Top 10 Amerikaanse voetballers momenteel in het buitenland

Het aantal Amerikanen dat in het buitenland speelt, is de afgelopen twee decennia exponentieel gegroeid. Eind jaren ’80/begin jaren ’90 maakten een paar dapperen de reis van de vriendelijke grenzen van de Verenigde Staten naar Europa, waar ze dorstten naar een uitdaging. Uiteindelijk riskeerden ze op de bank te zitten en zo vrije speeltijd op te bouwen. Dit plaagde – en in sommige gevallen plaagt het nog steeds – Amerikaanse spelers die in Europa speelden.

Dat idee van een worstelende Amerikaanse voetballer in het buitenland begint af te nemen, en meerdere spelers zetten hun stempel op het wereldtoneel als grote impact spelers.

Hier is een lijst van de top 10 Amerikaanse voetballers die momenteel hun vak uitoefenen buiten de Verenigde Staten…

*Note: Als hij gezond is, staat Stuart Holden absoluut op deze lijst. Ook heb ik met opzet onze talentvolle jeugd-Amerikanen buiten beschouwing gelaten. Velen van hen spelen in jeugdelftallen van zeer getalenteerde ploegen, maar ik heb ervoor gekozen om me te concentreren op spelers die consequent speelminuten in het eerste elftal krijgen.

*Giuseppe Rossi komt er ook niet in voor, vanwege zijn loyaliteit aan het nationale elftal van Italië. Op basis van talent en productie zou hij zeker in de lijst staan als hij voor het USMNT speelde.

Kljestan, afkomstig uit Zuid-Californië, speelde vier jaar voor Chivas USA in de MLS, voordat hij de overstap maakte naar de Belgische reuzenclub Anderlecht.

Bij Anderlecht heeft hij regelmatig speeltijd gekregen en is hij een rustgevende invloed geweest in het centrum van het park. Hij heeft altijd al een goede touch en een bovengemiddelde passvaardigheid gehad in zijn MLS-dagen, maar zijn vaardigheden zijn zeker verbeterd sinds hij naar de andere kant van de oceaan is verhuisd, vooral defensief met betrekking tot het terugvolgen en meer een box-to-box middenvelder worden.

Snel vooruit naar dit seizoen, en Kljestan is een van de beste spelers van Anderlecht. Het is dan ook opmerkelijk dat de nieuwe coach Jurgen Klinsmann hem nog niet heeft gezien, ondanks de overvloed aan centrale middenvelders die hij tot zijn beschikking heeft.

Als Sacha echter blijft spelen zoals hij nu doet, dan zal Klinsmann geen andere keuze hebben dan hem te selecteren.

De fans van het USMNT hopen dat Kljestan, als hij geselecteerd wordt, zijn uitstekende prestatie van 2009 kan herhalen, toen hij een hattrick scoorde tegen Zweden.

Oguchi Onyewu: Centrale verdediger voor Sporting CP

“Gooch”, zoals hij liefkozend wordt genoemd, is gemakkelijk de meest fysiek imposante Amerikaan die zijn vak in het buitenland uitoefent.

De 29-jarige Onyewu begon zijn carrière aan de Clemson University in South Carolina voordat hij in 2002 naar het Franse Metz verhuisde. Van daaruit maakte hij na een succesvolle reeks wedstrijden en met zijn lichaamsbouw de overstap naar Standard Luik in België.

Hij had een ongelooflijk succesvolle reeks in België voor zijn club. Onyewu was een steunpilaar achterin, waar hij zijn club hielp meerdere titels in de Belgische competitie te winnen (waaronder een ongeslagen reeks van 29 wedstrijden).

De bloeiperiode van Onyewu’s carrière bereikte een hoogtepunt tijdens de onwaarschijnlijke en magische run van de Verenigde Staten naar de finale van de 2009 Confederations Cup in Zuid-Afrika. Zijn spel was absoluut dominant, vooral in de lucht, waar geen aanvaller Onyewu durfde uit te dagen voor een bal. Dat toernooi bleek een geweldige showcase, en het leidde tot de verhuizing van Onyewu naar wereldmacht AC Milan.

Helaas liep Onyewu tijdens een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Costa Rica een gescheurde knieschijfpees op, wat eerlijk gezegd een einde maakte aan zijn tijd in Milaan voordat die echt begonnen was (inclusief een veelbesproken vete met toenmalig ploeggenoot Zlatan Ibrahimovic). Meer dan een jaar lang was hij niet dezelfde speler als voor de blessure, en het was de vraag of hij ooit nog voor het nationale team zou uitkomen.

Na een mislukte uitleenbeurt in Nederland vond Onyewu in 2011 onderdak in Portugal bij Sporting CP. Sinds kort is hij een vaste waarde en lijkt hij weer op de Gooch van vroeger. Dat is een welkom gezicht voor het USMNT, aangezien de poel voor centrumverdedigers erg klein is.

Steve Cherundolo: Verdediger van Hannover 96

Er is één constante waar het USMNT zich op kan beroepen: het constante spel van Steve Cherundolo. Stevie is al jaren een rots in de branding op de rechtsbackpositie met zijn consistentie. Hij is ook een genot om naar te kijken met zijn overlappende loopacties vanaf de flanken en zijn snelheid.

Continent is hij niet alleen een solide speler geweest, maar ook een grote invloed en een van de onbezongen leiders van de ploeg. Dat leiderschap komt zeker tot uiting in zijn clubsituatie bij Hannover in Duitsland.

Cherundolo is de aanvoerder van Hannover. Ja, een Amerikaan aanvoerder van een Europees team in de Bundesliga. Hoe opmerkelijk is dat?

Op zijn 32ste is hij niet meer zo kwiek als vroeger en wordt hij ook niet meer geacht elke wedstrijd te starten, maar Cherdunolo is nog steeds een belangrijk onderdeel van het nationale elftal. Zijn ervaring en leiderschapskwaliteiten compenseren eventuele tekortkomingen op het veld.

Maurice Edu: Middenvelder voor Rangers

Edu wordt beschouwd als een van de jongste en slimste Amerikanen die momenteel in het buitenland spelen. Hij begon zijn carrière in de MLS voor Toronto FC en maakte in 2008 de overstap naar Schotland voor de Schotse superclub Rangers.

Edu kende aanvankelijk weinig succes, maar werd een legende in de Rangers-folklore toen hij in de 93e minuut het winnende doelpunt maakte tegen de felle en gehate rivaal Celtic in “The Old Firm.” Deze overwinning bezorgde Edu in 2010 de competitietitel en bracht hem op een heroïsch niveau.

Edu is ook een van de weinige Amerikanen die heeft meegedaan aan de Champions League. Zijn sterke spel is niet onopgemerkt gebleven, en recente geruchten wijzen erop dat clubs in Frankrijk en Engeland informeren naar de diensten van Edu. Rangers houdt voorlopig vast aan Edu, die zich heeft ontwikkeld tot een van hun sterkste spelers.

Hij patrouilleert in het middenveld met veel fysiek en atletisch vermogen, en zijn inzet om te winnen is een hoofdrolspeler geworden voor de ploeg uit Glascow.

Jurgen Klinsmann heeft Edu in recente vriendschappelijke ontmoetingen gebruikt, en men zou kunnen veronderstellen dat Edu stevig verankerd is in de centrale middenveldrotatie van het Nationale Team.

Jozy Altidore: Forward for AZ Alkmaar

Altidore, de 22-jarige aanvaller, is al sinds zijn 18e een vaste waarde in de nationale ploeg. De inwoner van Florida was ongelooflijk succesvol in de MLS voor de NY Red Bulls, en als gevolg van zijn enorme potentieel, werd hij in 2008 gekocht door het Spaanse Villarreal.

Het komt er op neer dat hij op zo’n jonge leeftijd nog niet klaar was voor de overstap naar het buitenland, en dat hij zich waarschijnlijk meer had kunnen ontwikkelen in de MLS. De Verenigde Staten heeft de ongelukkige stigma van het ratcheting up de hype machine voor de next best thing. In de voetbalwereld was Altidore dat. Hij nam de mantel van Freddy Adu als de volgende Golden Boy, en hij was gewoon niet klaar voor de verwachtingen die publiekelijk werden gevraagd.

Toe te voegen aan dat was het probleem van het nationale team niet scoren genoeg goals. Op zijn 18e kreeg hij bijna geen speeltijd bij Villarreal, en zijn vertrouwen was geschaad.

Een immense druk in eigen land, onrealistische verwachtingen (ook in eigen land) en een instabiele clubsituatie dwongen Altidore tot een periode van drie jaar waarin hij zeer matig speelde. Na mislukte uitleenperiodes in Spanje, Turkije en Engeland, kwam Jozy uiteindelijk in een geweldige situatie terecht, toen hij werd gekocht door AZ Alkmaar en een vierjarig contract kreeg.

In Nederland is de speelstijl vergelijkbaar met die van een vrijlopende variant, en het was precies wat Jozy nodig had. Ook (en dat mag niet worden genegeerd) was het feit dat hij voor het eerst constant speeltijd kreeg. De ontwikkeling die plaatsvindt in de Eredivisie heeft Altidore vertrouwen gegeven en tot nu toe dit seizoen is Altidore een van de leidende scorers voor zijn ploeg als ze bovenaan de tabel staan.

Deze ontwikkeling is een welkom gezicht voor het USMNT, die worstelt met het scoren van doelpunten. Met zijn nieuwe zelfvertrouwen en zijn vermogen om te scoren, maakt Altidore eindelijk de hype waar die hem al jaren omringt. En met zijn slechts 22 jaar heeft hij een ongelooflijk mooie toekomst.

Michael Bradley: Middenvelder voor Chievo

Bradley is momenteel de enige Amerikaan die in Italië speelt, en tot nu toe is zijn overgang naar Chievo een prettige geweest. Sinds zijn overstap van het Duitse Borussia Monchengladbach heeft Bradley op het middenveld gespeeld en af en toe op de flanken. Hij heeft relatief goed gespeeld voor zijn ploeg, die momenteel in de middenmoot van de Serie A staat.

Bradley was met zijn 19 jaar de jongste Amerikaan die van de MLS naar Europa verhuisde, toen hij de overstap maakte naar SC Heereveen.

In Nederland werd Bradley een ster, en scoorde hij op 20-jarige leeftijd 16 doelpunten in één seizoen. Dat aantal is het hoogste dat ooit door een Amerikaan in een Europese Eerste Divisie is gescoord. Koppel dat aan het feit dat Bradley’s vader, Bob, bondscoach werd, en de jongere Bradley begon te integreren in het nationale team.

Een overstap naar Duitsland voor Monchengladbach was op zijn zachtst gezegd tumultueus, omdat Bradley, die het grootste deel van de tijd startte, in talloze verbale ruzies met de manager verzeild raakte. Uiteindelijk werd hij uitgeleend aan Aston Villa, zonder succes.

Bradley speelde spaarzaam in Engeland en verhuisde voor korte tijd terug naar Duitsland voordat hij de overstap naar Italië maakte.

Bradley is de laatste vijf jaar een vaste waarde geweest in het nationale elftal en is een zeer productieve speler geweest. Toch werd hij soms verguisd vanwege zijn slechte spel, waardoor de media zijn vader in twijfel trokken omdat de jongere Bradley schijnbaar elke wedstrijd als starter werd geselecteerd.

Met Jurgen Klinsmann als nieuwe trainer is de lei voor Bradley schoongeveegd en is de druk om de zoon van de bondscoach te zijn, weggenomen. De laatste tijd kwam hij vaak als invaller in het veld, maar hij blijft een belangrijke speler voor de nationale ploeg.

Carlos Bocanegra: Verdediger bij Rangers

Net als Cherundolo is Bocanegra sinds zijn debuut in 2001 een standvastige en consistente speler voor Oranje.

De voormalige uitblinker van UCLA Bruin kwam in 2004 voor het eerst in actie in Europa voor het Engelse Fulham, waar hij vier jaar speelde voordat hij overstapte naar Frankrijk, waar hij speelde voor Saint-Etienne en Stade Rennais tot hij onlangs de overstap maakte naar Schotland, waar hij nu ploeggenoot is van zijn Amerikaanse collega Maurice Edu bij Rangers.

Bocanegra zal niemand versteld doen staan met zijn fysieke attributen, maar hij gebruikt zijn intelligentie, positionering en sluwheid om uiteindelijk de klus te klaren. Bovendien is zijn veelzijdigheid een eigenschap die ertoe heeft bijgedragen dat hij al vele jaren in Europa een basisplaats heeft. Hij heeft zowel als linksback als centraal achterin kunnen spelen (al wordt hij op dit moment in zijn carrière meer als centraal achterin gezien).

In alle eerlijkheid, Bocanegra is een klasse apart die, als aanvoerder van het USMNT sinds 2007, groot respect afdwingt. Hij geeft het goede voorbeeld, en zijn voorbeeldige leiderschapskwaliteiten op het veld zijn niet te onderschatten.

Brad Friedel: Doelman van Tottenham

Cal Ripken, de originele Iron Man, heeft niets aan Brad Friedel. Friedel is de houder van de meeste opeenvolgende optredens in de Premier League toen hij in 167 opeenvolgende wedstrijden speelde. Hij vestigde zijn eigen record toen zijn reeks eindigde op 267 opeenvolgende wedstrijden.

Huidig is hij met zijn 40 jaar de oudste speler in de Premier League, maar hij heeft nog geen teken gegeven van vertragen. Sterker nog, je zou kunnen zeggen dat hij met de jaren beter is geworden.

Zijn leeftijd is op dit moment niet meer dan een getal, en hij wordt gezien als een van de beste keepers in de EPL, zo niet de wereld. Zijn positionering is perfect en hij gebruikt zijn grote gestalte om aanvallers te intimideren.

Friedel stopte in 2005 met internationaal spelen met 82 caps op zijn naam. Hij heeft ook in vier landen professioneel gespeeld (Verenigde Staten, Engeland, Denemarken en Turkije), met de meeste caps voor één club met EPL Blackburn.

Zijn buitenlandse carrière begon in 1994 bij Newcastle, maar hij kwam nooit in actie voor de Engelse ploeg. Hij werd later uitgeleend aan Brondby in Denemarken, waar hij voor het eerst kennismaakte met Europees voetbal.

Een leuk weetje over Brad is dat hij letterlijk de helft van zijn leven in Engeland heeft doorgebracht, dus hij heeft misschien wel het coolste accent denkbaar. Een unieke combinatie van een midwest accent (hij komt oorspronkelijk uit Ohio) gecombineerd met een cockney twang. Het is erg cool als je nog nooit een interview van Brad hebt gehoord (en als je dat nog niet hebt gedaan, raad ik je aan dat te doen!).

Clint Dempsey: Forward/Midfielder for Fulham

Dempsey’s spel is echt emblematisch en belichaamt het stereotype Amerikaan: moedig, gedurfd, brutaal, opwindend en kranig.

“Deuce” begon zijn professionele carrière in de MLS bij de New England Revolution. Nadat hij als achtste speler in de eerste ronde van de piepkleine Furman University werd gehaald, werd er niet van hem verwacht dat hij een superster zou worden, maar hij bewees het tegendeel.

Hij was zeer productief in zijn drie jaar in New England, met in totaal 25 doelpunten. In 2007 maakte hij de overstap naar Engeland voor Fulham.

Hij kreeg aanvankelijk weinig speeltijd, maar een keerpunt in zijn carrière was misschien wel het winnende doelpunt in zijn eerste seizoen tegen Liverpool, waardoor Fulham degradatie kon ontlopen. Het was zijn eerste doelpunt voor de Londense ploeg.

Dat moment maakte Dempsey voor altijd tot een geliefd figuur bij de Fulham-gelovigen. Vanaf dat moment bloeide de man uit Nacogdoches, Tex.

Hij kanaliseert zijn bescheiden opvoeding op het platteland van Texas en benut zijn technische vaardigheden op het veld, waarvoor hij veel toeschrijft aan het spelen met oudere, Hispanic spelers als jongeling. Hij heeft ook de bereidheid om alles creatief te proberen met de bal, waarbij hij alle schroom van zich afwerpt.

Dat maakt hem zo geweldig, zo boeiend om naar te kijken. Hoewel ik hem niet zou kunnen classificeren als een speler van wereldklasse, komt hij het dichtst in de buurt van wat de Verenigde Staten hebben.

Hij heeft in Engeland enorm veel respect afgedwongen, en een overstap naar een grotere club zou in de kaarten moeten liggen. Hij laat voortdurend weten dat hij graag mee wil doen in de Champions League, en dat is bij Fulham gewoon niet haalbaar.

Hij is de beste buitenspeler die de Verenigde Staten op dit moment hebben, en hij zal de boeken ingaan als een van de beste die ooit het Rood, Wit en Blauw tenue heeft aangetrokken. Hoewel veel mensen Landon Donovan misschien als een betere speler beschouwen, valt niet te ontkennen dat Dempsey in feite op een hoger niveau heeft uitgeblonken.

Hij is momenteel ook Fulham’s all-time leider in doelpunten gescoord in de Premier League met 39.

Tim Howard: Doelman bij Everton

Vraag het de meeste USMNT-fans, en ze zullen je vertellen dat de belangrijkste speler van het team zonder uitzondering Tim Howard is.

Hoe vaak hebben we niet gezien dat hij de Verenigde Staten competitief hield in wedstrijden, of op zijn minst de tegenstander op één doelpunt hield in tegenstelling tot vier of vijf? Het valt niet te ontkennen dat Howard een keeper van wereldklasse is, die op zijn positie in de top tien van de wereld thuishoort.

De inwoner van New Jersey maakte een enorme sprong van de MLS naar misschien wel de meest herkenbare voetbalclub ter wereld, Manchester United. Howard zou de opvolger worden van de Franse doelman Fabian Barthez, die uit de gratie raakte bij manager Sir Alex Ferguson.

In 2004 maakte Howard een zeer grove fout in een wedstrijd tegen FC Porto, waardoor Man U uit de Champions League werd gestoten. Hij kwam er nooit meer bovenop, en als gevolg daarvan tekende Man U de Nederlandse keeper Edwin Van Der Sar, en werd Howard uitgeleend aan Everton.

Na een periode van uitmuntend spel, kocht Everton hem in 2007 van Man U, en Howard werd in feite het gezicht van de club. Hij heeft in zijn carrière tal van uitmuntende prestaties geleverd in grote wedstrijden en is een belangrijke reden geweest voor het succes van Everton.

Huidig is hij de eerste keus keeper van het USMNT en is hij de spreekwoordelijke veiligheidsdeken achterin geworden. Zijn spel tegen Spanje in de Confederations Cup 2009 was legendarisch. Hij had ook een geweldig WK 2010 met sterke optredens tegen Engeland en Algerije.

Over welke positie het ook gaat, Howard is de meest gewaardeerde en gewaardeerde Amerikaanse speler die momenteel in het buitenland speelt.

Ben je het eens/niet eens met wie ik heb bedacht?