Peer-to-peer lending

Verenigd KoninkrijkEdit

Zopa, opgericht in februari 2005, was de eerste peer-to-peer kredietverstrekker in het Verenigd Koninkrijk. Funding Circle, dat in augustus 2010 werd gelanceerd, werd de eerste peer-to-zakelijke kredietverstrekker van betekenis en bood kleine bedrijven via het platform leningen van investeerders aan. Funding Circle heeft meer dan 6,3 miljard pond aan leningen verstrekt.

In 2011 sloot Quakle, een in 2010 opgerichte peer-to-peer kredietverstrekker in het Verenigd Koninkrijk, zijn deuren met een wanbetalingspercentage van bijna 100% nadat het had geprobeerd de kredietwaardigheid van een lener te meten aan de hand van een groepsscore, vergelijkbaar met de feedbackscores op eBay; het model slaagde er niet in terugbetaling aan te moedigen.

In 2012 investeerde de Britse regering 20 miljoen pond in Britse bedrijven via peer-to-peer kredietverstrekkers. Een tweede investering van 40 miljoen pond werd in 2014 aangekondigd. De bedoeling was om de grootbanken te omzeilen, die terughoudend waren met het verstrekken van leningen aan kleinere bedrijven. Deze actie werd bekritiseerd vanwege het creëren van oneerlijke concurrentie in het Verenigd Koninkrijk, door financiële steun te concentreren in de grootste platforms.

Beleggingen komen sinds april 2016 in aanmerking voor belastingvoordelen via de Innovative Finance Individual Savings Account (IFISA). In 2016 werd £ 80 miljard geïnvesteerd in ISA’s, waardoor een aanzienlijke kans ontstond voor P2P-platforms. In januari 2017 waren 17 P2P-aanbieders goedgekeurd om het product aan te bieden.

Op een bepaald moment waren er meer dan 100 individuele platforms die een FCA-vergunning aanvroegen, hoewel velen hun aanvragen vanaf 2015 introkken.

Sinds april 2014 is de peer-to-peer leensector gereguleerd door de Financial Conduct Authority om de verantwoordingsplicht te vergroten met standaardrapportage en de groei van de sector te vergemakkelijken. Peer-to-peer-investeringen komen niet in aanmerking voor bescherming door het Financial Services Compensation Scheme (FSCS), dat zekerheid biedt tot £ 75.000 per bank, voor elke spaarder, maar de regelgeving draagt de bedrijven op om regelingen te implementeren om de servicing van de leningen te garanderen, zelfs als het platform failliet gaat.

In 2015 leenden Britse peer-to-peer-kredietverstrekkers gezamenlijk meer dan £ 3 miljard uit aan consumenten en bedrijven.

Volgens het Cambridge Centre for Alternative Finance (Entrenching Innovation Report) werd £ 3,55B toegeschreven aan Peer to Peer alternatieve financieringsmodellen, waarbij het grootste groeigebied vastgoed was dat een stijging van 88% liet zien van 2015 tot 2016.

Verenigde StatenEdit

De peer-to-peer leenindustrie in de VS begon in februari 2006 met de lancering van Prosper Marketplace, gevolgd door Lending Club. Zowel Prosper als Lending Club hebben hun hoofdkantoor in San Francisco, Californië. De eerste peer-to-peer platforms hadden weinig beperkingen ten aanzien van de geschiktheid van kredietnemers, wat resulteerde in problemen met nadelige selectie en hoge wanbetalingspercentages van kredietnemers. Bovendien vonden sommige beleggers het gebrek aan liquiditeit voor deze leningen, waarvan de meeste een minimale looptijd van drie jaar hebben, ongewenst.

In 2008 eiste de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) dat peer-to-peer-bedrijven hun aanbiedingen als effecten registreerden, overeenkomstig de Securities Act van 1933. Het registratieproces was een moeizaam proces; Prosper en Lending Club moesten tijdelijk stoppen met het aanbieden van nieuwe leningen, terwijl anderen, zoals het in het Verenigd Koninkrijk gevestigde Zopa Ltd., de Amerikaanse markt volledig verlieten. Zowel Lending Club als Prosper kregen van de SEC toestemming om beleggers obligaties aan te bieden die worden gedekt door de betalingen die op de leningen worden ontvangen. Prosper wijzigde zijn aanvraag om banken in staat te stellen eerder gefinancierde leningen op het Prosper-platform te verkopen. Zowel Lending Club als Prosper gingen partnerschappen aan met FOLIOfn om een secundaire markt voor hun notes te creëren, waardoor investeerders over liquiditeit konden beschikken. Lending Club had op dit moment een vrijwillige registratie, terwijl Prosper een verplichte registratie voor alle leden had.

Dit pakte het liquiditeitsprobleem aan en resulteerde, in tegenstelling tot traditionele securitisatiemarkten, in het transparanter maken van de leningaanvragen van peer-to-peer-bedrijven voor de kredietverstrekkers en secundaire kopers, die toegang hebben tot de gedetailleerde informatie over elke individuele lening (zonder de werkelijke identiteit van de leners te kennen) voordat ze beslissen welke leningen te financieren. De peer-to-peer bedrijven zijn ook verplicht om hun aanbod in detail te beschrijven in een regelmatig bijgewerkte prospectus. De SEC maakt de rapporten beschikbaar voor het publiek via EDGAR (Electronic Data-Gathering, Analysis, and Retrieval).

Meer mensen wendden zich tot peer-to-peer bedrijven om te lenen na de financiële crisis van 2007-2008 omdat banken weigerden om hun leningenportefeuilles te vergroten. De peer-to-peer-markt kreeg ook te maken met meer toezicht van beleggers omdat leners vaker in gebreke bleven en beleggers geen onnodig risico wilden nemen.

Lending Club is de grootste peer-to-peer-leningverstrekker in de VS op basis van uitgegeven leningvolume en omzet, gevolgd door Prosper. Lending Club is ook het grootste peer-to-peer leenplatform wereldwijd. De rentetarieven variëren van 5,6%-35,8%, afhankelijk van de looptijd van de lening en de rating van de kredietnemer. De wanbetalingspercentages variëren van ongeveer 1,5% tot 10% voor de meer risicovolle leners. Executives van traditionele financiële instellingen treden toe tot de peer-to-peer bedrijven als bestuursleden, kredietverstrekkers en investeerders, wat aangeeft dat het nieuwe financieringsmodel zich een plaats aan het veroveren is in de mainstream.

ChinaEdit

Veel microkredietbedrijven zijn ontstaan om de 40 miljoen kleine en middelgrote ondernemingen te bedienen, waarvan velen onvoldoende financiering ontvangen van staatsbanken, waardoor een hele bedrijfstak is ontstaan die naast de grote banken functioneert.

Toen internet en e-commerce in de jaren 2000 groeiden, werden veel P2P-leningenverstrekkers opgericht met verschillende doelklanten en bedrijfsmodellen.

De eerste P2PL in Hongkong was WeLab, dat steun heeft van het Amerikaanse durfkapitaalbedrijf Sequoia Capital en Li Ka-Shing’s TOM Group.

Ezubao, een website die in juli 2014 door Yucheng Group werd gelanceerd en pretendeerde P2P-diensten aan te bieden, werd in februari 2016 gesloten door autoriteiten die het als een Ponzi-regeling beschreven. Ezubao nam 50 miljard renminbi op van 900.000 investeerders.

In China waren er in 2016 meer dan 4.000 P2P-platforms voor leningen, maar 2.000 van hen hadden hun activiteiten al gestaakt. Met ingang van augustus 2016 hebben de kasstromen op alle P2P-leningsplatforms in de maand al meer dan 191 miljard Chinese Yuan (29 miljard dollar) overschreden. Het rendement van de kredietverstrekker op alle P2P-leningplatforms in China is gemiddeld ongeveer 10% per jaar, met een paar van hen die meer dan 24% rendement bieden. Een spreektaalterm voor P2P-lenen in het Chinees vertaalt als “grijze markt”, maar is niet te verwarren met grijze markten voor goederen of een ondergrondse economie.

In juni en juli 2018 zijn scores van Chinese online P2P-leningplatforms in financiële of juridische problemen geraakt als gevolg van aangescherpte regelgeving en liquiditeit. Volgens WDZJ.com, een informatieleverancier voor de P2P-industrie, werden in de eerste 10 dagen van juli 23 P2P-platforms gemeld die in financiële nood verkeerden of in onderzoek waren. Dat volgt op 63 van dergelijke gevallen in juni, een hoger aantal dan in enige maand in het voorgaande jaar.

In eind juni, Shanghai politie aangehouden vier senior executives van Tangxiaoseng, een online lening platform gecontroleerd door Zibang Financial Service Internet Technology Co. Ltd. en vertelde beleggers op 28 juni 2018 dat Zibang Financial werd verdacht van “het illegaal werven van fondsen van het publiek.” Op 20 juli 2018 kondigde iqianbang.com, een in Beijng gevestigd P2P-leningsplatform, aan te sluiten, onder verwijzing naar “verslechterende online leenomgeving en opdrogende liquiditeit.”

People’s Bank of China kondigde begin juli 2018 aan dat toezichthouders een twee jaar oude, landelijke campagne zullen uitbreiden om fraude en schendingen in de online financiële markt op te ruimen, gericht op P2P en andere online leen- en financiële activiteiten. Meer dan 5.000 operaties zijn stilgelegd sinds het begin van de campagne in 2016.

In april 2019 stortte een van China’s top peer-to-peer (P2P) leenplatforms, tuandai.com, in elkaar, wat resulteerde in financiële verliezen voor scores van Chinese investeerders.

AustraliëEdit

In 2012 werd Australië’s eerste peer-to-peer leenplatform, SocietyOne, gelanceerd. Sinds juni 2016 stimuleert de Australische regering de ontwikkeling van financiële technologie en peer-to-peer lending startups door middel van haar ‘regulatory sandbox’ programma.

Nieuw-ZeelandEdit

In Nieuw-Zeeland werd peer-to-peer lending uitvoerbaar op 1 april 2014, toen de relevante bepalingen van de Financial Markets Conduct Act 2013 in werking traden. De wet maakt het mogelijk dat peer-to-peer leendiensten een vergunning kunnen krijgen.

De Financial Markets Authority heeft op 8 juli 2014 de eerste vergunning voor peer-to-peer leendiensten afgegeven aan Harmoney. Harmoney lanceerde zijn dienst officieel op 10 oktober 2014.

IndiaEdit

In India wordt peer-to-peer lending momenteel gereguleerd door de Reserve Bank of India, de centrale bank van India. Zij heeft een raadplegingsdocument gepubliceerd over de regulering van P2P-leningen en de definitieve richtsnoeren werden in 2017 vrijgegeven. In 2016 waren er meer dan 30 peer-to-peer-leningplatforms in India. Zelfs met een pioniersvoordeel waren veel sites niet in staat om marktaandeel te veroveren en hun gebruikersbasis te laten groeien, waarschijnlijk vanwege de terughoudende aard van Indiase investeerders of een gebrek aan bekendheid met dit type schuldfinanciering. Peer-to-peer leenplatforms in India helpen echter een enorm deel van de leners die eerder zijn afgewezen of niet in aanmerking zijn gekomen voor een lening van banken.

Op 31 augustus 2019 hebben 19 bedrijven een vergunning gekregen van de Reserve Bank of India.

ZwedenEdit

Peer-to-peer-lending in Zweden wordt gereguleerd door Finansinspektionen. Het in 2007 gelanceerde bedrijf Trustbuddy AB was de eerste op de Zweedse markt voor peer-to-peerleningen en bood een platform voor persoonlijke leningen met een hoog risico tussen 500SEK en 10.000SEK. Trustbuddy vroeg faillissement aan in oktober 2015, een nieuw bestuur noemde misbruik door de vertrekkende leiding.

IsraëlEdit

Een aantal peer-to-peer leendiensten begonnen met de werking en het verstrekken van leningen in de loop van 2014, Na de economische opstand van 2011, en de publieke opinie over deze platforms is positief. De maximale rente in Israëlische P2P Arenas wordt beperkt door de “Extra-Banking Lending Regulations”.

CanadaEdit

Peer-to-Peer P2P Lending voor zowel vastgoed-gedekte en niet-vastgoed-gedekte transacties door ofwel investeerders of kredietnemers, is een volwassen industrie in Canada. Peer-to-Peer P2P-leningen in onroerend goed-gedekte transacties worden gereguleerd door leden van de Mortgage Broker Regulators’ Council of Canada (MBRCC), waaronder: de Financial Services Commission of Ontario (FSCO), de Real Estate Council of Alberta (RECA) en de Financial Institutions Commission of British Columbia (FICOM BC). Vanaf 9 april 2005 kan PrivateLender.org: Canada’s Private Lending Network® is onbetwistbaar erkend door de Canadese federale overheid als Canada’s eerste netwerk gewijd aan peer-to-peer P2P leningen in zowel gereguleerde hypotheken (onroerend goed gedekt) en niet-gereguleerde leningen (niet onroerend goed gedekt). Bewijs van federale erkenning, registratie en “datum van eerste gebruik als 09 april 2005” is te vinden bij het Canadian Intellectual Property Office (CIPO). Sinds de oprichting hebben particulieren en organisaties die lid zijn en gebruik maken van het PrivateLender.org: Canada’s Private Lending Network® platform doorlopend geregistreerd bij de Canadese federale of provinciale toezichthouders op hypotheekeffecten, waaronder (maar niet beperkt tot): de Financial Services Commission of Ontario (FSCO), de Real Estate Council of Alberta (RECA) en de Financial Institutions Commission of British Columbia (FICOM BC). PrivateLender.org: Canada’s Private Lending Network® heeft de verdere onderscheiding ’s werelds eerste en enige peer-to-peer P2P-netwerk te zijn met continue registratie volgens ISO 9001:2015 sinds 9 mei 2008. ISO 9001:2015 is gepubliceerd door de Internationale Organisatie voor Standaardisatie en is de nationale norm voor kwaliteitsmanagementsystemen in 119 landen. De registratie ervan biedt wetgevers, regelgevende instanties, klanten, potentiële klanten en andere belanghebbenden in één oogopslag het “vertrouwen dat hun producten veilig, betrouwbaar en van goede kwaliteit zijn.”. De Canadese Capital Markets Securities Regulators (leden van de Canadian Securities Administrators) zijn recentelijk toegetreden tot de Canadese Peer-to-Peer P2P lending en geven slechts tussentijdse goedkeuringen af “…om hun producten, diensten en toepassingen op de gehele Canadese markt te testen op een tijdelijke beperkte basis…, via “Regulatory Sandbox”-programma’s, waaronder de CSA Regulatory Sandbox en de Ontario Securities Commission Sandbox, gebrandmerkt als “OSC Launchpad”.

BraziliëEdit

Sinds april 2018 mogen Braziliaanse p2p-leningsbedrijven rechtstreeks opereren zonder bemiddeling van een bank of andere financiële instelling.

Door middel van de Resolutie 4656/2018 heeft de Centrale Bank van Brazilië een nieuw type instelling gecreëerd, genaamd SEP (personal lending society), dat tot doel heeft een platform te bieden voor directe onderhandelingen over leningen tussen particulieren en bedrijven. Een SEP kan geen leningen verstrekken met eigen middelen, maar alleen als tussenpersoon fungeren. De kredietnemer moet een Braziliaans individu of bedrijf zijn, maar er is geen beperking met betrekking tot de nationaliteit van de kredietverstrekkers.

LetlandEdit

De Letse P2P-leningenmarkt ontwikkelt zich zeer snel. In Q2 2018 leenden Letse P2P-platforms Eur 271,8 miljoen uit en Eur 1,7 Miljard cumulatief. Momenteel zijn de meest actieve investeerders in Letse peer-to-peer leenplatforms inwoners van Duitsland, Groot-Brittannië en Estland.

De twee grootste P2P-platforms zijn Mintos en Twino die respectievelijk meer dan 60% en 20% van het marktaandeel innemen. Ongeveer 9 bedrijven die kwalificeren als P2P-investeringsplatform zijn momenteel actief in Letland. Mintos werd opgericht in 2015. In september 2018 is het totale bedrag aan leningen dat via Mintos is gefinancierd de Eur 1 miljard gepasseerd. De meeste leningen die via Mintos worden gefinancierd zijn persoonlijke leningen met autoleningen op de tweede plaats. In 2016 heeft Mintos Eur 2 miljoen aan financiering opgehaald bij het in Letland gevestigde Venture Capital Skillion Ventures. Het investeringsplatform Twino werd in 2015 gelanceerd, hoewel het bedrijf al sinds 2009 actief is als initiator van leningen. Sinds de oprichting in 2009 heeft TWINO meer dan Eur 500 miljoen aan leningen verstrekt. Meer dan 90% van alle leningen die op het TWINO-platform staan, hebben een korte looptijd van 1 tot 3 maanden.

In 2015 is het ministerie van Financiën van Letland begonnen met de ontwikkeling van een nieuwe regelgeving voor het peer-to-peer lenen in Letland om regelgevingsvereisten vast te stellen, zoals regels voor de naleving van het beheer, AML-vereisten en andere prudentiële maatregelen.

IerlandEdit

Het Ierse P2P-leningenplatform Linked Finance werd in 2013 gelanceerd. In 2016 kreeg Linked Finance van de Financial Conduct Authority ook toestemming om in het Verenigd Koninkrijk actief te zijn. In 2015 lanceerde Initiative Ireland het eerste P2P-platform voor beveiligde leningen met onroerend goed als onderpand in Ierland.

IndonesiëEdit

In Indonesië groeit P2P lending de laatste jaren snel en wordt sinds 2016 gereguleerd onder OJK. Per april 2019 zijn er 106 P2P-platforms geregistreerd in OJK. P2P-platforms verstrekken leningen in het bijzonder gericht op in niet-banked bevolking, die wordt geschat rond 100 + miljoen in Indonesië.

Duizenden P2P-platforms zijn illegaal. Hun toepassingen worden verondersteld het stelen van klanten gegevens, zoals contacten en foto’s en deze worden gebruikt door de incassobureaus om de klanten te intimideren. De incassobureaus nemen contact op met familieleden, vrienden en zelfs werkgevers van de klanten en vertellen hen dat de klanten schulden hebben die betaald moeten worden. Sommigen van hen plegen zelfmoord. Veel gevallen worden gemeld in het Indonesische klachtenbehandelingssysteem. Toch heeft de politie geen serieuze actie ondernomen tegen deze gevallen.

BulgarijeEdit

Er is geen specifieke regelgeving voor peer-to-peer lending in Bulgarije. Momenteel is Klear Lending het enige Bulgaarse platform. Het werd in 2016 gelanceerd en verstrekt persoonlijke leningen aan eersteklas klanten. Het Peer-to-Peer leenplatform wordt geëxploiteerd door Klear Lending AD, een financiële instelling die is ingeschreven in het register per art. 3a van de Wet op de kredietinstellingen bijgehouden door de Bulgaarse Nationale Bank.

KoreaEdit

In Korea zijn Money Auction en Pop Funding de allereerste peer-to-peer leenbedrijven die respectievelijk in 2006 en 2007 zijn opgericht. De Koreaanse P2P-leningsindustrie trok niet veel publieke aandacht tot eind 2014 en begin 2015, in welke periode een aantal nieuwe fintech-bedrijven werden opgericht, ondersteund door de wereldwijde fintech-golf met de opkomst van Lending Club als de mainstream P2P-leningsspeler in de VS. Nieuwe P2P-leningsbedrijven die in deze periode in Korea van start gingen, zijn onder meer 8 Percent, Terafunding, Lendit, Honest Fund en Funda. In het begin richtten 8 procent, Lendit en Honest Fund zich op het verstrekken van persoonlijke leningen en Terafunding was het enige P2P-platform dat zich richtte op het verstrekken van leningen in de vorm van onroerend goed, opgericht door ex-makelaar in onroerend goed en investeerder, Tae Young Yang.

Er was een korte periode van regelgevende onzekerheid over het P2P-bedrijfsmodel, omdat het P2P-leningsmodel niet officieel was gelegaliseerd onder het toenmalige regelgevende regime. 8 procent werd kort gesloten door de toezichthouder in februari 2015 en werd weer heropend. De Koreaanse P2P-sector kende in een jaar tijd een explosieve groei. Volgens de toezichthouder steeg de cumulatieve kredietverlening door P2P-platforms van 72.400.000.000 KRW in maart tot 311.800.000 KRW in december 2016 en was er discussie over de vraag of de sector oververhit raakte, waarbij men zich afvroeg of de sector beleggers wel voldoende bescherming bood. Om aan deze zorgen tegemoet te komen, legde de Koreaanse regelgever vanaf februari 2017 een jaarlijkse investeringslimiet op van 10.000.000 KRW voor een particuliere belegger op deze leenplatforms, en 40.000.000 KRW voor bepaalde gekwalificeerde beleggers.

Vanaf april 2017 zijn er 148 P2P-leningsbedrijven in Korea. Echter, slechts 40 bedrijven zijn officieel lid van de Korea P2P Finance Association. Deze leden zijn onder andere Lendit, Roof Funding, Midrate, HF Honest Fund, Villy, 8 Percent, Terafunding, Together Funding en People Funding. Volgens de Korea P2P Finance Association staat de cumulatieve lening die door de aangesloten P2P-bedrijven is uitgeleend op c. KRW 2,3 TRN vanaf maart 2018. Uitgesplitst naar financieringscategorie bedraagt de financiering van vastgoedprojecten ongeveer 768.500.000.000 KRW, de door activa gedekte financiering van vastgoed 611.500.000.000 KRW, de door andere activa gedekte financiering 472.400.000.000 KRW en de persoonlijke lening 443.200.000.000 KRW. De gemiddelde renteopbrengst van de aangesloten ondernemingen is 14,32%.

DuitslandEdit

In Duitsland groeit P2P-lening de laatste jaren snel en wordt gereguleerd door de Federale Financiële Toezichthoudende Autoriteit. Het transactievolume zal in 2020 een geschatte waarde van 252 miljoen euro bereiken.