Reproductie-isolatie

In sommige gevallen bestaan er geen barrières voor de paring tussen leden van verschillende soorten. In deze gevallen wordt de gevormde zygote een hybride genoemd. Maar zelfs nadat een hybride zygote is gevormd, kan de voortplanting nog steeds niet succesvol zijn. Wanneer die voortplanting wel slaagt, zijn levende hybriden meestal zelf niet in staat zich voort te planten. De productie van hybride nakomelingen is kostbaar: de energie van het paren en het produceren van nakomelingen is nog steeds door de ouders besteed, zonder dat zij daar in de toekomst hun genetisch materiaal voor terugkrijgen.

Abnormaliteit van hybride zygoten

Weliswaar kunnen gameten van verschillende soorten soms samensmelten tot een hybride zygote, maar deze zygoten zijn vaak abnormaal. De meeste overleven de geboorte of ontkieming niet. Degenen die dat wel doen, ontwikkelen zich vaak niet normaal en bereiken nooit de geslachtsrijpe leeftijd. In deze gevallen wordt gezegd dat de paring van verschillende soorten mislukt is, ook al zijn er nakomelingen voortgebracht, omdat die nakomelingen niet in staat zijn hun genen door te geven.

Hybride onvruchtbaarheid

Van de hybride nakomelingen die zich wel normaal ontwikkelen en geslachtsrijp worden, zijn de meeste steriel, d.w.z. dat ze geen levensvatbare gameten produceren. Muildieren bijvoorbeeld zijn het resultaat van de paring van een paard met een ezel. Ze worden geboren en ontwikkelen zich tot normale, gezonde volwassen dieren, maar ze kunnen zelf geen nakomelingen voortbrengen.

Lage levensvatbaarheid van hybriden

In tegenstelling tot muildieren zijn de meeste hybride nakomelingen die het zygote stadium overleven om geboren te worden, niet gezond. De meeste sterven voordat ze de reproductieve leeftijd bereiken. Net als bij de productie van hybriden die niet kunnen uitgroeien tot reproductieve volwassenen, wordt voortplanting die resulteert in ongezonde hybriden die sterven voordat ze geslachtsrijp zijn, als mislukt beschouwd.