Piperacilline/tazobactam: an updated review of its use in the treatment of bacterial infections
Piperacilline/tazobactam is een beta-lactam/beta-lactamaseremmercombinatie met een breed spectrum van antibacteriële activiteit die de meeste Gram-positieve en Gram-negatieve aërobe en anaërobe bacteriën omvat, waaronder veel ziekteverwekkers die beta-lactamases produceren. Uit klinisch onderzoek bij volwassenen is gebleken dat piperacilline/tazobactam, toegediend in een 8:1-verhouding, een effectieve behandeling is voor patiënten met infecties van de onderste luchtwegen, de intra-abdominale tractus, de urinewegen, gynaecologische infecties en huid-/zachte weefselinfecties, en voor koorts bij patiënten met neutropenie. Combinatieschema’s van piperacilline/tazobactam plus een aminoglycoside worden gebruikt om patiënten met ernstige nosocomiale (ziekenhuisinfecties) te behandelen. In klinische onderzoeken was piperacilline/tazobactam significant effectiever dan ticarcilline/clavulaanzuur wat betreft klinisch en microbiologisch resultaat bij patiënten met community-acquired pneumonie. Bij patiënten met intra-abdominale infecties waren de klinische en bacteriologische responspercentages significant hoger met piperacilline/tazobactam dan met imipenem/cilastatine (toegediend in een dosering die lager is dan in landen buiten Scandinavië wordt aanbevolen). Piperacilline/tazobactam in combinatie met amikacine was ten minste even effectief als ceftazidime plus amikacine bij de behandeling van beademingsgeassocieerde pneumonie en was significant effectiever dan ceftazidime plus amikacine bij de empirische behandeling van febriele episoden bij patiënten met neutropenie of granulocytopenie. In andere onderzoeken was de werkzaamheid van piperacilline/tazobactam vergelijkbaar met die van standaard aminoglycoside-bevattende en andere behandelingsschema’s bij patiënten met intra-abdominale, huid/zacht weefsel of gynaecologische infecties. Piperacilline/tazobactam wordt over het algemeen goed verdragen. De meest voorkomende bijwerkingen zijn gastro-intestinale symptomen (meestal diarree) en huidreacties. De incidentie van bijwerkingen met piperacilline/tazobactam is hoger wanneer de combinatie wordt gegeven in combinatie met een aminoglycoside dan wanneer het als monotherapie wordt gegeven.
Conclusie: Vanwege het brede spectrum van antibacteriële activiteit dat piperacilline/tazobactam biedt, is het nuttig voor de behandeling van patiënten met polymicrobiële infecties veroorzaakt door aerobe of anaerobe beta-lactamase-producerende bacteriën. Piperacilline/tazobactam lijkt een bijzonder nuttige rol te spelen bij de behandeling van patiënten met intra-abdominale infecties en, in combinatie met amikacine, bij de behandeling van patiënten met febriele neutropenie, vooral gezien de huidige prevalentie van Gram-positieve infecties in deze groep.