Soorten lymfoom: Wat u moet weten

Lymfoom is een vorm van kanker die het lymfestelsel aantast, met name de witte bloedcellen die lymfocyten worden genoemd en die werken als bescherming tegen infecties en ziekten.

Lymfocyten die door de ziekte zijn aangetast, planten zich sneller voort in plaats van normaal af te sterven om ruimte te bieden aan nieuwe cellen. Lymfeklierkanker ontwikkelt zich in verschillende delen van het lichaam, met name in de lymfeklieren, en de eerste uiting van de ziekte zijn gezwollen, zij het pijnloze, lymfeklieren.

Er zijn verschillende soorten lymfomen; de meest voorkomende zijn Hodgkin-lymfoom en non-Hodgkin-lymfoom.

Hodgkin-lymfomen

De Hodgkin-lymfomen zijn de zeldzaamste vormen van de ziekte en worden gekenmerkt door Reed-Sternberg-cellen. Er zijn zes verschillende subtypes van Hodgkin-lymfoom. Dit type kanker heeft een aantal unieke kenmerken, die onder een microscoop kunnen worden waargenomen.

Volgens het classificatiesysteem van de WHO zijn er vier typen klassiek Hodgkin-lymfoom: nodulair scleroserend, gemengd cellulair, lymfocytenrijk, en lymfocytenarm, alsmede twee typen nodulair lymfocytendominant Hodgkin-lymfoom, die zeldzaam zijn en slechts in 1 op de 20 gevallen van de ziekte voorkomen.

Non-Hodgkin-lymfomen

Non-Hodgkin-lymfomen komen het meest voor. Er zijn ongeveer 61 soorten van de ziekte bekend. In tegenstelling tot het Hodgkin-lymfoom zijn bij non-Hodgkin-lymfoom geen Reed-Sternbergcellen betrokken. Het is moeilijk om elk type non-Hodgkin-lymfoom op te sommen vanwege het aantal en de verschillende methoden die worden gebruikt.

De huidige standaardclassificatie van non-Hodgkin-lymfoom is dan ook die welke door de WHO is vastgesteld. Deze is gebaseerd op het uiterlijk onder een microscoop, de chromosomale kenmerken van de lymfoomcellen, de aanwezigheid van bepaalde eiwitten, en of het is ontstaan in B-cellen of T-cellen.

B-cellymfomen

Bijna 85 procent van de non-Hodgkin-lymfomen die in de VS worden gediagnosticeerd, zijn B-cellymfomen, wat betekent dat ze uit dit type cel zijn ontstaan. Diffuus groot B-cel lymfoom (DLBCL) is het meest voorkomende, gevolgd door zijn subtypes primair mediastinaal B-cel lymfoom – een snel groeiend maar gewoonlijk gemakkelijk te behandelen lymfoom, en intravasculair groot B-cel lymfoom – een meer zeldzaam lymfoom.

Zijn ook B-cel lymfomen.

Andere B-cellymfomen zijn folliculair lymfoom; chronische lymfocytaire leukemie/klein lymfocytair lymfoom; mantelcellymfoom; marginaal zone B-cellymfoom; nodaal marginaal zone B-cellymfoom; nodaal marginaal zone B-cel lymfoom; splenisch marginaal zone B-cel lymfoom; Burkitt lymfoom; lymfoplasmacytisch lymfoom (Waldenstrom macroglobulinemie); hairy cell leukemie; en primair centraal zenuwstelsel (CZS) lymfoom.

Daarnaast worden extranodale marginale zone B-cellymfomen of mucosa-geassocieerd lymfoïd weefsel (MALT) lymfomen gekenmerkt door het verschijnen buiten de lymfeklieren.

T-cellymfomen

Minder dan 15 procent van de non-Hodgkin-lymfomen zijn T-cellymfomen, en er zijn talrijke subtypen, waarvan de meeste zeldzaam zijn. Precursor T-lymfoblastisch lymfoom/leukemie is een van de grootste subgroepen van T-cel non-Hodgkin lymfomen. Het kan ook als een leukemie worden beschouwd, afhankelijk van de mate waarin het beenmerg is aangetast. De andere grote groep zijn de perifere T-cel lymfomen, die de meeste subtypen omvatten.

Deze subtypen van perifere T-cellymfomen omvatten cutane T-cellymfomen (mycosis fungoides, Sezary-syndroom, onder andere); T-cellulaire leukemie/lymfoom bij volwassenen; angioimmunoblastisch T-cellulair lymfoom; extranodaal natural killer/T-cellymfoom; nasaal type; enteropathie-geassocieerd intestinaal T-cellymfoom (EATL), dat wordt onderverdeeld in type 1 en type 2; anaplastisch grootcellig lymfoom (ALCL); en perifeer T-cellymfoom.

Note: Lymphoma News today is uitsluitend een nieuws- en informatiewebsite over de ziekte. Het geeft geen medisch advies, diagnose of behandeling. Deze inhoud is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd advies aan uw arts of een andere gekwalificeerde gezondheidswerker als u vragen hebt over een medische aandoening. Negeer nooit professioneel medisch advies en wacht nooit met het inwinnen ervan vanwege iets dat u op deze website hebt gelezen.