Three Days Grace

De leden van Three Days Grace begonnen al in hun tienerjaren punkakkoorden te slaan, en creëerden zo een afgeleid maar energiek geluid dat hun live-optredens voedde. Three Days Grace werd opgericht in Norwood, Ontario, Canada, in 1997 door Adam Gontier (zang, gitaar), Brad Walst (bas), en Neil Sanderson (drums). De groep heette oorspronkelijk Groundswell, een vijfmansformatie die het van 1992 volhield tot ze vijf jaar later transformeerde naar een trio. Gontier en Walst groeiden op in Norwood, en veel van hun nummers werden geïnspireerd door het leven in een plaats met ongeveer 1.500 inwoners. De bandleden zaten nog op de middelbare school toen ze hun eerste optreden hadden, en ze traden overal op waar ze maar wilden – ook als opening voor een film.

Three Days Grace verhuisde uiteindelijk naar Toronto en werd door hun oude manager voorgesteld aan producer Gavin Brown. De band gaf Brown een privé-set, en hij selecteerde de nummers die hij het meest veelbelovend vond. De groep produceerde vervolgens een demo voor EMI Music Publishing Canada. Met Brown aan het roer, nam Three Days Grace “(I Hate) Everything About You” op. Het nummer leverde hen een publishing deal op met EMI, en al snel werden ze getekend bij Jive nadat ze het hof waren gemaakt door de president van het bedrijf. Brown en Three Days Grace werden naar een studio in Boston, Massachusetts, gestuurd om te beginnen aan het debuutalbum van de groep. De band voltooide de titelloze full-length in Woodstock, New York, op een geïsoleerde locatie, vrij van afleidingen uit de grote stad. De donkere, angstige verhalen over liefde en haat in een kleine stad op Three Days Grace, die sterk beïnvloed werden door Kyuss en Sunny Day Real Estate, bezorgden de groep een Next Big Thing-label.

Three Days Grace werd uitgebracht op 22 juli 2003, toen “(I Hate) Everything About You” al een hit was op alternatieve radiostations in Canada. De band toerde uitgebreid achter de plaat voor de volgende twee jaar als voorprogramma en als headliner, maar na een tijdje gaf het leven op de weg de band, vooral Gontier, het gevoel geïsoleerd en alleen te zijn. Bijgevolg zou dit thema van ontkoppeling – gekoppeld aan de realisatie dat men in feite niet alleen was – dienen als de basis voor hun vervolgalbum. Terug naar hun roots door de plaat te schrijven op het platteland van Ontario, werd One-X uitgebracht in juni 2006. Het album, dat nummer vijf bereikte in de Billboard Top 200, betekende het opnamedebuut van de tweede gitarist van de band, Barry Stock. Three Days Grace verzorgde het voorprogramma van One-X gedurende de zomer, samen met Staind, Hoobastank en Nickelback, terwijl “Animal I Have Become” een nummer één moderne rock hit werd.

In 2009 bracht de groep zijn derde full-length album uit, Life Starts Now, dat nummer drie bereikte in de Billboard’s album chart. Na op tournee te zijn geweest met bands als Nickelback en Avenged Sevenfold, keerde de band terug naar de studio om hun vierde album op te nemen, het meer atmosferische, elektronisch getinte Transit of Venus. Ook dit album haalde de top vijf van de Billboard 200. Begin 2013 verliet Gontier de band vanwege een gezondheidsprobleem en werd vervangen door de broer van Brad Walst, zanger Matt Walst van My Darkest Days. Na het toeren en opnemen met hun nieuwe zanger, werden twee singles, “Painkiller” en “I Am Machine,” uitgebracht in 2014 en bereikten beide nummer één op Billboard’s Mainstream Rock Songs chart. Het vijfde album van de band, het donkerdere, door verlies geïnspireerde Human, volgde in de lente van 2015. In juli 2017 bracht Three Days Grace de single “The Mountain” uit in afwachting van de release van hun zesde studio long-player, Outsider, die begin 2018 arriveerde.