Two Sample Mental Status Examination Reports

Een goed rapport is kort, duidelijk, beknopt, en behandelt de volgende gebieden:

1. Uiterlijk

2. Gedrag/psychomotorische activiteit

3. Houding ten opzichte van de onderzoeker (interviewer)

4. Affect en stemming

5. Spraak en gedachten

6. Perceptuele stoornissen

7. Oriëntatie en bewustzijn

8. Geheugen en intelligentie

9. Betrouwbaarheid, oordeel en inzicht

De volgende rapporten worden als voorbeeld gegeven.

Mentaal statusrapport 1

Gary Sparrow, een 48-jarige blanke man, was verfomfaaid en onverzorgd toen hij zich op de Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis meldde. Hij droeg een vuile kaki broek, een golfshirt zonder knopen en witte schoenen en leek iets jonger dan zijn aangegeven leeftijd. Tijdens het verhoor was hij geagiteerd en rusteloos en veranderde vaak van plaats. Hij was ongeduldig en soms onbeleefd in zijn interacties met deze examinator. De heer Sparrow zei dat vandaag de beste dag van zijn leven was, omdat hij besloten had om in het professionele golf circuit te stappen. Zijn affect was labiel, maar passend bij de inhoud van zijn toespraak (zo werd hij huilerig toen hij meldde dat hij “bogeyed nummer 15” had). Zijn spraak was luid, druk en over-elaboratief. Hij vertoonde verslapping van associaties en vlucht van ideeën; hij veranderde van tijd tot tijd en onvoorspelbaar het onderwerp van gesprek van golf, naar de paringsgewoonten van ganzen, naar de waarschijnlijkheid van buitenaards leven. De heer Sparrow beschreef grandioze waanideeën betreffende zijn seksuele en atletische prestaties. Hij rapporteerde auditieve hallucinaties (God had hem gezegd zijn job op te geven en een professionele golfer te worden) en was in beslag genomen door zijn atletische en sexuele prestaties. Hij was georiënteerd op tijd en plaats, maar beweerde dat hij de onwettige zoon van Jack Nicklaus was. Hij ontkende zelfmoord- en moordgedachten. Hij weigerde deel te nemen aan de intellectuele of geheugen-gerelateerde delen van het onderzoek. Mr. Sparrow was onbetrouwbaar en gaf blijk van een slecht beoordelingsvermogen. Inzicht was afwezig.

Mental Status Report 2

Mevrouw Rosa Jackson, een 67-jarige Afro-Amerikaanse vrouw, werd geëvalueerd tijdens routine-rondes in het Cedar Springs Nursing Home. Ze was ongeveer 1,80 m lang, droeg een zomerjurk met bloemenprint, hield een bijpassende handtas vast, en leek ongeveer haar aangegeven leeftijd te hebben. Ze zag er goed verzorgd uit en werkte mee aan het onderzoek. Ze meldde dat haar stemming “wanhopig” was omdat ze onlangs haar bril had verloren. Haar affect werd gekarakteriseerd door periodieke angst, over het algemeen geassocieerd met dingen die ze kwijt was of met moeite om de vragen van de onderzoeker te beantwoorden. Haar spraak was traag, stotend en zacht. Ze maakte zich herhaaldelijk zorgen over haar persoonlijke bezittingen, kleding en algemene verschijning, vroeg zich af waar haar sjaal “gebleven was” en vroeg af en toe of haar verschijning acceptabel was (b.v., “Zie ik er goed uit? Weet je, ik krijg straks veel bezoek.”). Mevrouw Jackson was georiënteerd op persoon en plaats, maar gaf als datum 9 januari 1981 aan (vandaag is het 8 juli 2009). Ze was niet in staat om seriële zevens te berekenen en nadat ze zich nul van drie items herinnerde, werd ze even angstig en bezorgd en zei: “Oh jee, ik denk dat je me weer beetgenomen hebt, of niet, jongen?” Ze hervond snel haar aangename stijl en zei: “En je bent zo’n juweel dat je me weer komt bezoeken.” Haar spreekwoordelijke interpretaties waren concreet. Oordeel, betrouwbaarheid en inzicht waren aanzienlijk verminderd.