So You Want to Be a Mercenary (Pt. 1)

Laten we zeggen dat jij een echte held bent, en dat jij het enige bent dat nodig is om het tij van de strijd te keren. Ten eerste ben ik hier om je te vertellen dat je het mis hebt. Als je het voor het geld doet, stop dan met lezen en zoek een privé militaire aannemer. Als je terroristen wilt bestrijden, stop dan met het ontwijken van het lokale rekruteringscentrum.

Mijn mening is niet gesmeed uit mijn militaire dienst, maar uit negen maanden vrijwilligerswerk in de Iraakse, Syrische en Oekraïense gevechtsruimten in 2014 en 2015. Gedurende die tijd diende ik op vrijwillige basis als een niet-gecontracteerde en niet-gesponsorde adviseur, consultant, explosieven-gevaar beperker, en trainer tegen Daesh (IS/IL) en pro-Russische separatistische strijdkrachten. Ik opereerde volledig als freelancer en had geen overheidsovereenkomst, bedrijfssponsoring, associatiecontract, band met een groep of eenheid, of enige organisatorische verplichting. In feite heeft SOFREP mij pas opgepikt nadat ik klaar was met dergelijke zaken. Ik ben geen huurling, en ben dat ook nooit geweest, en de weinige keren dat mensen medelijden met me hadden en me een paar dollar gaven, was het altijd veel minder dan uitstel van mijn dreigende faillissement in 2015, en was het gericht op het verstrekken van rantsoenen buiten het standaard voedsel.

Prepareer je erop dat je helemaal blut bent als je dit goed doet. Je zult alles moeten verkopen wat je kunt, van je eerste-editie romans tot de grote liefde van je leven, je BMW 528i. Het zal allemaal moeten dienen om je uitgaven in binnen- en buitenland te dekken als je dit op een legale en morele manier wilt doen. Natuurlijk zijn er veel mogelijkheden om in het buitenland geld te verdienen, dat wil zeggen als je bereid bent het risico te lopen nooit meer thuis te komen en/of tijd door te brengen in een maximaal beveiligde gevangenis in een vijandig land.

Eind 2014, toen ik voor het eerst naar Irak vertrok, had ik een half plan en een paar contacten, maar de dingen werden rommelig vanaf daar en liepen snel mis. Dit was grotendeels te wijten aan het feit dat er te veel betrokken partijen zijn die een algemeen doel delen om Daesh te verslaan, terwijl ze ook veel egoïstische en tegenstrijdige belangen hebben. Plan op dingen die mis kunnen gaan. Bij mij ging het kort voor mijn vlucht mis. Ik had het geluk dat ik een vervangende groep kon vinden voordat ik in het land land landde. Als dat was mislukt, zou ik gewoon de bars in Erbil zijn binnengedoken en hebben rondgesnuffeld op zoek naar een gelegenheid. Ik zou mijn noodplan aan niemand aanraden, en ik zou zeker niemand hebben meegenomen.

Nadat ik klaar was in Irak, vertrok ik naar Oekraïne, waar ik aanvankelijk alleen verslag moest doen van wat er gaande was. Ik kwam er al snel achter dat ik als niet-geregistreerde freelance journalist geen kans maakte om Kiev te verlaten. Dus moest ik mezelf nuttig genoeg maken om te worden meegenomen naar de frontlinies.

Terug naar u, kandidaat. Misschien bent u een goed getrainde veteraan, een elite militair aannemer, een capabel militielid, een fysiek fitte slechterik die goed kan schieten met een geweer, of gewoon een bezorgde burger. Eerlijk gezegd, maakt dat allemaal niets uit. Natuurlijk zullen je training en vaardigheden van invloed zijn op het gevecht, en alle kopieën van controleerbare dossiers die je meeneemt kunnen helpen bij je plaatsing op de lange termijn, maar je daadwerkelijke aanvaarding in een afvallige bende strijders in een buitenlands conflict is niet alleen gebaseerd op je bravoure of je cv, maar op je verstandhouding en je bewezen capaciteiten in het veld.

Volgende lezen: De moderne huurling

Je sluit je niet aan bij de strijdkrachten van Uncle Sam, de koningin of een andere conventionele strijdmacht. Je sluit je aan bij een buitenlandse strijdmacht die zijn eigen regels en gewoonten heeft, en die zich niets aantrekt van jouw mening. De vaardigheden en bekwaamheden die je al dan niet meebrengt, zullen hun conflict niet maken of breken; dit is geen film, dit is het echte leven. De strijders bij wie je je aansluit zijn mannen, vrouwen en kinderen die hun eigen methoden hebben ontwikkeld om te vechten en te overleven. Zij zijn niet gereglementeerd of georganiseerd op een manier waaraan een strijder van de gestandaardiseerde strijdkrachten van de NAVO – conventioneel of onconventioneel – gewend is. In feite betreedt u de 9e cirkel van de hel van de sergeant-majoor, waar alles wat veilig en standaard is niet wordt beoefend.

Dat feit is dat veel rebellengroepen strijders omvatten van zo jong als negen jaar oud tot zo oud als 65 (+/-), en de meeste strijders hebben weinig of geen officiële militaire training. Dus als je serieus bent, ga je gang en neem al je conventionele militaire wijsheid en verdrink het in de dichtstbijzijnde fles whisky, want je staat op het punt een wandeling te maken aan de wildste kant die er is.

Je gaat niet bij een nieuwe eenheid en wacht op een ontgroeningsritueel om deel van het team te worden. Er is geen team wat u betreft, en u zou een dwaas zijn om wie dan ook te vertrouwen, vooral andere buitenlanders. Toegegeven, er zijn vele groepen die onder vele commandanten en principes opereren, maar je zult niet zeker weten wat je te wachten staat totdat je er bent.

De mensen die je zult tegenkomen zijn de lokale strijders die weinig met je te maken willen hebben totdat er een wachtdienst, patrouille, werkopdracht of iets gevaarlijks te doen is. Dingen zullen worden afgebroken tot Barney wiskunde om ervoor te zorgen dat u deze dingen gedaan te krijgen voor hen. De lokale en regionale commandanten zullen je ook meeslepen in vele pogingen om je deel te laten uitmaken van het algemene propagandaschema. Vermijd dit ten koste van alles.

Buitenlandse strijders zijn je beste vrienden en ergste vijanden, omdat zij de enige mensen zijn met wie je gewoonlijk kunt communiceren, maar zij bevinden zich vaak op een alternatief pad. Veel van de buitenlandse strijders zullen je elk verhaal meerdere malen vertellen. Ze kunnen je overspoelen met leugens en grootse verhalen. Andere keren zul je gewoon geschokt zijn om te ontdekken dat er mensen om je heen zijn die daar gewoon zijn op een zelfmoordmissie. Sommigen zijn ronduit wraakzuchtige criminelen die elke gelegenheid aangrijpen om van je te stelen. De meesten zijn er voor de roem en zijn voortdurend op zoek naar een mediaspeler, of vullen hun tijd met het zoeken naar fortuin, vaak met een crowdfundingaccount lang voordat ze aankomen en lang nadat ze weer vertrekken. Een paar zullen goede mensen zijn; je zult ze kennen omdat ze de eersten zijn die vechten bij het geluid van de kanonnen en de eersten die werken zonder vooruit te worden gesleept.

Je hoeft de lokale taal niet te kennen, maar het helpt als je het kunt. Je kunt je redden en geaccepteerd worden op basis van een convergentie van individuele vaardigheden, mits op de juiste manier ingeschaald. Toch moet je, voordat je een buitenlands conflict binnenstapt, de cultuur, gewoonten, geschiedenis en tradities kennen van de mensen met wie je te maken hebt. Als je geen respect kunt opbrengen voor de mensen die je in de nabije toekomst serieus wilt steunen, blijf dan thuis of zij sturen je naar huis.

De tweede overweging draait om persoonlijke waarnemingsvaardigheden en context aanwijzingen. Als je eenmaal de cultuur en gewoonten begrijpt van degenen die je omringen, zal het vermogen om in het algemeen op te pikken wat er om je heen gebeurt, vanzelf komen. In het begin zal het misschien wat onhandig gaan, omdat je moet leren begrijpen wat er gebeurt in je nieuwe thuis, ver weg van huis. Maar al snel zal het interpreteren van grunts en hand- en armseinen een tweede natuur worden, en voor je het weet ben je obstakels aan het bouwen, PKM banden aan het besturen, doelen aan het identificeren, en het slagveld aan het zuiveren van niet-ontplofte munitie als de enige Engelssprekende op de schermutsellijn.

Het feit is dat je er alleen op uit trekt. Je moet elke mogelijkheid voor het volgende onbekende moment accepteren zodra je voet zet op het vliegtuig dat je naar het door jou gekozen conflictgebied brengt. Er is een zeer reële mogelijkheid dat je sterft door een oncontroleerbare reden. Word paranoïde om te leven. Maar dat is niets om je zorgen over te maken. Je kan tenslotte thuis ook overreden worden door een bus die je hondje uitlaat. Toch, verwelkom enkele nieuwe gezichten van de dood. Dat wil zeggen, als je niet wordt aangehouden en vastgehouden door de douane of grenspatrouille op het vliegveld voor het inpakken alsof je naar de oorlog gaat. In feite is het verstandig om licht in te pakken en te halen wat je nodig hebt als je daar aankomt. Denk eraan dat u niets mee naar huis kunt nemen. Voor alle officiële doeleinden, je gaat niet vechten, en in feite, de wet zal niet je vriend zijn als dat is wat je gaat doen, vooral als je doel is een huurling te zijn.

Lees verder: Praktijk versus moraal: Is ‘huurling’ een vies woord?

Je bent niet in het voordeel van wetten, waar dan ook, en je bent overgeleverd aan je eigen verstand. Uw eigen aanpassingsvermogen, uw gezond verstand en uw sterke punten op het gebied van onderzoek zullen u van begin tot eind maken of breken. Het is nu helemaal aan u, want u maakt nergens deel van uit, en als u zich aansluit bij een paar afvalligen, zullen ze geen integratiepakket en sponsor hebben klaarliggen om u te verwerken.

Heeft u de juiste luchthaven gekozen om op te vliegen? Moet je voor de luchthaven die je hebt uitgekozen een visum hebben, en zo ja, heb je er al een en om de juiste redenen? Zo niet, dan kan het zijn dat je wordt omgedraaid of opgesloten in het buitenland. U kunt immers overal een vliegticket kopen zonder visum.

Zelfs als u uw papieren in orde heeft, bent u een buitenlander die een conflictgebied binnenkomt. De kans dat lokale ambtenaren vragen aan u hebben is groot. Het zou verstandig zijn een reden te hebben om daar te zijn, en als alles mislukt, wat briefjes van vijftig dollar opgevouwen te hebben op verschillende gemakkelijk bereikbare plaatsen. Snel smeergeld bij de hand houden is een verstandige noodoplossing tijdens uw reis, maar mag alleen gebruikt worden als u 100 procent zeker bent dat u aangehouden of gedood zult worden. Anders gaan mensen verwachten dat je gemakkelijk steekpenningen kunt krijgen en zullen ze je zien als een punk-ass, een doelwit voor afpersing.

Zelfs als u met een standaard toeristenvisum mag reizen, is het dan zo dat uw vaste lokale contacten dat visum hebben laten verlengen of wijzigen? Hebt u met uw plaatselijke contactpersonen via een beveiligd kanaal een ontmoetingspunt afgesproken om u op een bepaalde tijd op te halen op een aan de luchthaven grenzende locatie? Hebt u met een contactpersoon gevaren- en veiligheidscodes vastgesteld om te gebruiken via uw gsm-provider in uw thuisland? Heeft u ingelogd op Google maps toen u landde, zodat uw laatst bekende locatie is vastgelegd, voor het geval er iets misgaat? Heb je contact opgenomen met je ambassade over je reisdata en heb je een niet-gedetailleerde reden opgegeven (lieg nooit tegen je regering) om te reizen? Als u geen contactpersoon hebt, wat is dan uw manier van reizen naar uw primaire en alternatieve verblijfsmogelijkheden? Welkom bij de rest van je korte leven. Je hebt nog niet eens een buitenlandse luchthaven verlaten.

(Uitgelichte afbeelding: De foto de was niet om beroemd te worden, maar werd verkocht aan westerse media dagen nadat hij was genomen. De auteur is te zien in het midden, tweede van rechts. Afbeelding met dank aan YPG Propaganda Command.)