Veelgebruikt medicijn tegen brandend maagzuur gekoppeld aan fatale aandoeningen

Voor de nieuwe studie onderzochten dr. Al-Aly en collega’s gegevens uit de medische dossiers van het Amerikaanse ministerie van Veteranenzaken.

De onderzoekers keken naar gegevens die beschikbaar waren van medio 2002 tot medio 2004, een periode waarin 157.625 mensen in het cohort PPI’s voorgeschreven kregen van hun arts en 56.842 mensen H2-blokkers kregen, een ander soort zuuronderdrukker.

De wetenschappers volgden de deelnemers – overwegend mannen, blank en 65 jaar of ouder – gedurende tien jaar klinisch.

Ze gebruikten de gegevens om een statistisch model te bouwen van een klinische trial, waarbij de deelnemers willekeurig werden toegewezen aan PPI’s of H2-blokkers.

Zo konden zij schatten dat er tijdens de follow-up periode 45,2 extra sterfgevallen zouden zijn per 1.000 personen die PPI’s innamen.

Bij nadere bestudering van de doodsoorzaken bleek dat er associaties bestonden met hart- en vaatziekten, maagkanker en chronische nierziekten.

Het model schatte de sterftecijfers voor hart- en vaatziekten op 88,7 per 1.000 mensen in de PPI-groep en 73,3 per 1.000 mensen in de H2-blokker-groep.

De wetenschappers zagen in hun model 4,3 sterfgevallen per 1.000 mensen door maagkanker in de PPI-groep, tegen 4,6 sterfgevallen door de ziekte in de H2-blokker-groep. De sterftecijfers voor chronische nierziekten waren 8,6 per 1.000 mensen in de PPI-groep en 4,4 in de H2-blokker groep.

Ook nam het risico op overlijden toe met de duur van de behandeling, zelfs wanneer de deelnemers aan het onderzoek lage doses van het medicijn hadden genomen.

Ten slotte bleek uit het onderzoek dat meer dan de helft van de mensen die PPI’s gebruikten, er geen medische noodzaak voor had. “Het meest verontrustend voor mij is dat ernstige schade kan worden ondervonden door mensen die PPI’s gebruiken, maar ze misschien niet nodig hebben,” merkt Dr. Al-Aly op. “Overmatig gebruik is niet zonder schade.”

“PPI’s die over de toonbank worden verkocht zouden een duidelijkere waarschuwing moeten hebben over de mogelijkheid van significante gezondheidsrisico’s, evenals een duidelijkere waarschuwing over de noodzaak om de duur van het gebruik te beperken, in het algemeen niet langer dan 14 dagen,” vervolgt de hoofdonderzoeker. “Mensen die het nodig vinden om vrij verkrijgbare PPI’s langer dan 14 dagen te gebruiken, moeten naar hun arts gaan.”

“PPI’s maanden of jaren gebruiken is niet veilig, en we hebben nu een duidelijker beeld van de gezondheidsproblemen die gepaard gaan met langdurig PPI-gebruik,” voegt Dr. Al-Aly toe.

“Onze studie suggereert de noodzaak om PPI’s te vermijden als ze niet medisch noodzakelijk zijn. Voor degenen die een medische noodzaak hebben, moet het gebruik van PPI’s worden beperkt tot de laagst mogelijke effectieve dosis en de kortst mogelijke duur.”

Dr. Ziyad Al-Aly