Van 41 landen hebben alleen VS geen betaald ouderschapsverlof

Het percentage moeders dat voltijds of deeltijds werkt in de Verenigde Staten is de afgelopen halve eeuw gestegen van 51% naar 72%, en bijna de helft van de tweeoudergezinnen telt nu twee voltijds werkende ouders. Tegelijkertijd nemen vaders – die vrijwel allemaal werken – meer zorgtaken op zich, omdat vaderschap veel meer is gaan inhouden dan alleen maar de kost verdienen.

Ondanks deze veranderingen zijn de VS het enige land onder 41 landen dat geen betaald verlof voor nieuwe ouders verplicht stelt, volgens gegevens die zijn verzameld door de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en actueel zijn vanaf april 2018. De kleinste hoeveelheid betaald verlof die in een van de andere 40 landen wordt vereist, is ongeveer twee maanden.

In vergelijking biedt Estland meer dan anderhalf jaar betaald verlof aan nieuwe ouders – veruit het hoogste voordeel dat door een van de vertegenwoordigde landen wordt verstrekt. Een aantal landen – Bulgarije, Hongarije, Japan, Litouwen, Oostenrijk, Slowakije, Letland, Noorwegen en Slovenië – biedt ook meer dan een jaar betaald verlof.

De OESO-statistieken classificeren de totale hoeveelheid verlof die beschikbaar is voor nieuwe ouders in drie categorieën: 1) zwangerschapsverlof, beschikbaar voor moeders rond de geboorte of adoptie; 2) vaderschapsverlof, beschikbaar voor vaders rond de geboorte of adoptie; en 3) ouderschapsverlof, dat meestal beschikbaar is na het zwangerschaps- of vaderschapsverlof. In sommige gevallen wordt ouderschapsverlof specifiek toegekend voor moeders alleen of voor vaders alleen.

In 20 van de 41 landen is het grootste deel van het beschikbare betaalde verlof bestemd voor zwangerschaps- en bevallingsverlof. In zes landen – Canada, Israël, Slowakije, Zwitserland, Costa Rica en Nieuw-Zeeland – is het zwangerschapsverlof zelfs goed voor al het beschikbare betaalde verlof in verband met de geboorte of verzorging van een kind. Er is geen verlof beschikbaar voor nieuwe vaders.

Terwijl betaald verlof wordt gedomineerd door verlof voor moeders, is er nu in 34 van de 41 landen die in de gegevens zijn vertegenwoordigd, verlof beschikbaar dat specifiek voor vaders is bestemd. In de meeste gevallen is de hoeveelheid betaald verlof specifiek voor vaders relatief bescheiden – ongeveer twee weken of minder. Er zijn echter een handvol uitzonderingen. In Japan is bijna de helft van het beschikbare betaalde verlof voor nieuwe ouders – 30 weken – bestemd voor nieuwe vaders. En in Korea krijgen mannen het equivalent van ongeveer 15 weken betaald verlof. Portugal, Noorwegen, Luxemburg, Zweden en IJsland zijn ook relatief genereus in dit opzicht, en bieden ongeveer twee maanden verlof of meer aan nieuwe vaders.

Deze schattingen zijn gebaseerd op een “volledig betaald verlof equivalent”. Deze maatstaf wordt door de OESO berekend als het totale aantal weken betaald verlof dat beschikbaar is voor een nieuwe ouder, vermenigvuldigd met het gemiddelde tarief van de inkomensvergoeding voor die weken verlof. (Terwijl veel landen 100% van het gemiddelde inkomen of iets minder terugbetalen, met name voor zwangerschapsverlof, wordt in andere situaties van betaald verlof minder dan 30% van het gemiddelde inkomen terugbetaald.)

Het is belangrijk op te merken dat, hoewel de VS het enige land is dat geen nationaal mandaat voor betaald verlof heeft, Californië, New Jersey, New York, Rhode Island en het District of Columbia allemaal door de staat opgelegde plannen voor betaald verlof hebben ingevoerd. De staat Washington heeft in 2017 een door de staat verplicht betaald verlofprogramma aangenomen; het zal begin 2020 van kracht worden.

Op federaal niveau heeft het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden onlangs een wetsvoorstel aangenomen dat federale werknemers – zowel vrouwen als mannen – 12 weken betaald verlof zou geven om voor een pasgeboren of geadopteerd kind te zorgen. De Senaat zal naar verwachting deze week over de maatregel stemmen, en president Donald Trump heeft aangegeven het plan te steunen.

Note: Dit is een bijgewerkte versie van een bericht dat oorspronkelijk op 12 dec. 2013 is gepubliceerd.