Ruzie tussen kinderen: kinderen en broers en zussen

Ruzie tussen kinderen: de basis

Onenigheid tussen kinderen komt vaak voor – het is een onderdeel van het leren omgaan met elkaar. Ruzie ontstaat wanneer een meningsverschil agressief wordt – bijvoorbeeld wanneer er geschreeuwd of geslagen wordt. Kinderen leren nog hoe ze hun emoties onder controle kunnen houden, dus dit is niet ongebruikelijk.

Kinderruzies ontstaan vaak wanneer kinderen een situatie als oneerlijk zien, proberen op te komen voor wat zij denken dat hun rechten zijn, het gevoel hebben dat anderen hun perspectief niet zien, of dezelfde situatie op verschillende manieren bekijken. Een ouder kind kan het bijvoorbeeld als een grap zien om een jonger kind te plagen, maar het jongere kind kan dat niet leuk vinden.

En bij broers en zussen kan ruzie ontstaan als ze met elkaar concurreren om de aandacht of goedkeuring van hun ouders. Hoe jonger broers en zussen zijn, hoe meer ze ruzie maken.

Onenigheid, ruzie en problemen oplossen: kansen om te leren

Onenigheid kan voor uw kinderen een uitgelezen kans zijn om de sociale vaardigheden te oefenen die ze als volwassenen nodig zullen hebben. Wanneer meningsverschillen tot vechten leiden, kunnen kinderen andere manieren leren om conflicten op te lossen, vooral als ze leren dat ze met vechten niet krijgen wat ze willen.

Wanneer meningsverschillen tussen kinderen eerlijk worden opgelost en zonder dat iemand gewond raakt, beginnen kinderen probleemoplossende vaardigheden te ontwikkelen, zoals onderhandelen. Ze leren ook hoe belangrijk het is om het standpunt van een ander in te zien en andermans rechten, gevoelens en bezittingen te respecteren.

Er zal minder gevochten worden naarmate je kinderen groeien en betere sociale vaardigheden ontwikkelen.

Als je een ruzie moet aanpakken, is het belangrijk om de dingen te stoppen voordat iemand gewond raakt. Laat iedereen eerst afkoelen voordat u over oplossingen of consequenties praat.

Hoe temperament vechtende kinderen beïnvloedt

Kinderen worden geboren met hun eigen temperament – de manier waarop ze op de wereld reageren en zich gedragen. Ze kunnen bijvoorbeeld flexibel of vasthoudend zijn, sociaal of verlegen. Het temperament van kinderen maakt het meer of minder waarschijnlijk dat ze zullen onderhandelen, ruzie maken of conflicten vermijden.

Temperament kan ook verklaren waarom sommige mensen sneller boos zijn dan anderen, of minder goed in staat zijn boze gevoelens te beheersen. Het is voor volwassenen niet altijd gemakkelijk om conflicten op te lossen zonder hun toevlucht te nemen tot slecht gedrag – stel je voor hoe veel moeilijker het is voor kinderen.

Kinderen worden niet geboren als ze weten hoe ze met meningsverschillen moeten omgaan. Maar alle kinderen kunnen leren hoe ze zich zo kunnen gedragen dat ruziemaken minder waarschijnlijk wordt. Eerlijke regels, routines en complimenten leiden uw kinderen bijvoorbeeld naar betere manieren om conflicten op te lossen.

Hoe de omgeving vechtende kinderen beïnvloedt

Kinderen leren meningsverschillen op te lossen door te kijken naar gedrag dat ze in hun omgeving zien en dat te kopiëren.

Dus als kinderen zien hoe u uw meningsverschillen op een positieve manier oplost, zullen zij leren zich ook zo te gedragen. Dit wordt modelleren van goed gedrag genoemd. Je kunt gedrag modelleren zoals:

• kalm compromissen bespreken als je het niet met iemand eens bent
• kalm blijven als je boos bent
• de feiten controleren voordat je handelt
• reageren op een manier die bij de situatie past
• naar de standpunten van anderen luisteren.

Kinderen leren ook van negatief gedrag. Als ouders hun kinderen straffen door te slaan, is de kans groter dat kinderen hun broertjes, zusjes, vriendjes of zelfs hun ouders slaan. Ze zullen ook eerder voor vechten kiezen als:

• ze voortdurend zien dat mensen agressief tegen elkaar zijn, vooral hun ouders, grotere broers en zussen, en vrienden
• ze krijgen wat ze willen door te duwen, te schuiven of te vechten
• hun ouders geen consequente grenzen stellen aan vechten of agressie
• ze veel geweld zien op tv, in de bioscoop en in videospelletjes, vooral als hun temperament het voor hen moeilijker maakt om woede te beheersen.

Kinderen leren deze lessen al op zeer jonge leeftijd. Maar ze beginnen misschien niet met samenwerken en delen voor ze twee zijn.

Hoe leeftijd en vaardigheden kinderen beïnvloeden

De manier waarop kinderen met conflicten omgaan, wordt deels bepaald door hun leeftijd en vaardigheidsniveau. Zo is het bijvoorbeeld gebruikelijk dat jonge kinderen zich agressief gedragen. Dit verandert meestal naarmate ze groeien en betere manieren leren om conflicten op te lossen.

Kinderen van 3-4 jaar zijn:

• beginnen samen te werken, te delen en om de beurt te gaan – dit alles zal uiteindelijk leiden tot minder ruzies
• leren nog hoe ze met hun gevoelens moeten omgaan – ze kunnen bijvoorbeeld erg gefrustreerd raken als iets wat ze willen hebben wordt afgepakt
• hebben waarschijnlijk behoefte aan steun, herinneringen en positieve feedback
• kunnen hun frustratie nog uiten op fysieke manieren, zoals vechten.

Kinderen van 5-7 jaar zijn:

• vaardigheden als delen, beurt nemen, compromissen sluiten en opties bespreken blijven verbeteren
• kunnen problemen veel beter oplossen zonder dat volwassenen hoeven in te grijpen, hoewel ze nog steeds aanmoediging nodig hebben.

• Kinderen van 8-12 jaar:

  • zijn minder lichamelijk, maar hebben meer verbale onenigheid en ruzies dan jongere kinderen
  • worden veel socialer en willen graag met andere kinderen omgaan in groepen.

  Als u het moeilijk vindt om te gaan met de manier waarop uw kinderen ruzie maken, bent u niet de enige. Ruzies zijn een veel voorkomende reden voor gezinnen om professionele hulp te zoeken. Het kan helpen om met een professional te praten, zoals een kinderarts of psycholoog.