Respiratoire aandoeningen: Infecties van de onderste luchtwegen

Accute bronchitis en longontsteking zijn aandoeningen die vaak worden gediagnosticeerd in klinische en poliklinische settings. Acute bronchitis is een infectie van de lagere luchtwegen die gekenmerkt wordt door hoest, met of zonder sputumproductie, die 1 tot 3 weken duurt. Het gaat meestal om een virale infectie. Bij patiënten met een hoog risico op complicaties door influenza moet worden getest op influenza. Antibiotica zijn niet geïndiceerd bij patiënten zonder chronische longaandoeningen, tenzij een Bordetella pertussis-infectie wordt vermoed. Als pertussis wordt bevestigd, moeten macrolide antibiotica worden voorgeschreven. Anders zijn symptoomcontrole en voorlichting van de patiënt de sleutel tot het beheer. In de gemeenschap opgelopen longontsteking (CAP) is een belangrijke doodsoorzaak bij kinderen en volwassenen. De diagnose wordt gesteld op basis van de symptomen en de resultaten van beeldvormend onderzoek. Ultrasonografie is nauwkeuriger dan röntgenfoto’s van de borstkas. Er worden scoresystemen voor de ernst van de aandoening gebruikt om de klinische beoordeling te helpen bij de keuze tussen klinische en poliklinische behandeling. Antibiotica moeten worden toegediend volgens de huidige richtlijnen. In het ziekenhuis opgelopen pneumonie (HAP) en beademingsgeassocieerde pneumonie (VAP) zijn nosocomiale infecties met een hoog sterftecijfer. Micro-organismen die verantwoordelijk zijn voor HAP en VAP vertonen een hoge resistentiegraad en verschillen per geografisch gebied. Door de invoering van preventieprotocollen zijn de VAP-percentages gedaald.