Paul Rand
Paul Rand was een van de meest invloedrijke grafisch ontwerpers van de twintigste eeuw. Rand werd geboren in New York City en genoot zijn opleiding aan het Pratt Institute, Parsons School of Design en de Art Students League, waar hij samenwerkte met George Grosz. Van 1936 tot 1941 was hij kunstredacteur van het tijdschrift Esquire en gaf hij les aan de Advertising Guild, Pratt, Cooper Union en Yale University, waar hij emeritus hoogleraar grafische vormgeving was. Hij ontving onderscheidingen van het American Institute of Graphic Arts en de Art Directors Club of New York en kreeg een eredoctoraat van het Philadelphia College of Art.
Rand ontwierp de logo’s voor een aantal grote commerciële bedrijven, waaronder IBM, de American Broadcasting Company, en Westinghouse Corporation. Zijn inzet voor het ontwerponderwijs, in combinatie met zijn geschriften en talrijke visuele innovaties, vormen een blijvende nalatenschap voor Amerikaanse ontwerpers.
Rand’s posterontwerpen weerspiegelden zijn theoretische geschriften over deze kunstvorm. In een belangrijk essay benadrukte hij de noodzaak dat een affiche werkt als een samenhangend facet van de omgeving waarvoor het bedoeld is, en hij besprak uitvoerig de verschillende gevolgen die deze onderlinge afhankelijkheid kan hebben op alle aspecten van het ontwerpproces. Het thema van integratie en harmonie in het ontwerpen was een constante voor Rand. In 1970 schreef hij over het proces van effectief grafisch ontwerpen:
De ontwerper begint niet, als regel, met een vooropgezet idee. Het idee is eerder het resultaat van zorgvuldige studie en observatie, en het ontwerp is het product van dat idee. Om tot een doeltreffende oplossing van het probleem te komen, moet de ontwerper dus noodzakelijkerwijs een soort mentaal proces doormaken. Bewust of onbewust, hij analyseert, interpreteert, formuleert. Hij is zich bewust van de wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen op zijn eigen en verwante gebieden. Hij improviseert, vindt uit, of ontdekt nieuwe technieken en combinaties. Hij coördineert en integreert zijn materiaal, zodat hij zijn probleem kan herformuleren in termen van ideeën, tekens, symbolen, beelden. Hij verenigt, vereenvoudigt en elimineert overbodigheden. Hij symboliseert-abstraheert van zijn materiaal door associatie en analogie. Hij doet een beroep op instinct en intuïtie. Hij houdt rekening met de toeschouwer, diens gevoelens en voorkeuren.
Therese Thau Heyman Posters American Style (New York en Washington, D.C.: Harry N. Abrams, Inc., in samenwerking met het National Museum of American Art, 1998)