Rijden met de Mustang Mach-E, de eerste echte elektrische auto van Ford

“Soepel.”

Dat was de eerste indruk van mijn vrouw van de 2021 Ford Mustang Mach-E toen we afgelopen zaterdag door verrassend dichte mistgordijnen over een landelijke weg in New Jersey scheurden. Het was nacht, het zicht was bijna nihil, en het enige waar ik aan kon denken was dat dit niet de ideale rijtest was voor Ford’s eerste elektrische voertuig van betekenis. Ik wilde snel rijden op een bergweg met haarspeldbochten – het is een elektrische Mustang! – maar de mist en de gladde wegen zorgden ervoor dat ik voorzichtig te werk ging.

Maar ik was het met haar eens; het was een soepele auto. Van het fluisterstille rijgedrag tot de pezige carrosseriestijl en het lederen interieur, de Mach-E straalde moeiteloosheid uit. Dit is een van de meest verrassende – en bevredigende – elektrische auto’s waarin ik het hele jaar heb gereden. De Mach-E is per slot van rekening de eerste nieuwe Mustang ooit. Er is geen lawaaierige V8-motor, geen grommende supercharger, geen oprispende uitlaat, geen onbestaande achterbank. In plaats daarvan is het een elektrische crossover SUV zonder uitstoot, waar met gemak twee autostoeltjes op passen en een lading boodschappen in de kofferbak.

Mustang fans zullen waarschijnlijk verbijsterd zijn, maar ik denk dat ik gerust kan zeggen dat Ford een onvoorwaardelijke hit in handen heeft. En Ford moest deze absoluut uit het park slaan. Zijn volgende EV, de elektrische Ford F-150, zal ook zeker in de smaak vallen. Maar Ford moest iedereen laten zien dat het een krachtige elektrische auto kan maken die een feest is om in te rijden – en dat is gelukt.

Dit is niet alleen de mening van een vader uit een buitenwijk die de Mach-E heeft gebruikt om drie dagen lang boodschappen te doen en zijn kinderen rond te rijden. Overal waar ik kwam, werd ik overspoeld door nieuwsgierige toeschouwers. Het voelde alsof ik omging met een beroemdheid uit de auto-industrie, afgaande op het aantal vragen en verzoeken om foto’s die ik kreeg. Mensen werden aangetrokken door deze auto. Ze wilden meer weten. “Een elektrische Mustang? Een elektrische Mustang?”

Ja, een elektrische Mustang

Er is iets inherent desoriënterends aan de Mach-E. De Ford Mustang is een van de meest iconische auto’s in de Amerikaanse geschiedenis. Het is een van de originele muscle cars, synoniem met dragstrips en Steve McQueen’s epische achtervolging in Bullitt uit 1968. Op de een of andere manier kan ik me niet helemaal McQueen’s onstuimige detective voorstellen in deze versie van de Mustang, hoewel ik denk dat luitenant Bullitt de vierwielaandrijving en de 333 paardenkrachten die deze First Edition Mach-E had, zou waarderen.

Dit uitrustingsniveau is een gelimiteerde productie eerste oplage, toepasselijk genoemd omdat het een van de eerste versies van de Mach-E is die klanten bereikt voordat de rest van de line-up de dealers bereikt. Hij wordt geleverd met speciale “First Edition”-labels, pedalen van geborsteld aluminium, rode remklauwen en een felblauwe laklaag die Ford niet zal aanbieden op de meeste andere versies van de Mustang Mach-E. (Voor een adviesprijs van 59.900 dollar, krijg je een geschatte actieradius van 270 mijl en een 0-tot 60 mph tijd in het midden van de vijf seconden.

Hoe rijdt hij?

Laten we beginnen met het goede spul: de Mach-E is een absolute droom om te rijden. De wegligging was evenwichtig en gecontroleerd. De acceleratie was indrukwekkend zonder opzichtig of gevaarlijk aan te voelen.

Er zijn drie rijmodi: Whisper, Engage en Unbridled. Elke modus biedt specifieke veranderingen aan de rij-ervaring, zoals stuur aanpassingen, gevarieerd pedaal gevoel, meter-cluster graphics, en specifiek afgestemd geluid. Toen ik de auto voor het eerst ophaalde, stond hij al in de modus Unbridled, die wordt omschreven als de meest agressieve rijstijl.

Ik genoot echt van de sportiviteit van deze rijmodus, maar mijn vrouw zei dat ze er misselijk van werd, dus schakelde ik tussen Engage en Whisper voor het grootste deel van mijn tijd met de auto. Engage is naar verluidt de modus die het meest aanvoelt als een Mustang, met een strakke besturing en een pittige acceleratie. Net als Goldilocks, vond ik het precies goed.

Ford zegt dat de Mach-E uiteindelijk Level 2 autonomie zal hebben, wat betekent dat een gedeeltelijk autonoom rijhulpsysteem analoog is aan Tesla’s Autopilot. De hoogste uitrustingsniveaus hebben alle hardware om handsfree rijden op de snelweg te ondersteunen bij de lancering, maar de functie zal nog niet beschikbaar zijn; het komt naar verluidt in een van de eerste grote over-the-air updates voor de automaker.

De versie die ik reed had alle basisfuncties voor geavanceerde bestuurdersassistentie, inclusief dodehoekdetectie, adaptieve cruisecontrol, lane-keep assist en automatische noodremmen. Ze werkten prima, niets opzienbarends. De lane-keep assist was een beetje ping-pongy, maar niet buitensporig.

Terwijl EV’s niet per se bekend staan om hun rijgeluiden, was Ford terughoudend om een volledig stille Mustang op de wereld los te laten. De autofabrikant creëerde 30 unieke geluidsprofielen voor de Mustang Mach-E, met Blade Runner en Batman’s Tumbler als benchmark. Wanneer de EV wordt gestart, krijg je iets wat lijkt op het onheilspellende themalied van Stranger Things, of een low-key bass klap. Zal dit Mustang-fans bevredigen die hunkeren naar het boze gesnuif van een verbrandingsmotor? Twijfelachtig, maar ik vond het aangenaam en makkelijk te negeren.

Het design

De Mach-E is onmiskenbaar een Mustang, van de driebalk-achterlichten, tot de lange motorkap en korte neus-combo, tot de gelijkenissen in de carrosserie. Maar voor het geval je het vergeet, Ford heeft zijn galopperende pony logo op de grille, het stuur, de wielmiddenkappen, en de achterklep gezet. Ford’s Blue Oval logo is er ook, in het midden van de voorruit op de top van de auto vision systeem.

Als een vijf-persoons crossover SUV, het voelde passend formaat, niet te groot of klein, tussen de Ford Escape en Edge in lengte, maar met een langere wielbasis dan beide. Hij is lager dan een typische crossover – drie centimeter lager dan de Escape en vijf centimeter lager dan de Edge – wat het voor mijn kinderen makkelijker maakte om zelf in hun autostoeltjes te stappen.

Dankzij een smalle A-stijl en een stompe voorkant had ik het gevoel dat ik alles kon zien wat ik moest zien vanuit de bestuurdersstoel. Veel SUV’s die tegenwoordig op de markt zijn, hebben een reusachtige voorkant, waardoor er een gevaarlijke dode hoek ontstaat voor bestuurders die fataal kan zijn voor mensen buiten het voertuig, vooral voor kleine kinderen. Compacte SUV’s hebben dit probleem meestal niet, maar het voelde alsof Ford de nodige ontwerpkeuzes heeft gemaakt om een maximaal zicht te garanderen.

De voorkant is zeker agressiever dan die van de Tesla Model Y’s. De multi-module LED-koplampen, die worden geleverd met sequentiële richtingaanwijzers die knipperen, zijn onderscheidend en expressief. En de hatchback-achterkant is het meest crossover-kenmerk van de Mach-E.

De deurgrepen ontbreken… nou ja, ontbreken. Niet eens een uitklapbare of opklapbare handgreep. In plaats daarvan is er een piepkleine vaste vingerhendel op de achterkant van de deuren aan de bestuurders- en passagierszijde. Daarboven zit een elektronische knop die bij indrukken de deur open doet springen. De achterdeuren hebben ook een knop, maar geen hendel. Het is een zeer vreemde, idiosyncratische ontwerpkeuze, maar ik kan Ford niet misgunnen voor het doen van het op die manier. De autofabrikant zegt dat het deze knoppen-als-deurgrepen heeft ontworpen met kinderen in het achterhoofd, en ik kan zien waarom; ze waren een grote hit bij mijn kinderen.

Laten we het even snel over de grille hebben. Ik had verwacht dat ik een hekel zou krijgen aan de imitatiegrille, met zijn Yosemite Sam-achtige stuursnor. Maar ik vond het niet zo erg. Er was zo veel aan deze auto dat gewoon door en door leuk was dat de grille een bijzaak werd. Ook wist ik niet dat er een echte functionele grille onder de nep-grille die zuigt lucht wanneer u de AC, of wanneer u gebruik maakt van een DC snellader.

Opladen

Spreken van het opladen, kan ik niet aanraden het gebruik van een DC snellader genoeg bij het opladen van de Mach-E. Ik heb geprobeerd de lader te gebruiken die bij de auto werd geleverd, aangesloten op een normaal 120-volt stopcontact in mijn garage, maar dat had ik niet moeten doen. Ford zegt dat je met deze methode slechts 3 mijl kunt bijtellen voor elk uur opladen; een nacht opladen bracht nauwelijks beweging in de zaak. Maar met behulp van een snellader die was in de automaker FordPass Charging Network, was ik in staat om van 40 procent naar 80 procent in minder dan 30 minuten.

(Full disclosure: Ik laadde de auto toen ik alleen was, sans vrouw en kinderen, en ik kan niet spreken over iemand anders geduld met het opladen tijden, maar mijn eigen.)

Een 240-volt lader zou krijg ik 22 mijl voor elk uur van het opladen. Ford heeft plannen om een snellere thuislader te verkopen via een partnerschap met Amazon Home Services om te helpen bij de installatie – maar het moet nog prijs en beschikbaarheid vrijgeven.

Ford beweert dat zijn FordPass Charging Network het grootste openbare netwerk in het land is, met 35.000 stekkers bij 12.500 oplaadstations in de VS en delen van Canada, waarvan sommige DC-snelladers zijn die de Mach-E in ongeveer 38 minuten tot 80 procent kunnen opladen. Maar Ford heeft geen eigen netwerk uitgebouwd zoals Tesla, maar maakt gebruik van EV-laders van derden. Het bedrijf biedt ook 250 kWh gratis opladen bij Electrify America snellaadstations in het hele land voor alle nieuwe Mach-E eigenaren, wat een leuke stimulans is.

Het interieur

Binnenin zijn de stoelen zwart leer met rode stiksels, een mooie aanvulling op het grijze lakwerk en de rode remklauwen. Ik vond de bestuurdersstoel zeer comfortabel en de hoofdruimte zeer groot. Het panoramische zonnedak was vergelijkbaar met wat je tegenwoordig in de meeste Teslas vindt, en was een genot om onder te zitten. De zachte stof op het dashboard was een leuke touch, en de ventilatieopeningen zijn echte ventilatieopeningen, met knoppen om ze te openen en te sluiten, dus dit is misschien de auto voor u als u de digitale ventilatieopeningen van Tesla onaantrekkelijk vindt.

Hoe zit het met dat scherm, eigenlijk? Ik heb het natuurlijk over het enorme 15,5 inch touchscreen dat zich in het midden van het dashboard bevindt. Net als de meeste andere EV’s op de markt, heeft de Mach-E geen fysieke knoppen, behalve één onderaan het scherm dat dienst doet als volumeregelaar. Er is nog een draaiknop in de middenconsole die werkt als de versnellingspook – maar anders dan dat, wordt alles bediend via het touchscreen.

Het scherm is echt enorm, zwevend boven het dashboard als de ether. De verticale tablet deed me meer denken aan de Tesla Model S dan de Model 3, of misschien zelfs meer aan die tablets die je in een high-tech koelkast vindt.

Ik vond de Sync 4-software een van de grootste nadelen aan de Mach-E. De lay-out was prima, maar de gebruikerservaring ontbrak. Navigatie was in wezen waardeloos; na het invoeren van een bestemming, de kaart bood geen turn-by-turn aanwijzingen en leek te ontbreken vele straatnamen. Na een paar pogingen om niet te starten, ben ik gewoon overgestapt op CarPlay voor de meeste van mijn navigatie en infotainment behoeften.

(Update 17 december, 2:06PM ET: Nadat dit verhaal werd gepubliceerd, Ford bereikt om ons te laten weten dat het voertuig geen software-update had en had een bekend connectiviteitsprobleem.)

De Mach-E ondersteunt zowel Apple CarPlay als Android Auto draadloos. De smartphone-integratie maakt alleen gebruik van de bovenste helft van het scherm, hoewel de nieuwste versie van CarPlay portretoriëntatie ondersteunt, dus Apple had het hele scherm kunnen gebruiken als het had gewild. Dat gezegd hebbende, het beeld is groot genoeg, ongeveer negen tot 10 inch in doorsnee, dus je verliest niet echt met slechts de helft van het scherm.

Tikend op de instellingen kom je bij de camerafunctie, waar je het 360-graden beeld van de auto van boven naar beneden kunt zien, evenals het zicht van de achter gemonteerde camera. Ford gebruikt een groot deel van het scherm om je deze beelden te laten zien, wat echt helpt bij het achteruitrijden of navigeren door krappe ruimtes.

Er zitten nog steeds een heleboel knoppen op het stuurwiel, evenals knoppen op de draai- en ruitenwisserstelen. Ford heeft een mooie balans gevonden tussen minimalisme in Tesla-stijl en de behoefte aan tactiele bedieningselementen.

Het oordeel

Dit klinkt misschien alsof je door de bomen het bos niet meer ziet, maar de Mach-E heeft me echt enthousiast gemaakt voor wat er nog gaat komen. Dit is een fantastische elektrische auto, prachtig ontworpen en echt leuk om te rijden. Maar dat gezegd hebbende, zou ik graag zien dat Ford alle basiselementen in het koetswerk van een Escape stopt – iets dat minder dan $25.000 kost en onmiddellijk betaalbaar zou zijn voor een groter aantal klanten. Geef mij maar een goedkope, middelgrote elektrische SUV van Ford om met mijn groezelige kinderen door de stad te scheuren, verdomme!

De Mach-E is een prachtige auto met een minder dan aantrekkelijk prijskaartje. Het basismodel is de $43.895 Select versie. Zelfs met de federale belastingvermindering van $7.500 zal die versie de gemiddelde verkoopprijs van een nieuwe auto in de VS net niet breken. Ik snap het; het is een elektrische Mustang. Dat is heel cool, en cool kost extra.

Ik snap waarom Ford het Mustang-naamplaatje koos voor zijn eerste EV. It wanted our attention. And now that has it, it’s time for Ford to show us what it can really do with this technology.