Pawpaw

Door Gina Marzolo, afgestudeerd studente landbouwwetenschappen, California State Polytechnic University, Pomona, [email protected], januari 2016.

Inleiding

Pawpaw (Asimina triloba) is de enige gematigde plant binnen de Annonaceae-familie, waartoe ook veel tropische vruchten behoren, zoals de Cherimoya (Annona cherimola) (Layne, 1996). De pawpawboom produceert de grootste eetbare vrucht die inheems is in Noord-Amerika (Pomper en Layne, 2005). Pawpawbomen groeien van nature in 26 staten in het oosten van de Verenigde Staten en ook in het zuidwesten van Ontario, Canada (Sullivan, 1993). Pawpaw fruit heeft een romige custardachtige textuur en heeft naar verluidt de smaak van banaan, mango en ananas (Kentucky State University, 2009). Ohio houdt elk jaar in september een pawpaw festival waar men kan leren, proeven, en meedoen aan wedstrijden die allemaal te maken hebben met de lekkere vrucht. Niet alleen is het fruit heerlijk voor mensen, de zebrazwaluwstaartrups (Protographium Marcellus) leeft van het gebladerte van de pawpawboom om te overleven (maar wordt niet beschouwd als een plaag van de plant) (Seale & Floyd, 2011).

Marketingkanalen

Het afzetseizoen voor verse pawpaw is relatief kort. Afhankelijk van de cultivar kunnen de vruchten al begin augustus rijpen en tot de eerste vorst rond half oktober (Virginia Polytechnic Institute and State University, 2009).

De vrucht papaja (Carica papaya) wordt ook wel pawpaw genoemd, echter, pawpaw (Asimina triloba), en papaja (Carica papaya) zijn afzonderlijke vruchten. Bij de marketing van pawpaw, kan men overwegen het gebruik van een identificatietitel, zoals Noord-Amerikaanse Native Pawpaw om onderscheid te maken tussen de twee.

Huidig zijn de belangrijkste markten voor verse pawpaw zijn boerenmarkten, en minder vaak online retailers. Gratis monsters aanbieden is een goede marketingstrategie, vooral voor klanten die niet bekend zijn met het product en niet geneigd zijn het te kopen zonder het te proeven. Een andere strategie bij het vermarkten van een ongewone vrucht is om gratis literatuur te hebben waarin de vrucht en het gebruik ervan worden beschreven (Ames & Greer, 2010). Een andere manier om waarde toe te voegen is door de nadruk te leggen op de voedingssamenstelling van pawpaw. De samenstelling van pawpaws is vergelijkbaar met die van bananen, maar bevat meer vitamine C en niacine; vergeleken met appels, bananen en sinaasappels bevatten pawpaws meer mineralen zoals calcium, fosfor, magnesium, zink, koper en mangaan. Pawpaws hebben ook meer essentiële aminozuren (eiwitten) dan appels; in feite bevatten ze alle essentiële aminozuren, vergelijkbaar met bananen en sinaasappels (Jones & Layne, 2009).

Om nog meer waarde toe te voegen, is pawpaws fruit verwerkt tot pulp, dat kan worden gebruikt om veel verschillende producten te maken, zoals ijs, vinaigrette, conserven, en bier. Een bedrijf genaamd Integration Acres in Albany, Ohio, beweert ’s werelds grootste verwerker van pawpaws te zijn, en verkoopt bevroren pulp van het fruit, waardoor het hele jaar door marketing mogelijk is (Bir, 2014).

De prijs voor verse pawpaw fluctueert. In 2012 was de geschatte groothandelsprijs voor pawpaw $1,60 per pond en op boerenmarkten werden pawpaw verkocht voor $3 per pond (University of Kentucky, 2012). De afgelopen jaren (2014-2015) werd verse pawpaw op boerenmarkten verkocht voor $4,50 tot $5 per pond, en tot $8 per pond via een chiquere kruidenier. De prijs voor online gekochte verse pawpaw is nog hoger per pond vanwege de extra verpakkings- en verzendkosten (Chung, 2014) (Dingfelder, 2014) (Rocky Point Farm, 2015). Integration Acres verkoopt hun bevroren pawpaw pulp voor $12 per 2 pond (exclusief verzendkosten), en de prijzen voor andere verwerkte pawpaw producten variëren, afhankelijk van het type product dat wordt verkocht.

Productie

Er zijn twee categorieën pawpaw bomen: wilde en gecultiveerde. Bosjes wilde pawpaw groeien van nature in het hele oosten van Noord-Amerika en kunnen ook opzettelijk worden gekweekt door zaailingen en je kunt zaad ontkiemen voor productie. Wilde pawpaw kan echter nadelen vertonen zoals kleinere vruchten en een licht bittere nasmaak (Durand, 2009) (Jones, alles jezus, 2009). Daarom zijn bepaalde cultivars van de pawpaw met meer gewenste eigenschappen (grotere vruchten, betere smaak) geselecteerd en geënt (Pomper et al, 2009). Vermeerdering door zuigen en stekken zijn geen succesvolle methoden om pawpaw te vermeerderen (Jones et al, 2009).

Pawpaw zaailingen zijn zeer gevoelig voor zonlicht. Daarom groeien ze van nature als bomen in de ondergroei. Bij de aanleg van een boomgaard is het het beste om de zaailingen tot hun tweede jaar schaduw te geven. De boom presteert echter het best wanneer hij, eenmaal volwassen, in de volle zon wordt geplant en tussen vijf en zeven jaar vruchten begint te produceren (Jones et al, 2009).

Hoewel er cultivars zijn die wenselijk zijn voor de productie in de zin van grotere vruchten en een betere smaak, moeten er nog steeds uitdagingen worden overwonnen voordat pawpaw een op grote schaal beschikbaar commercieel gewas wordt. Pawpaw-fruit is uiterst kwetsbaar. Verse, volledig rijpe pawpaw’s zijn gemakkelijk te kneuzen, zijn bij kamertemperatuur slechts twee tot drie dagen te consumeren en zijn in de koelkast ongeveer een week houdbaar. Pawpaw-vruchten zijn echter klimacterisch, wat betekent dat ze van de boom kunnen blijven rijpen. Ze kunnen dus worden geplukt wanneer ze bijna – maar niet helemaal – rijp zijn. Als de vruchten op deze manier zorgvuldig worden geoogst, kunnen ze drie weken in een koelcel worden bewaard en rijpen ze verder wanneer ze op kamertemperatuur worden gelegd (Petersen Pawpaws, n.d.). Deze eigenschap plus voortdurend onderzoek naar de vrucht (productie van betere cultivars) en een toegenomen consumentenbewustzijn geeft hoop dat pawpaw in de nabije toekomst meer commercieel verkrijgbaar wordt.

Export/Inport/Verenigde Staten Consumptie

Omdat pawpaw een opkomend fruitgewas is, zijn er momenteel geen export-, import-, of consumptiegegevens per hoofd van de bevolking beschikbaar.

Management

Bestuiving is een van de meest beperkende factoren voor de fruitproductie van pawpaw. Pawpawbomen zijn zelfincompatibel, wat betekent dat ze moeten worden bestoven door genetisch verschillende pawpawcultivars (kruisbestuiving). Bij de aanleg van een boomgaard moet dus meer dan één cultivar worden aangeplant. Een ander dilemma in verband met de bestuiving van pawpaw’s is de bestuivingsmethode. De pawpaw wordt op natuurlijke wijze bestoven door verschillende soorten vliegen en kevers, die niet efficiënt zijn; daarom wordt vaak handbestuiving toegepast om een succesvolle vruchtzetting te garanderen. Handbestuiving vergt extra werk, maar is goed uitvoerbaar. Telers moeten echter niet te veel bestuiven. Een te grote vruchtlast op de boom kan leiden tot een kleinere totale vruchtgrootte en tot het afbreken van takken (Jones et al, 2009).

Financieel

Hulpzame bedrijfsbegroting voor pawpaw:

• Pawpaw – Economische overwegingen, University of Kentucky – Cooperative Extension, 2012.

Bronnen

Pawpaw – A “Tropical” Fruit for Temperate Climates – A National Sustainable Agriculture Assistance Program (ATTRA)
Ames, G. & Greer, L., 2010. Pawpaw: A “Tropical” Fruit for Temperate Climates – Marketing, A National Sustainable Agriculture Assistance Program (ATTRA).
Bir, S., 2014. Pawpaws: Amerika’s beste geheime fruit. SeriousEats.com
Chung, J., 2014. Zeldzame waarneming: Forgotten “Tropical” Fruit, The Pawpaw, nu te koop bij Dean and Deluca, in Food at gothamist.com.
Cultureel advies – Het bewaren van fruit, Peterson Pawpaws, n.d.
Dingfelder, S., 2014. Where to find pawpaws, North America’s largest edible native fruit, The Washington Post.
Durand, F., 2009. Heb je ooit een Pawpaw geprobeerd? Here’s how they taste, TheKitchn.com
Vers Pawpaw Fruit, Rocky Point Farm, 2015.
Harvest and Post harvest Management, Virginia Polytechnic Institute and State University, 2009.
Layne, D.R., 1996. The pawpaw : A new fruit crop for Kentucky and The United States, HortScience, 31: 777-784
Jones et al, 2009. Pawpaw Planting Guide, Kentucky State University – Cooperative Extension.
Jones, S.C. & Layne, D.R., 2009. Pawpaw Description & Voedingskundige informatie, Kentucky State University – Cooperative Extension.
Pomper et al, 2009. Pawpaw Cultivars and Grafted Tree Sources, Kentucky State University.
Seale, L. & Floyd, D., 2011. Verbindingen: The Pawpaw Tree and the Zebra Swallowtail Butterfly, Blue Ridge Discovery Center Blog.
Sullivan, Janet. Asimina triloba. In: Fire Effects Information System, United States Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory, 1993.
What do pawpaws taste like? Kentucky State University, 2009.
Links gecontroleerd juni 2018.