Seculiere landen 2021

Een seculier land of seculiere staat is officieel neutraal met betrekking tot religie, of beweert dat te zijn. Dit betekent dat seculiere staten noch religie noch irreligie ondersteunen en geen officiële godsdienst hebben.

“Secularisme” wordt gedefinieerd als de scheiding van godsdienst van burgerlijke zaken en de staat. Secularisme kan ook antiklerikalisme, atheïsme, naturalisme, het verbannen van religieuze symbolen uit de publieke sfeer, en nog veel meer impliceren.

Seculiere staten discrimineren niet en bevoordelen geen individuen tot groepen op basis van hun religieuze overtuigingen. Seculiere regeringen bemoeien zich niet met religie en haar activiteiten, en het geloof mag geen rol spelen in de wetgeving en de beleidsvorming. Als een land echte vrijheid van godsdienst wil hebben, is het instellen van een seculiere staat van cruciaal belang.

Welke landen zijn seculiere staten?

Staatssecularisme is een politieke term die scheiding van kerk en staat betekent. Dit kan een beweging zijn die bestaat uit het verwijderen van banden tussen de overheid en een staatsgodsdienst, het vervangen van wetten die zijn gebaseerd op de Schrift, en het uitbannen van religieuze discriminatie.

Sommige landen beweren seculier te zijn, maar hebben niet-seculiere tendensen, zoals verwijzingen naar religie in nationale volksliederen of vlaggen.

Seculiere staten kunnen elke regeringsvorm hebben, van democratie tot absolute monarchieën. In godsdienststudies worden moderne democratieën over het algemeen als seculier beschouwd vanwege de beginselen van vrijheid van godsdienst en het ontbreken van gezag van religieuze leiders bij politieke beslissingen. Aangenomen wordt dat de meeste samenlevingen steeds seculierder worden door ontwikkeling en vooruitgang, niet door een specifieke beweging voor secularisme.

Een voorbeeld van een niet-seculiere staat is Saoedi-Arabië, dat officieel een moslimland is. De meeste Saoedi’s zijn soennieten, en een sjiitische minderheid vormt ongeveer 10-15% van de bevolking. Het rechtssysteem is gebaseerd op de Sharia, de islamitische wetgeving, die is afgeleid van de Koran en de tradities van de islamitische profeet Mohammed.

De Verenigde Staten worden vaak beschouwd als “grondwettelijk seculier”. De Amerikaanse grondwet stelt: “Het Congres zal geen wet maken met betrekking tot een vestiging van religie, of de vrije uitoefening daarvan verbieden.” Bovendien, in overeenstemming met het ontbreken van een gevestigde staatsgodsdienst, stelt artikel 6 van de Amerikaanse grondwet dat “geen godsdienstige test ooit zal worden vereist als een kwalificatie voor enig ambt of openbaar vertrouwen onder de Verenigde Staten”. Over de mate van scheiding tussen de Amerikaanse regering en godsdienst wordt nog steeds gediscussieerd. Hoewel de VS een zelfverklaarde seculiere staat is, zijn er nog steeds verwijzingen naar religie in de belofte van trouw.

Frankrijk, Mexico, Zuid-Korea en Turkije worden alle beschouwd als grondwettelijk seculier, hoewel hun secularisme varieert. Zo omvat secularisme in India staatsbemoeienis met godsdiensten, terwijl dat in Frankrijk niet het geval is.

Frankrijk kent een lange geschiedenis van secularisatie, die zijn oorsprong vindt in de Franse Revolutie. Hoewel secularisme een kernbegrip is in artikel 1 van de Franse grondwet, waarin staat dat Frankrijk een seculiere staat is, weerhield dit de staat er niet van om de kerk bij het bestuur te betrekken. Sinds 1905 werden verschillende beleidsmaatregelen uitgevoerd om secularisme of laïcité in het Frans te bereiken.

Er zijn 96 seculiere landen in de wereld. Europa heeft met 33 de meeste seculiere landen, gevolgd door Afrika met 27.