Verkenning
Wanneer over verkenning wordt gesproken, is het de volledige bedoeling van een commandant om een levendig beeld van zijn gevechtsgebied te krijgen. De commandant organiseert het verkenningspeloton op basis van:
- missie,
- vijand,
- terrein,
- troepen en beschikbare ondersteuning,
- beschikbare tijd, en
- burgerlijke overwegingen.
Deze analyse bepaalt of het peloton gebruik maakt van enkelvoudige of meervoudige elementen om de verkenning uit te voeren, of het nu gaat om gebieds-, zone-, of routeverkenning, de volgende technieken kunnen worden gebruikt zolang de grondbeginselen van de verkenning worden toegepast.
Verkenners kunnen ook verschillende taken te vervullen hebben voor hun commandanten van hogere echelons, bijvoorbeeld: de genieverkenningsdetachementen zullen trachten moeilijk begaanbaar terrein op het pad van hun formatie te identificeren, en trachten de tijd te bekorten die nodig is om het terrein te doorkruisen met behulp van specialistische genie-uitrusting zoals een pontonbrug om waterhindernissen over te steken. De sanitaire epidemiologische verkenning impliceert het verzamelen en overdragen van alle beschikbare gegevens over de sanitaire en epidemiologische situatie van het gebied waar de strijdkrachten mogelijk worden ingezet en optreden, en van dezelfde gegevens voor de naburige en vijandelijke strijdkrachten. Het doel van de verkenning is de oorzaken van het ontstaan van de specifieke ziekte te achterhalen – bronnen van besmetting in verschillende extreme situaties, met inbegrip van plaatselijke oorlogen en gewapende conflicten, de wijze waarop de besmetting wordt overgedragen en alle factoren die de besmetting in de hand werken.
Nadat de strijdkrachten in oorlogstijd en in noodsituaties in vredestijd zijn gestationeerd, gaat de sanitaire epidemiologische verkenning over in sanitaire en epidemiologische bewaking en medische controle van vitale en gemeenschappelijke activiteiten van de strijdkrachten.
AreaEdit
Bereiksverkenning verwijst naar de observatie, en verkregen informatie, over een gespecificeerde locatie en het gebied eromheen; het kan terreingericht en/of troepengericht zijn. Idealiter gebruikt een verkenningspeloton, of team, bewakings- of uitkijkpunten (statisch) rond het doel om te observeren, en het omringende gebied. Deze methodologie is vooral gericht op het verplaatsen van troepen naar of in de buurt van een bepaald gebied; de militaire bevelhebber kan zijn verkenningsmiddelen gebruiken om een gebiedsverkenning uit te voeren om te voorkomen dat hij wordt verrast door ongeschikte terreinomstandigheden, of belangrijker nog, onverwachte vijandelijke troepen. Het gebied kan een stad zijn, een heuvelrug, een bos of een ander kenmerk dat bevriende troepen willen bezetten, passeren of vermijden.
Binnen een operatiegebied (area of operation, AO) kan de verkenning worden toegespitst op het specifieke gebied dat voor de commandant van cruciaal belang is. Deze techniek van het concentreren van de verkenning maakt het ook mogelijk de missie sneller te volbrengen. Gebiedsverkenning kan dus een op zichzelf staande missie zijn of een taak voor een sectie of het peloton. De commandant analyseert de missie om te bepalen of het peloton deze typen verkenningen afzonderlijk of in samenhang met elkaar zal uitvoeren.
Civiele verkenning
Civiele verkenning is het proces van het verzamelen van een breed spectrum aan civiele informatie over een specifieke bevolking ter ondersteuning van militaire operaties. Het is verwant aan en wordt vaak uitgevoerd in combinatie met infrastructuurverkenning (beoordeling en onderzoek). Normaliter ligt het zwaartepunt van de verzameling in het operationele gebied voor civiele verkenning bij het verzamelen van civiele informatie met betrekking tot de dagelijkse interactie tussen burgers en strijdkrachten. Civiele informatie omvat relationele, temporele, geospatiale en gedragsinformatie die is vastgelegd in een sociaal-culturele context. Het is informatie die wordt ontwikkeld uit gegevens met betrekking tot civiele gebieden, structuren, vermogens, organisaties, mensen en gebeurtenissen, binnen de civiele component van de operationele omgeving van de commandant, die kan worden verwerkt om het situationeel bewustzijn en het begrip te vergroten. Het type civiele informatie dat nodig is ter ondersteuning van militaire operaties varieert op basis van de omgeving en situatie.
RouteEdit
Routeverkenning is gericht op een bepaalde route: b.v. een weg, een spoorweg, een waterweg; een smalle as of een algemene aanvalsrichting, om informatie te verschaffen over de toestand van de route of activiteiten langs de route. Een militaire commandant baseert zich op informatie over locaties langs zijn vastgestelde route: welke de beste dekking en camouflage zouden bieden; bruggen naar constructietype, afmetingen en classificatie; of voor landingszones of pick-up zones, indien de noodzaak zich voordoet.
In veel gevallen kan de commandant handelen op basis van een op kracht gerichte routeverkenning waardoor de vijand de beweging langs die route zou kunnen beïnvloeden. Voor de verkenningspelotons, of squads, zijn heimelijkheid en snelheid – in combinatie met gedetailleerde inlichtingenrapportage – het belangrijkst en cruciaal. Het verkenningspeloton moet ver genoeg voor de manoeuvre troepen blijven om te helpen bij vroegtijdige waarschuwing en om te voorkomen dat de troepen verrast worden.
Het is zelfs van het grootste belang informatie te verkrijgen over de beschikbare ruimte waarin een troepenmacht kan manoeuvreren zonder gedwongen te worden zich op te hopen vanwege obstakels. Terreingerichte routeverkenning stelt de commandant in staat om informatie en mogelijkheden te verkrijgen over het aangrenzende terrein voor het manoeuvreren van zijn troepen, met inbegrip van eventuele obstakels (mijnenvelden, barrières, steile ravijnen, moerassige gebieden, of chemische, biologische, radiologische, en nucleaire besmetting) die de beweging van voertuigen kunnen belemmeren op routes naar, en in, het aan hem toegewezen gebied van operaties. Deze eis omvat de grootte van bomen en de dichtheid van bossen vanwege hun effecten op de beweging van voertuigen. Routeverkenning maakt ook de observatie mogelijk van schootsvelden langs de route en het aangrenzende terrein. Deze informatie helpt planners als aanvulling op kaartinformatie.
Zoneverkenning
Zoneverkenning richt zich op het verkrijgen van gedetailleerde informatie alvorens de troepen door bepaalde, aangewezen locaties te manoeuvreren. Het kan terrein-georiënteerde, kracht-georiënteerde, of beide, zoals het verwerven van deze informatie door het verkennen binnen-en door het houden van toezicht over-routes, obstakels (met inbegrip van nucleaire-radiologische, biologische en chemische besmetting), en middelen binnen een toegewezen locatie.
Ook, kracht-georiënteerde zone verkenning wordt toegewezen aan gedetailleerde informatie over vijandelijke troepen binnen de zone te krijgen, of wanneer de vijandelijke situatie vaag is waarbij de informatie over cross-country verkeer-ability is gewenst. De verkenning geeft de commandant een gedetailleerd beeld van hoe de vijand de zone heeft bezet, zodat hij de juiste koers kan kiezen.
Als het peloton dit type zoneverkenning uitvoert, ligt de nadruk op het bepalen van de locaties, sterktes en zwaktes van de vijand. Dit is de meest grondige en volledige verkenningsmissie en is daarom zeer tijdsintensief.