaam van een parasitaire schimmel bestaat uit vertakte meercellige filamenten (hyphen) van het mycelium. Parasitaire schimmels vormen sporen van verschillende grootte en vorm. Obligate parasitaire schimmels voeden zich alleen ten koste van levende weefsels en groeien in de regel niet in kunstmatige voedingsmedia. Onder de facultatieve parasitaire schimmels voeden sommige zich voornamelijk met organische stoffen van rottend weefsel (saprofyten), maar kunnen ook levend weefsel parasiteren; andere saprofyten zijn meestal parasitair, maar kunnen ook op dood weefsel groeien.

Er zijn parasitaire schimmels die op dieren leven en die zoopathogene schimmels worden genoemd, waaronder entomopathogene schimmels, die op insecten leven. Parasitaire schimmels die op planten leven, worden fytopathogene schimmels genoemd en omvatten mycofthore schimmels, dat wil zeggen schimmels die op paddenstoelen leven. Fytopathogene schimmels zijn de meest voorkomende. Zij werken door middel van toxische afscheidingen of enzymen, die het plantenweefsel beschadigen, en deze weefsels vervolgens als voedsel gebruiken. Veel van de fytopathogene schimmels tasten economisch waardevolle planten aan. Zo veroorzaken verschillende roestschimmels stengelroest en bruine roest bij grassen (Puccinia graminis, P. triticina), zonnebloemroest (P. helianthi) en vlasroest (Melampsora lini); smutschimmels veroorzaken durum- en poedertarwesmut (Tilletia tritici, Ustilago tritici); en echte meeldauwschimmels veroorzaken echte meeldauw bij grassen (Erysiphe graminis). Parasitaire schimmels veroorzaken appelschurft (Venturia inaequales), druivenmelk (Plasmopara vitícola), en vele andere ziekten. Er is een grote bekende groep houtaantastende schimmels die op levende bomen groeit (diverse soorten Polyporaceae en honingzwammen), maar ook op commercieel hout en houten delen van gebouwen (huiszwammen). Schimmelparasieten worden bestreden door middel van speciale landbouwtechnieken, de produktie van winterharde variëteiten en de toepassing van chemische middelen (desinfectie van zaaigoed, bespuiting van planten, enz.) Mycophthore schimmels parasiteren op de vruchtlichamen en mycelia van vele andere schimmels.

Zoopathogene schimmels zijn onder meer die welke ringworm, favus en andere huidziekten bij zoogdieren en mensen veroorzaken. Malassezia furfur veroorzaakt furfur, en schimmels van het geslacht Epidermophyton veroorzaken epidermophytosis van de voeten en liezen. Parasitaire schimmels van de geslachten Candida en Geo-trichum veroorzaken mycosen van de slijmvliezen, de huid, de nagels, en andere gebieden. Parasitaire schimmels van de geslachten Blastomyces, Sporotrichum en Aspergillus tasten niet alleen de huid aan, maar ook de onderhuidse celweefsels, de spieren, de beenderen en de inwendige organen van dieren en mensen. Onder bepaalde omstandigheden (bijvoorbeeld wanneer de natuurlijke bacterieflora in het menselijk organisme wordt onderdrukt door overmatig gebruik van antibiotica) kunnen sommige parasitaire schimmels een systemische ziekte in het organisme veroorzaken, bijvoorbeeld candidiasis.

Entomopathogene schimmels worden gebruikt voor de uitroeiing van schadelijke insecten. The best known are Empusa muscae, a parasite of house flies; E. grilly, a parasite of locusts; and Beauveria bassiana, which parasitizes many insect species.