Tekenen en symptomen van een pancreatische neuro-endocriene tumor

Een of meer van de onderstaande symptomen betekent niet dat u een pancreatische neuro-endocriene tumor (NET) hebt. Het is zelfs zo dat veel van deze symptomen eerder door andere aandoeningen worden veroorzaakt. Toch is het belangrijk om deze symptomen door een arts te laten controleren, zodat de oorzaak kan worden gevonden en indien nodig behandeld.

Pancreatische NET’s geven vaak overtollige hormonen af in de bloedbaan. Verschillende soorten tumoren maken verschillende hormonen aan, wat tot verschillende symptomen kan leiden.

Gastrinomen

Deze tumoren maken gastrine aan, een hormoon dat de maag vertelt om meer zuur aan te maken. Te veel gastrine veroorzaakt een aandoening die bekend staat als het Zollinger-Ellison-syndroom, waarbij de maag te veel zuur aanmaakt. Dit leidt tot maagzweren, die pijn, misselijkheid en verlies van eetlust kunnen veroorzaken. Ernstige zweren kunnen bloeden. Zelfs als het bloeden licht is, kan het leiden tot bloedarmoede (te weinig rode bloedcellen), wat symptomen kan veroorzaken als vermoeidheid en kortademigheid. Als de bloeding ernstiger is, kan de ontlasting zwart en teerachtig worden. Ernstige bloedingen kunnen zelf levensbedreigend zijn.

Als het maagzuur de dunne darm bereikt, kan het de cellen van het darmslijmvlies beschadigen en spijsverteringsenzymen afbreken voordat ze de kans krijgen voedsel te verteren. Dit kan diarree en gewichtsverlies veroorzaken.

Glucagonomen

Deze tumoren maken glucagon aan, een hormoon dat het glucose (suiker) gehalte in het bloed verhoogt. De meeste symptomen die door een glucagonoom kunnen worden veroorzaakt, zijn mild en worden vaker door iets anders veroorzaakt.

Extra glucagon kan de bloedsuikerspiegel verhogen, wat soms tot diabetes leidt. Dit kan symptomen veroorzaken zoals een dorstig en hongerig gevoel, en vaak moeten plassen.

Mensen met deze tumoren kunnen ook problemen hebben met diarree, gewichtsverlies, en ondervoeding. De voedingsproblemen kunnen leiden tot symptomen als irritatie van de tong en de mondhoeken.

Het symptoom dat de meeste mensen met glucagonomen naar hun arts brengt, is een huiduitslag die necrolytisch migratief erytheem wordt genoemd. Dit is een rode uitslag met zwelling en blaren die zich vaak van plaats naar plaats op de huid verplaatst.

Insulinomen

Deze tumoren maken insuline, dat de bloedglucosespiegel verlaagt. Te veel insuline leidt tot een lage bloedsuikerspiegel, wat symptomen kan veroorzaken als zwakte, verwardheid, zweten en een snelle hartslag. Als de bloedsuikerspiegel erg laag wordt, kan iemand bewusteloos raken of zelfs in coma raken en toevallen krijgen.

Somatostatinomen

Deze tumoren maken somatostatine aan, dat helpt bij het reguleren van andere hormonen. Symptomen van dit type tumor zijn onder meer buikpijn, misselijkheid, slechte eetlust, gewichtsverlies, diarree, symptomen van diabetes (dorst en honger, en vaak moeten plassen), en geelzucht (geel worden van huid en ogen).

De vroege symptomen van een somatostatinoom zijn meestal mild en worden vaker door andere dingen veroorzaakt, zodat deze tumoren meestal in een vergevorderd stadium worden gediagnosticeerd. Vaak worden ze pas gevonden als ze zijn uitgezaaid naar de lever, wanneer ze problemen als geelzucht en pijn veroorzaken.

VIPoma’s

Deze tumoren maken een stof aan die vasoactief intestinaal peptide (VIP) wordt genoemd. Te veel VIP kan leiden tot problemen met diarree. Dit kan in het begin mild zijn, maar wordt na verloop van tijd erger. Tegen de tijd dat de diagnose wordt gesteld, hebben de meeste mensen ernstige, waterige diarree.

Andere symptomen kunnen zijn: misselijkheid, braken, spierkrampen, zich zwak of moe voelen, en blozen (roodheid en warmte in het gezicht of de nek).

Mensen met deze tumoren hebben ook vaak een lage zuurgraad in hun maag, wat kan leiden tot problemen met het verteren van voedsel.

Carcinoïde tumoren

Deze tumoren maken vaak serotonine of de precursor daarvan, 5-HTP. Carcinoïde tumoren veroorzaken vaak geen symptomen totdat ze zich buiten de alvleesklier verspreiden. Wanneer deze tumoren uitzaaien, is dat meestal naar de lever. Daar kunnen de kankercellen hormonen afgeven die rechtstreeks in het bloed terechtkomen. Dit kan het carcinoïd-syndroom veroorzaken, met symptomen als blozen (roodheid en warmte in het gezicht of de hals), diarree, piepende ademhaling en een snelle hartslag. Deze symptomen treden vaak in episoden op, waartussen de persoon zich goed kan voelen.

Op lange termijn kunnen de hormoonachtige stoffen die door deze tumoren worden afgegeven de hartkleppen beschadigen, wat kortademigheid, zwakte en een hartruis (een abnormaal hartgeluid) kan veroorzaken.

Niet-functionerende neuro-endocriene tumoren

Deze tumoren maken geen overmaat aan hormonen, dus ze veroorzaken geen symptomen in een vroeg stadium en worden vaak vrij groot voordat ze worden gevonden. De meeste van deze tumoren beginnen problemen te veroorzaken naarmate ze groter worden of zich buiten de alvleesklier verspreiden. De symptomen kunnen lijken op die van exocriene pancreaskankers, waaronder geelzucht (geel worden van de ogen en de huid), buikpijn en gewichtsverlies. Soms kan een pancreas-NET, naarmate het groeit, overgaan van het maken van te weinig van een hormoon (niet functionerend) naar het maken van te veel van een specifiek hormoon (wel functionerend) wat symptomen veroorzaakt.

Symptomen die worden veroorzaakt door de verspreiding van de kanker

Wanneer pancreas-NET’s zich verspreiden, gaan ze meestal naar de lever. Dit kan de lever vergroten, wat pijn en verlies van eetlust kan veroorzaken. Ook kan de leverfunctie worden aangetast, wat soms kan leiden tot geelzucht (vergeling van huid en ogen) en afwijkende bloedonderzoeken.

Deze kankers kunnen ook uitzaaien naar andere organen en weefsels. De symptomen zijn afhankelijk van de plaats waar de kanker groeit. Uitgezaaide kanker in de longen kan bijvoorbeeld kortademigheid of hoesten veroorzaken. Uitzaaiing naar de botten kan pijn in die gebieden veroorzaken.