Sms’jes kunnen uw huwelijk kapotmaken

Toen ik jong was, vond ik het nooit leuk als mijn vader en moeder ’s avonds na het slaapliedje de slaapkamerdeur dichtdeden. Omdat ik helemaal alleen was in een grote slaapkamer, kon ik mijn fantasie de vrije loop laten en al die monsters en schurken in de privacy van mijn kamer laten razen. Toen ik echter ouder werd, bood een gesloten slaapkamerdeur me ’s nachts privacy om mijn introverte ik te laten ontspannen en te decompresseren van de stress en de eisen van de dag.

We hebben allemaal verschillende privacybehoeften op basis van onze persoonlijkheden. Maar ik hoef u waarschijnlijk niet te vertellen dat te veel gevaarlijk kan zijn – vooral privacy met iemand anders dan uw echtgenoot of partner.

Vraag uzelf: Als u thuis was en uw echtgenoot niet, zou u dan iemand anders uitnodigen om een gesprek te voeren in de privacy van uw slaapkamer? Vooral in de privacy van uw slaapkamer met de deur op slot en de gordijnen dicht? Waarschijnlijk – en hopelijk – is uw antwoord een stellig “Nee.”

Maar als ik u zou vragen of u regelmatig met iemand in het bijzonder sms’t, is het antwoord misschien niet hetzelfde.

Sms’en en een deur naar ontrouw

Het is geen geheim dat sms’en de sociale norm is geworden om te communiceren. Door het gebruiksgemak en de geringe inspanning kunnen we altijd en overal met iedereen in contact zijn. We sms’en met onze bazen over waarom we te laat op het werk zijn, sturen berichten naar onze collega’s over de volgende vergadering en sms’en met onze vrienden over de barbecue van dit weekend. We sms’en zonder na te denken. We sms’en omdat de wereld waarin we leven zegt dat sms’en met anderen volkomen aanvaardbare communicatie is.

Helaas is er een vals gevoel van veiligheid dat bestaat bij het sms’en met mobiele telefoons: Het voelt bijna altijd alsof de woorden die in een sms worden verzonden en ontvangen, zich niet in gevaarlijke open wateren wagen. De realiteit is dat een tekstbericht open water is. Er is geen ondiepte om op te staan of een muur om je aan vast te houden. Wat wordt verzonden en ontvangen in een op tekst gebaseerde wereld kan gemakkelijk onze diepste, donkerste gevoelens en verlangens triggeren, en ze aan de oppervlakte brengen in een gesprek dat onschuldig begon.

Te vaak worden in sms-berichten onbeduidende woorden verzonden die bewust of onbewust zijn gekoppeld aan belangrijkere emotionele of seksuele wortels in het hart; wortels die bedoeld zijn om diep geworteld te blijven in een huwelijk in plaats van erbuiten, om emotionele of seksuele onthechting van een echtgenoot te voorkomen.

Er zijn veel gevallen bekend van getrouwde mannen en vrouwen die buiten hun huwelijk sms’ten, wat vervolgens resulteerde in een buitenechtelijke affaire. Meestal was het sms’en onschuldig van aard; ontrouw was niet in zicht. Ze bespraken vooral onderwerpen over de school van hun kinderen of de nieuwe baan van hun echtgenoot, maar al snel ging het over in, bijvoorbeeld, een gesprek over hoe hun echtgenoot niet over hun gevoelens wil praten, of dat ze de ander in de sportschool hadden opgemerkt, met commentaar op hoe ze zich aangetrokken voelen tot hun fysieke verschijning.

Deze onthullingen leiden meestal tot emotioneel in vertrouwen nemen en discussies over seksuele fantasieën. Wat in de verslagen van al deze deelnemers lijkt voor te komen, zijn beschrijvingen van communicatieblinde vlekken: dat wil zeggen, negatieve huwelijksgevolgen op basis van emotioneel en/of seksueel toevertrouwen via sms-berichten aan de ander dat uit het niets lijkt te komen.

Affairs Don’t Begin With Sex

Mannen en vrouwen zijn fysiek en emotioneel ontworpen om seks te hebben en over diepe gevoelens te praten. Echter, praten over seks en gevoelens met een andere persoon via sms kan een getrouwde persoon snel emotioneel en / of seksueel losmaken van zijn of haar echtgenoot in de echte wereld. Laten we eerlijk zijn: veel getrouwde mannen en getrouwde vrouwen sms’en onschuldig met anderen zonder ooit in deze val te lopen. Er zijn er veel die hun echtgenoten volledig respecteren, hun sms’jes beheren en zich nooit wagen aan het bespreken van gevoelens of seks in een sms.

Maar het onderzoek is grondig en degelijk. Ik denk dat de helling te glad is om te negeren; veel individuen lopen sms-communicatie als een koorddanser, soms zonder het zelfs te weten. Een uitgebreid lichaam van steeds groeiend onderzoek ondersteunt dat sociale media en digitale media (sms) wordt geassocieerd met schendingen van de trouw en verminderde relatie tevredenheid.

Huwelijkse relaties die ervaren dat een echtgenoot emotioneel of seksueel communiceert met een andere persoon via tekst melden precies dezelfde gevoelens als die echtgenoten van wie de echtgenoot een face-to-face buitenechtelijke seksuele affaire pleegde (niet beginnend via tekst of sociale media). Deze gevoelens omvatten verraad, afwijzing, verlatenheid, eenzaamheid, jaloezie, vernedering, verlies van vertrouwen, en woede. Het meest verontrustend is dat de grote meerderheid van buitenechtelijke affaires die beginnen via sociale en digitale media eindigen in een echtscheiding.

Terwijl communicatie via sociale en digitale media groeit en evolueert, groeien ook de mogelijkheden voor getrouwde mensen om buitenechtelijke affaires te hebben. Het sms’en zelf is niet de boosdoener. De boosdoener is het hart van de persoon die sms’t. Men kan stellen dat elk communicatiemedium in de geschiedenis zijn eigen potentiële relatie perikelen heeft gehad. Dit medium echter, consumeert, onderhoudt en verandert de menselijke geest in zo’n hyper mate. Het beïnvloedt huwelijksrelaties zo drastisch dat we het niet kunnen negeren.

Hier is het belangrijkste om te beseffen: Het beschermen van je huwelijk tegen ontrouw moet verder gaan dan de slaapkamer. Ontrouw vindt plaats lang voordat je daadwerkelijk seks met iemand hebt, en in de huidige cultuur kan de rook mogelijk tot vuur worden aangewakkerd tijdens het sms’en.

Wanneer een grote hoeveelheid cognitieve, fantaserende, emotionele, en/of seksuele inspanning consequent op een andere persoon buiten een echtelijke relatie wordt geplaatst, is het moeilijk om volledige, consistente niveaus van echtelijke emotionele en/of seksuele gehechtheid te handhaven. Sms-berichten verhogen de snelheid van een affaire alleen maar, omdat zelfonthulling gemakkelijker wordt gedeeld in een schijnbaar besloten, spreekwoordelijke, gesloten kamer.

Hoe ermee om te gaan

Ik heb een aantal richtlijnen voor u en uw echtgenoot samengesteld die u kunt overwegen als het gaat om sms’en:

• Vermijd het geven van uw telefoonnummer aan de andere persoon. Als het nodig is om contact te houden, laat uw echtgenoot dan zijn of haar nummer aan hem of haar geven.
• Als u het telefoonnummer al hebt, behandel het dan als precies dat: een telefoonnummer (geen sms-nummer).
• Als u een sms-bericht ontvangt, reageer dan door meteen te bellen in plaats van te antwoorden via sms. Door te bellen laat u hen weten dat u liever over de telefoon spreekt in plaats van via sms.
• Behandel uw privé-e-mail zoals u een sms-bericht zou behandelen. Het is begrijpelijk dat het wettelijk niet is toegestaan om je echtgenoot een CC te geven in een werk e-mail aan een collega, maar als je communiceert vanuit je privé e-mail, kopieer je echtgenoot. Dit zorgt voor transparantie tussen u en uw echtgenoot en geeft ook aan dat u de communicatie openbaar wilt houden. Een gezamenlijke privé e-mail account met je echtgenoot kan ook goed werken.
• Als je je emotioneel of seksueel aangetrokken voelt tot een bepaald persoon, vooral tijdens het sms’en, stop dan onmiddellijk met dit gedrag. Laat deze persoon persoonlijk weten dat u uw echtgenoot wilt respecteren, zelfs tijdens het sms’en. Bespreek dit gedrag met je echtgenoot, en begin het genezingsproces. Als je niet stopt, hoewel je echtgenoot deze communicatie misschien nooit zal ontdekken, zal de emotionele en/of seksuele onthechting van je echtgenoot zich blijven verbreden naarmate je verder communiceert met de andere persoon.

We moeten ons ervan bewust zijn dat de definitie van privacy zich nu uitstrekt van werkelijke privéruimten, naar sociale-digitale-sms-ruimten ook. Het doel moet zijn om de echtgenoot te respecteren in een mate die hoger kan liggen dan de verwachte culturele norm.