Tommy Morrison

Tommy Morrison

Biographical information

Birthname:

Thomas Morrison

Nationality:

American

Nickname:

The Duke, Tommy Gunn (character from Rocky V film)

Height:

6’2″ (1.88 cm)

Reach:

76″ (196 cm)

Weight class

Light Heavyweight/Heavyweight

Born:

January 2, 1969
in Gravette, Arkansas, United States

Died:

September 1, 2013
in Omaha, Nebraska, U.S.

Boxing career information

Style/Boxing Stance:

Orthodox

Career record:

52 totale gevechten, 48 overwinningen, 3 nederlagen, 1 gelijkspel, 42 KO’s, 0 no contests

Tommy Morrison (2 januari 1969 – 1 september 2013), was een Amerikaanse bokser in het zwaargewicht en een voormalig World Boxing Organization-kampioen. Hij won het vacante WBO-kampioenschap zwaargewicht in 1993. Morrison won zijn eerste achtentwintig gevechten, waarbij eenentwintig van de gevechten minder dan drie ronden duurden. Nadat Morrison door Ray Mercer op brute wijze was uitgeschakeld voor het WBO zwaargewicht kampioenschap in 1991 werden beschuldigingen geuit dat sommige van zijn gevechten verdacht waren. Het Federal Bureau of Investigation (F.B.I.) onderzocht zijn knock-out van James Tillis in de eerste ronde in 1991. Hij werd professioneel gemanaged na het verlies van Mercer, met zijn beste overwinningen die kwamen tegen vervaagde vechters op verlies streaks.

Amateur boksen

Tommy Morrison werd geboren in Gravette, Arkansas. Morrison’s vader Tim was van Schotse afkomst. Morrison’s moeder Diana was van Choctaw Indiaanse afkomst. Vanaf zijn dertiende deed Morrison met een vals identiteitsbewijs (de minimumleeftijd voor deelnemers was 21 jaar) mee aan vijftien “stoere mannen”-wedstrijden. Hij vertelde The New York Times dat hij slechts één van deze wedstrijden had verloren.

In 1988 won Morrison de Regionale Zwaargewicht Titel – Kansas City Golden Gloves van Donald Ellis en ging door naar de Nationale Golden Gloves in Omaha, Nebraska, waar hij een split decision verloor van Derek Isaman. Twee weken later nam Morrison deel aan de Western Olympic trials in Houston, Texas waar hij de zwaargewicht titel won en de “Most Outstanding Fighter” van het toernooi kreeg. Twee weken later verloor Morrison op de Olympische Trials in Concord, Californië, een split decision van Ray Mercer, die de gouden medaille zou winnen op de Olympische Spelen in Seoul. Hoewel Morrison in de jaren ’80 in taaie wedstrijden vocht, is zijn geaccrediteerde amateurcarrière nogal onvolledig. Getuige daarvan is de vernietiging in de vijfde ronde door Ray Mercer op 18 oktober 1991. Morrison speelde op de middelbare school football voor Jay, Oklahoma. Hij droeg een Jay football pet vlak voordat hij in 1993 tegen George Foreman vocht. Door zijn atletische houding in de boksring leek hij technisch vaardiger in het boksen dan het in werkelijkheid was.

Professioneel boksen

Morrison begon zijn professionele bokscarrière op 10 november 1988 met een knock-out in de eerste ronde van William Muhammad in New York City. Drie weken later scoorde hij nog een knock-out in de eerste ronde. In 1989, Morrison had 19 overwinningen en geen verliezen, 15 door knock-out. Van 8 december 1989 tot 8 juni 1989 nam Morrison niet deel aan een bokswedstrijd. Dat was te wijten aan zowel blessures en zijn betrokkenheid bij de film Rocky V.

In 1991, Morrison, al de ontvanger van veel televisie-aandacht, won gevechten tegen tegenstanders James Quick Tillis en voormalig wereldkampioen Pinklon Thomas. Hij kreeg een kans om het op te nemen tegen mede ongeslagen vechter Ray Mercer, de WBO titel-houder in een Pay Per View kaart gehouden op 18 oktober 1991. Morrison leed de eerste nederlaag van zijn carrière door knock-out in de 5e ronde. Morrison had zes overwinningen in 1992, waaronder gevechten met Art Tucker en Joe Hipp, die later de eerste inheemse Amerikaan zou worden die voor de wereldtitel in het zwaargewicht zou strijden. In het gevecht tegen Hipp, gehouden op 19 juni 1992, leed Morrison aan wat later werd ontdekt als een gebroken hand en een gebroken kaak, maar hij herstelde zich en scoorde een knock-out in de negende ronde. Na twee overwinningen in 1993, waaronder één op tweevoudig wereldtiteluitdager Carl “The Truth” Williams, vocht Morrison opnieuw voor de WBO titel, tegen zwaargewicht bokslegende George Foreman, die zelf aan een comeback bezig was. Aangezien beide mannen beroemd waren om hun stootkracht, werd een spannend gevecht verwacht, maar Morrison verkoos het vechten met Foreman te vermijden en bokste het gevecht van lange afstand. Morrison was in staat om effectief te slaan en te bewegen op deze manier, en na een felbevochten gevecht, won hij een unanieme 12-ronde beslissing en de WBO titel. Morrison kreeg de WBO-titel door Carl Williams en Joe Hipp te verslaan. Willams verloor van Tim Witherspoon in 1991 en van Jerry Jones in 1992. Joe Hipp werd gestopt door Bert Cooper in 1991. Carl Williams sloeg Tommy Morrison tien seconden neer in hun gevecht, maar de scheidsrechter begon de telling een seconde te laat.

Morrison’s eerste titelverdediging was gepland tegen Mike Williams, maar toen Williams zich terugtrok op de avond van het gevecht, trad Tim Tomashek op als vervanger. Hoewel Tomashek was voorbereid om te vechten als een back-up plan, wekten sommige nieuwsberichten de indruk dat hij gewoon uit de menigte was getrokken. De WBO trok later hun goedkeuring van dit gevecht in vanwege Tomashek’s gebrek aan ervaring. Vrijwel onmiddellijk begonnen de gesprekken over een gevecht met WBC kampioen Lennox Lewis, maar deze werden gestopt toen de vrijwel onbekende Michael Bentt Morrison in zijn volgende gevecht uitschakelde. Bentt sloeg Morrison drie keer neer en het gevecht werd gestopt in de eerste ronde voor een live HBO Boxing publiek. Morrison herstelde zich door drie gevechten op een rij te winnen in 1994, maar zijn laatste gevecht van het jaar, tegen Ross Puritty, eindigde met een gelijkspel. Puritty sloeg Morrison twee keer neer in het gevecht,

Morrison won drie gevechten in 1995 voordat hij voormalig nr. 1 uitdager Razor Ruddock ontmoette. Ruddock had drie van zijn laatste zes gevechten verloren voordat hij tegen Morrison vocht. Ruddock liet Morrison in de eerste ronde op zijn knieën vallen, maar Morrison herstelde zich en forceerde een staande telling in de tweede ronde en vocht vijf ronden lang op gelijke hoogte. In de zesde ronde deed Ruddock Morrison pijn met een snelle combinatie, maar net toen het leek dat Morrison in de problemen zat, counterde hij met een geweldige haak die Ruddock op het canvas legde. Ruddock kwam weer overeind, maar Morrison dreef hem naar de touwen en overlaadde hem met een lange reeks klappen. Net toen de bel zou klinken, greep de scheidsrechter in en riep Morrison uit tot winnaar door TKO. Sommige omroepers dachten dat de wedstrijd voortijdig was gestopt.

Het langverwachte gevecht met Lewis, die ook zijn wereldkampioenschap was kwijtgeraakt, vond eindelijk plaats na de Ruddock wedstrijd. Morrison werd vier keer neergeslagen in het gevecht waarbij de scheidsrechter het gevecht stopte na de laatste knockdown vanwege het feit dat een van Morrison’s ogen was dichtgezwollen. De enige top tien vechter die Morrison in zijn carrière versloeg was een 44-jarige George Foreman.

HIV

In februari 1996, kort voor een gepland gevecht tegen Arthur Weathers, stelde de Nevada Athletic Commission vast dat Morrison positief had getest op HIV. De Commissie schorste Morrison van het boksen in Nevada.<rer> Tijdens een nieuwsconferentie op 15 februari 1996 zei Morrison dat hij HIV had opgelopen door een “toegeeflijke, snelle en roekeloze levensstijl”. Morrison verklaarde dat hij “absoluut” nooit meer zou vechten.

Tijdens een andere nieuwsconferentie op 19 september 1996, in Tulsa, Oklahoma, kondigde Morrison aan dat hij “nog een laatste keer” wilde vechten als hij een tegenstander kon vinden, waarvan de opbrengst ten goede zou komen aan zijn KnockOut Aids Foundation.Een woordvoerder van de Oklahoma Professional Boxing Advisory Board zei dat Morrison waarschijnlijk geen toestemming zou krijgen om in Oklahoma te vechten vanwege zijn schorsing in Nevada.

Om zijn infectie te behandelen, zei Morrison dat hij antiretrovirale medicatie nam, waardoor zijn virale belasting tot bijna ondetecteerbare niveaus werd teruggebracht.

In 2006 zei Morrison dat zijn HIV-tests vals-positief waren geweest. De medische adviesraad van de Nevada-commissie heeft de testresultaten van Morrison uit 1996 bekeken en kwam tot de conclusie dat ze “ijzersterk en ondubbelzinnig” waren. Morrison zei dat hij probeerde een kopie van de originele testresultaten te krijgen, maar dat dat niet lukte: “De Commissie zei dat Morrison “contact kon opnemen met het laboratorium en dat zij de resultaten onmiddellijk aan hem zouden vrijgeven.” Vanaf 2007 begon Morrison opnieuw te vechten. Na medische tests in Arizona te hebben doorstaan, gaf West Virginia Morrison toestemming om in de staat te vechten, en in februari 2007 vocht en versloeg hij John Castle. De Kansas City Star beschreef zijn gevecht in Wyoming begin 2009 als een “geënsceneerd” evenement en een “nep gevecht.”

Morrison testte in januari 2007 vier keer negatief op HIV. Op 22 juli 2007 meldde de New York Times dat Morrison in 2007 twee HIV-testen had gedaan plus een derde speciaal voor de Times. Hiv-deskundigen bekeken de drie tests en concludeerden dat het resultaat van 1996 een vals-positief was geweest. Artsen aan de ring twijfelden echter en impliceerden dat de negatieve resultaten in feite niet op het bloed van Morrison waren gebaseerd. In januari 2011 eiste de RACJ, de bokscommissie van Quebec, dat Morrison een HIV-test onder toezicht zou afleggen voorafgaand aan een gepland gevecht in 2011. Morrison weigerde de test omdat hij zei dat het dezelfde soort test zou zijn die in 1996 in Nevada werd afgenomen. In plaats daarvan nodigde Morrison de commissie van Quebec uit om een openbare test bij te wonen, maar de commissie kwam niet. Morrison verklaarde dat als Quebec weigerde hem een licentie te geven, hij “de honden- en ponyshow ergens anders zou gaan doen.”

Filmrol

In 1989 observeerde Sylvester Stallone een van Morrison’s gevechten. Stallone regelde een scriptlezing en castte Morrison in de film Rocky V als Tommy “Machine” Gunn, een jonge en getalenteerde protegé van de gepensioneerde Rocky Balboa. Aanvankelijk was hij een bewonderaar van Rocky, maar de successen van Gunn en de manipulatie van de belangrijkste antagonist van de film, George Washington Duke, brachten hem ertoe Rocky tot een straatgevecht uit te lokken.

Juridische problemen

In december 1993 werd Morrison beschuldigd van mishandeling en openbare dronkenschap toen hij een student van de Universiteit van Iowa zou hebben geslagen. Morrison zei dat de student naar hem had zitten staren. Morrison pleitte schuldig en betaalde een boete van 310 dollar, maar zei dat hij onschuldig was. In oktober 1996 pleitte Morrison schuldig voor het vervoeren van een geladen vuurwapen in Jay, Oklahoma; hij kreeg een voorwaardelijke straf van 6 maanden en een boete van 100 dollar. In 1997 veroordeelde een jury in Oklahoma hem voor rijden onder invloed bij een ongeval waarbij drie mensen gewond raakten; de rechtbank beval Morrison een behandeling te ondergaan.

In september 1999 kreeg Morrison een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 jaar voor rijden onder invloed in Oklahoma. Op 16 september 1999 hield de politie Morrison aan omdat hij onregelmatig reed en vond drugs en wapens in zijn auto, wat resulteerde in verschillende drugs- en vuurwapenaanklachten. In afwachting van zijn proces over de aanklacht van 16 september 1999, werd Morrison in november 1999 opnieuw gearresteerd op beschuldiging van dronkenschap en wapenbezit terwijl hij een misdrijf had gepleegd. Op 14 januari 2000 werd Morrison veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf voor de aanklacht van 16 september. Op 3 april 2002 werd hij in Tulsa, Oklahoma, veroordeeld tot nog een jaar gevangenisstraf wegens schending van zijn voorwaardelijke vrijlating, maar hij kreeg krediet voor de eerder doorgebrachte tijd. Morrison bracht de laatste twintig maanden van zijn leven door in een bijna vegetatieve toestand, niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Hij werd verzorgd door zijn vriendin Trisha Harding.