Verschil tussen litho en prent

Of u nu een verwoed kunstverzamelaar bent of een kunstkenner, er heerst vaak enige verwarring over ‘wat is een litho’ en ‘waar komt het vandaan’. Veel nieuwsgierigen zijn nog steeds sceptisch over de oorsprong en vinden het moeilijk om deze authentieke prentkunsttechniek te onderscheiden van andere prentkunstprocessen. In tegenstelling tot vele andere drukken en ambachten die vandaag de dag worden beoefend, heeft de lithografie een tamelijk authentiek verslag van haar oorsprong bewaard. Vanaf het begin zijn kunstenaars geïntrigeerd geweest door deze unieke druktechniek, omdat zij direct op de drukplaat konden tekenen en schilderen. Veel beroemde kunstenaars, waaronder Pablo Picasso, Andy Warhol en Marc Chagall, hebben deze methode voor hun kunst gebruikt.

In de negentiende eeuw was lithografie vooral een grafische kunstvorm en als zodanig staat het nog steeds in hoog artistiek aanzien. In het begin van de negentiende eeuw was lithografie meestal monotoon en niet geschikt voor commerciële doeleinden. Als drukoppervlak werden stenen gebruikt, wat in die tijd een dure methode was. Tegen het einde van de negentiende eeuw werden stenen vervangen door zink- en aluminiumplaten. Pas na de Centennial International Exhibition in 1876 in Philadelphia, waar het een belangrijke bekendheid kreeg, bloeide deze drukkunstvorm op. Laten we eens kijken of het kunstwerk op een stenen plaat beter is dan andere drukprocédés, vooral met een verscheidenheid aan beschikbare afdrukken.

Wat is Lithografie?

Lithografie is een verouderd drukprocédé waarbij stenen of metalen platen worden gebruikt. Dit drukproces wordt beschreven in het woord lithografie, dat van twee Griekse woorden komt: lithos’ betekent stenen en ‘graphien’ betekent schrijven. Het is een unieke maar oude drukmethode die gebaseerd is op de onvermengbaarheid van olie en water. Het is gebaseerd op het eenvoudige principe dan water en olie niet mengen. Het drukken met lithografie begon in 1798 nadat het was uitgevonden door een Duitse auteur, Aloys Senefelder, die op zoek was naar een praktische manier om zijn toneelstukken te publiceren. Hij noemde dit nieuwe procédé chemische druk. Lithografie bracht de belangrijkste grafische revolutie op het gebied van tekstreproductie en gedrukte afbeeldingen. Tegen de jaren 1850 werden stenen vervangen door metalen platen, eerst zink en in de jaren 1890 koper.

Wat is Prent?

Een zeer klein aantal mensen, zelfs de professionele kunstkenners, kent het verschil tussen een ets en een litho, of kan een reproductie van een prent onderscheiden van een origineel. Enkele van ’s werelds grootste kunstenaars hebben de prentkunst gebruikt om meeslepende kunstwerken te creëren, maar dan is het verwonderlijk dat er over het algemeen heel weinig over het onderwerp bekend is. Dus, wat is een prent? Een afdruk is een grafisch kunstwerk dat is vervaardigd door middel van een procédé dat het mogelijk maakt het te vermenigvuldigen. Zoals de naam al zegt, is de prentkunst een techniek waarbij kunstwerken worden vervaardigd door ze af te drukken, gewoonlijk op papier. De afdruk is eenvoudigweg een tekening die de kunstenaar heeft gemaakt op hout, metalen plaat of steen om er vele kopieën van te kunnen maken.

Verschil tussen Litho en Prent

Basis

– Litho is een verouderd drukprocédé waarbij stenen of metalen platen worden gebruikt. Dit drukproces wordt beschreven in het woord lithografie zelf, dat afkomstig is van twee Griekse woorden: lithos’ betekent stenen en ‘graphien’ betekent schrijven. Een afdruk daarentegen is een grafisch kunstwerk dat is vervaardigd volgens een procédé waardoor het kan worden vermenigvuldigd. Zoals de naam al zegt, is de prentkunst een techniek waarbij kunstwerken worden vervaardigd door ze af te drukken, gewoonlijk op papier. Eenvoudig gezegd is een afdruk een afbeelding waarvan meer dan één exemplaar bestaat.

Proces

– Lithografie is gebaseerd op het eenvoudige principe dat water en olie niet mengen. Een litho ontstaat door een afbeelding rechtstreeks op een plat drukoppervlak te tekenen met materialen als inkt op oliebasis, kleurpotloden, potloden, enz. Van de tekening worden de afdrukken geïnkt en getrokken, en tenslotte wordt de inkt op een vel papier overgebracht door het papier en het drukoppervlak samen door een speciale pers te halen. Prenten daarentegen worden meestal met mechanische apparaten gemaakt. Litho’s worden vaak verward met andere vormen van prentkunst.

Identificatie

– Litho’s zijn kopieën van kunstwerken die slechts op twee manieren worden gemaakt, hetzij door een kunstenaar, hetzij door een machine. Machinaal drukken wordt vaak offset-lithografie genoemd, en wordt verward met verschillende soorten drukwerk. Originele litho’s zijn fijne kunstwerkjes die worden gemaakt door op een steen of een metalen plaat te tekenen en vervolgens papier op de steen te drukken om een replica van het originele beeld te maken. Onder een vergrootglas is een originele litho te herkennen aan het willekeurige stippenpatroon, want omdat het het originele werk is, moeten er onregelmatigheden zijn in de manier waarop de inkt een willekeurig over de pagina verspreid stippenpatroon creëert. Een afdruk daarentegen zou tekenen van mechanische reproductie moeten vertonen.

Litho vs. Afdruk: Vergelijkingstabel

Samenvatting van Litho vs. Print

In de negentiende eeuw was lithografie in de eerste plaats een grafische kunstvorm en als zodanig staat het nog steeds in hoog artistiek aanzien. Litho’s zijn originele kunstwerken van kunstenaars en zijn meestal gesigneerd, terwijl offset lithografische afdrukken en reproducties geen signatuur hebben. Lithografie is een traditionele vorm van drukkunst, gebaseerd op het eenvoudige principe dat water en olie niet mengen. In tegenstelling tot veel van de vandaag de dag beoefende drukkunsten en ambachten heeft de lithografie een tamelijk authentiek getuigenis van haar oorsprong bewaard. Originele litho’s kunnen worden herkend aan hun willekeurig puntenpatroon dat onregelmatigheden in het inktpatroon kan vertonen. Inktpatronen die netjes zijn, wijzen daarentegen duidelijk op de betrokkenheid van mechanische apparaten.