Voedsel in de Bijbel – wat aten de mensen
Wat voor voedsel aten de Bijbelmensen?
Het Land van Melk en Honing –
‘Land van Melk en Honing’
en ook bier en popcorn…
Wat aten de Bijbelmensen? Brood, popcorn, bier, wijn, specerijen, groenten, snoep, olijven, vlees, eieren, uien, pannenkoeken, meloenen, gedroogd of vers fruit, melk, boter, kaas, vis, aromatische stoofpotten, zelfs sprinkhanen
(zie hoe je sprinkhanen kookt in Bijbelstudie Activiteiten aan het eind van deze pagina!)
Met instructies hoe je een Bijbelfeest na kunt maken!
Wat aten de mensen in de oude wereld?
Volgens Kitto in zijn beroemde boek ‘De Grieken’ bestond een diner in de Griekse oudheid uit twee gangen, de eerste een soort pap en de tweede een soort pap. Dit kan al dan niet waar zijn. Maar de mensen in het oude Israël aten zeker beter dan dat – misschien wel beter dan wij vandaag de dag doen.
Natuurlijk hadden rijke mensen meer keus. Maar in Kanaän konden zelfs arme mensen goed eten. Het land was gezegend met vijgen, druiven, wijn, honing, olijven, fruit, gerst, tarwe en vee – het was in feite een land van melk en honing.
Israëlitisch voedsel
Een eenvoudige, smakelijke kom olijven, gebakken uien en brood
Hoe weten we nu hoe het eten in de oudheid was?
Er is natuurlijk de Bijbel, maar er zijn ook andere bronnen van informatie. De 10e-eeuwse Gezer Kalender vermeldt gerst, tarwe, spelt en gierst onder de granen, naast olijven, druiven, vijgen, granaatappels, sesam en groenten.
Waar kwam het voedsel vandaan?
Het meeste voedsel kwam van de akker, de wijngaard en de moestuin van de huiseigenaar – dus het voedsel was vers of werd ter plaatse verwerkt.
- Het hoofdvoedsel was brood, gegeten met water en een beetje wijn.
- Wijn was een soort luxe, bewaard voor een speciale maaltijd of iemand van belang.
- Melk en andere zuivelproducten waren er in overvloed, gegeten met
- fruit en groenten.
Het dagelijkse dieet van een doorsnee huishouden was bijna uitsluitend vegetarisch. Behalve in de huizen van de rijken kwam vlees alleen voor op speciale momenten, zoals een bruiloft.
Alcohol in de Bijbel – werden mensen dronken?
Toen, net als nu, kwam dronkenschap voor.
- Noach zou de eerste man zijn geweest die dronken was
- Genesis 29 laat doorschemeren dat Jacob zich gemakkelijk liet verleiden tot geslachtsgemeenschap met Leah omdat er van tevoren een wild feest was geweest –
Een wijngaard in Israël
Jacob was verliefd op Leah’s zuster Rachel, en dacht dat hij met haar trouwde, en niet met Leah
- Mooie, dodelijke Judith voerde Holofernes opzettelijk stomdronken, zodat ze hem het hoofd kon afhakken (Judith 13:2)
Het grootste deel van de druiven die in de wijngaarden werden geproduceerd, ging naar de wijnbereiding. Het land was vooral “een land van wijn … en wijngaarden” (2 Koningen 18:32) en er is veel bewijs hiervan in de overblijfselen van oude wijnpersen die overal in het land zijn gevonden.
Wijn, meestal gemengd met water, was een standaard onderdeel van het dieet.
David, Salomo en voedsel
Wat vertellen de Bijbelverhalen ons over voedsel?
- David mag dan Israëls grootste koning zijn geweest, maar hij was ook vrij gewetenloos. Zo is er een voorval waarbij hij voedsel haalde bij een jonge vrouw, Abigaïl (zie haar verhaal hier), die haar man had verlaten en met de knappe jonge David was gaan samenwonen. Zij bracht onder meer tarwe, gerst, meel, gedroogd graan, bonen en linzen, honing en kwark, en schapen en kaas van de kudde mee.
Gekookt fruit met yoghurt en honing
Zo opgesomd lijkt het proviand saai, maar je zou er een heerlijk assortiment van kunnen maken, waaronder gebakken lamsvlees, yoghurt gemengd met honing, gesmolten kaas op brood, en gemengde fruit- of groenteschotels.
Geen wonder dat David besloot met Abigaïl te trouwen. Zelfs in de Bijbel ging de weg naar het hart van een man door zijn maag.
- Salomo en zijn hofhouding in Jeruzalem genoten van een veel luxueuzere levensstandaard. Salomo voorzag op een dag in dertig maten fijn meel en zestig maten meel, tien vette ossen, twintig grazende runderen, honderd schapen, naast hinden, gazellen, reebokken en vetgemeste hoenders. En dat was nog maar een deel van het hoofdgerecht.
Granen
Voedsel in Bijbelse tijden:
brood was een hoofdbestanddeel
Versgebakken brood
Brood was het hoofdvoedsel van Israël. Het werd gemaakt van meel, hetzij van tarwe, hetzij van gerst, gemalen in een handmolen of quern bestaande uit twee stenen. Wanneer het gemalen was, kon het meel grof of fijn zijn.
Meel werd gewoonlijk tot zuurdesembrood verwerkt, maar op Pesach werd alleen plat ongezuurd brood gegeten.
‘Spelt’ wordt soms in de Bijbel genoemd. Dit was graan van slechte kwaliteit. Arme mensen aten gerstebrood.
Andere manieren om graan te gebruiken
In plaats van er brood van te maken, kon graan ook rauw worden gegeten door verse aren in de handen te rollen om het graan van het kaf te bevrijden; er was een wet die zei dat je graan van het veld van je buurman mocht plukken, maar het niet met een sikkel mocht snijden.
Toen Jezus’ discipelen honger hadden, plukten ze graanaren om rauw te eten.
Graan werd geroosterd om een soort popcorn te maken
Graan kon ook worden geroosterd of gepekeld om een soort popcorn te produceren. Boaz, verliefd op Ruth (zie hun liefdesverhaal hier), voedde haar hiermee toen ze samen in het veld aten. Sommige dingen veranderen nooit…
Groenten of fruit konden door het deeg worden gemengd om er een soort gezoet vruchtenbrood van te maken – vergelijkbaar met soortgelijke broden in de hedendaagse bakkerijen.
Groenten
Uien waren een hoofdbestanddeel van het voedsel in Egypte
Toen de Hebreeërs uit Egypte vluchtten en Mozes volgden naar de woestijn, klaagden ze over het karige voedsel dat ze moesten eten, vergeleken met de overvloedige groenten die ze in Egypte hadden achtergelaten:
- komkommers, meloenen, prei, uien en knoflook.
Omdat zij nu nomadische zwervers waren, waren deze dingen niet meer verkrijgbaar.
Wat zijn ‘bittere kruiden’?
Er groeiden veel ‘bittere kruiden’ op het land. Daartoe behoorden witlof en andijvie, radijs, mosterdzaad, mandragora en vele andere, die rauw of gekookt werden gegeten.
Er waren vijf soorten kruiden die gebruikt konden worden voor de sobere Pesachmaaltijd: sla, witlof, pepermunt, slangenwortel en paardenbloem.
Specerijen en specerijen
Hoe brachten Bijbelse mensen hun eten op smaak?
Specerijen waren essentieel. Vóór de introductie van peper,
- zaden als koriander, zwarte cummin, oregano of nigella, speelden een belangrijke rol in recepten
- kapperbessen werden gegeten als voorgerecht voor de maaltijd en ook gebruikt als specerij
- andere kruiden werden gekweekt, met name munt en wijnruit, die voornamelijk voor medicinale doeleinden werd gebruikt
- pijnboompitten, specerijen, dadels, johannesbroodbonen, walnoten en kaki’s kwamen veel voor in Palestina
Zout oogsten uit de Dode Zee
Zout was er in overvloed, afkomstig uit de uitgestrekte zoutpannen van de Dode Zee. Vanwege zijn functie als conserveringsmiddel was het een symbool van duurzaamheid.
Zoetigheden en fruit
Kregen de mensen in de Bijbel suiker?
Nee. Voedsel werd gezoet met vijgen- of johannesbroodstroop, want suiker was in de tijd van de Bijbel onbekend. De honing die in de Bijbel wordt genoemd was waarschijnlijk dadelhoning. Bijenhoning was een traktatie voor de familie van Simson, maar werd later in de geschiedenis van Israël gebruikelijker.
Een opengesneden granaatappel om de vele pitten te laten zien
Fruitbomen waren er in overvloed in Israël. Het volk was een land beloofd van tarwe en gerst, van wijnstokken en vijgenbomen en granaatappels, een land van olijfbomen en honing. En ze kregen het.
Welke vruchten had het Bijbelse volk?
- Vijgen waren de belangrijkste vrucht. Overal op het platteland groeiden vijgenbomen. De jaarlijkse eerstelingen van vijgen waren een grote delicatesse, die zeer werd gewaardeerd.
- Dadels werden vers gegeten, maar ze werden ook gedroogd en tot een vaste massa geperst, zodat ze konden worden bewaard, of vervoerd en verkocht.
- Andere fruitbomen waren de granaatappel, kweepeer, plataan of vijgenmoerbei. Ook worden variëteiten amandelen en walnoten genoemd.
- Datumpalmen waren een specialiteit in het district Jericho en vormden een bron van rijkdom voor zowel koning Herodes als Cleopatra – die Marcus Antonius overhaalde de plantages van Herodes af te nemen en ze aan haar te geven. Het behoeft geen betoog dat er geen liefde verloren ging tussen Herodes en Cleopatra.
Olijven
Olijven, een hoofdbestanddeel van de maaltijden uit het Bijbelse tijdperk
Hoe werden olijven gebruikt?
De olijven werden gekweekt voor de olie, die de plaats innam van boter en andere vetten bij het koken.
De olijven zelf, in pekel bewaard, waren een geliefde delicatesse en tevens een belangrijk voedingsartikel. Evenals in het oude Griekenland konden en konden arbeiders en soldaten lange tijd van olijven, uien en brood leven.
Het belangrijkste gebruik van de olijf was echter de olie.
Melk en zuivelprodukten
Melk van ooien en geiten was gemakkelijk verkrijgbaar en zuivelprodukten -melk, boter en kazen- vormden een vast onderdeel van het dieet.
Jael gaf Sisera melk te drinken om hem in slaap te sussen, vlak voordat ze een tentharing door zijn schedel sloeg – sommige geitenmelkproducten zijn slaapverwekkend.
Vlees
Eten de mensen in de Bijbel veel vlees?
Vlees was een speciale traktatie en werd gegeten op hoogtijdagen of aangeboden aan bijzonder geëerde gasten, maar in het algemeen werd het niet zo veel gegeten als in de moderne wereld. Ten eerste was het bijna onmogelijk om het vers te houden in het hete klimaat, en het was Joden verboden om vlees op te hangen – het moest worden gegeten zodra het dier was gedood.
De vroegste Pesach-maaltijd was een gebraden lam dat werd gegeten met bittere kruiden en ongezuurd brood. Gedurende de monarchie bleef vlees een luxe voor de armere mensen, maar het werd een vaste voorziening voor de tafels van de rijken.
Gebraden lamsvlees was een luxe,
gehouden voor hoogtijdagen en feesten
Wat was het ‘vetgemeste kalf’?
Tot in de tijd van het Nieuwe Testament bleef het “vetgemeste kalf” het meest verrukkelijke gerecht, een speciaal vetgemest kalf dat direct uit de kudde werd gehaald om te worden gekookt voor de tafel.
Het vlees van de geit, vooral jonge geitjes, werd ook zeer gewaardeerd, hoewel toen er in de post-exilische tijd meer vlees was, de voorkeur werd gegeven aan een goed gevild lam en het geitenlam het meest voorkomende offerdier werd en ook het meest gegeten.
Dit geeft aanleiding tot de zeer redelijke klacht van de oudere broer van de verloren zoon: dat hij zijn vader vele jaren had gediend en nooit een bevel had genegeerd, maar dat hij nooit zelfs maar een jong geitje had gekregen, zodat hij “zich met mijn vrienden kon vermaken”.
Het eten van een schaap of een kalf werd ontmoedigd, waarschijnlijk omdat de vacht waardevoller was dan het vlees, en elk schaap dat mals genoeg was om te eten had geen vacht die het waard was om het voor te doden. Een schaap was beter levend dan dood.
Wat is ‘koosjer’ vlees?
Al het vlees moest koosjer zijn – dat wil zeggen, het bloed moest worden afgetapt. Er waren ook beperkingen voor het eten van vet.
Pluimvee en eieren
Duivenhokken bij het fort van Masada van Herodes
Eieren werden gegeten, evenals vet gevogelte zoals ganzen en kippen. Andere eetbare vogels waren duiven, patrijzen en kwartels.
Koning Herodes de Grote had een groot aantal duivenhokken bij zijn vesting-paleis Masada, en hij (of liever gezegd, zijn duivenhouders) ontwikkelden een nieuw duivenras.
Insecten en vis
John the Baptist leefde van sprinkhanen en wilde honing in de wildernis. Dit klinkt een beetje vies, maar in feite werden de kop, vleugels en poten van de sprinkhaan verwijderd, en het lichaam gebakken in gesmolten boter of geconserveerd in zout. Volgens mensen die dit hebben geprobeerd, smaakt het zout, als een ansjovis.
Voedsel in het oude Israël: gefrituurde sprinkhanen
Hoe zit het met vis?
De visindustrie exploiteerde de zoetwatervissen van het Meer van Galilea en de Jordaan. Het merendeel van Jezus’ discipelen en waarschijnlijk ook veel van zijn andere volgelingen waren vissers.
Naast het leveren van verse vis voor de plaatselijke markt, werd vis ook gezouten en daarna in de zon gezouten. Gepekelde vis was te allen tijde een populaire provisie voor een reis.
- Jezus’ wonder van het voeden van de vijfduizend (Mt 15,32-38) werd zeker verricht met gepekelde vis, want verse vis zou bedorven zijn.
- Magdala was een centrum van de gedroogde visindustrie. Vreemd om te bedenken dat Maria Magdalena, die Jezus waarschijnlijk financieel ondersteunde, haar geld waarschijnlijk eerder in de gedroogde visindustrie verdiende dan in de prostitutie, zoals de legende wil.
Het eten koken
- In de tijd van de patriarchen en matriarchen waren er geen keukens. Het eten werd gekookt in de open lucht ‘voor de tent’.
- Later, toen de mensen een meer gevestigd leven leidden, werd er gekookt in de gesloten binnenplaatsen van huizen.
Hitte stenen werden gebruikt voor het koken
op een open vuur
In het algemeen werd vlees ofwel gekookt in een stoofpot in aardewerk, ofwel geroosterd boven een open vuur.
Pannenkoeken, gemaakt van meeldeeg en gevuld met een smakelijk mengsel, werden gebakken in olie of gebakken op hete stenen die uit de sintels van een vuur werden getrokken. Toen Gideon zijn engelachtige boodschapper wilde eren, bereidde hij een maaltijd van ongezuurde koeken van meel, gekookt vlees en bouillon in een pot.
Granen als tarwe en gerst werden geroosterd op een ijzeren plaat of in een pan om uitgedroogde ‘popcorn’ te maken, of ze werden gekookt in een pot om een grove pap te maken.
Vis werd geroosterd op een houtskoolvuur, meestal met behulp van een houten of ijzeren spit, hoewel de vis die door de discipelen van Jezus werd gegeten direct op het houtskool werd gekookt.
Bakken
De koeken die de weduwe van Zarephath voor Elia bakte, werden gebakken op hete stenen en bedekt met sintels. Dunne deegwafeltjes besmeerd met olie, soms bestrooid met zaden, werden gebakken in een aardewerken oven.
Soms werden koeken gebakken met honing.
Kookgerei
Midden-Oosterse vrouw kookt
op een draagbaar fornuis
Ijzeren gebruiksvoorwerpen die bij het bakken en koken werden gebruikt, waren de bakplaat of bakpan, dat was een ondiepe ijzeren plaat, en de koekenpan. Het gewone kookgerei en de potten waren aanvankelijk van gebakken, ongeglazuurde klei, terwijl de rituele vaten en enkele speciale schotels van koper waren.
- Messen om vlees te snijden waren aanvankelijk van vuursteen, later van brons.
- Vorken werden niet gebruikt, afgezien van een enkele grote om de stukken vlees uit de pot te tillen, een drietandige vork.
Koken werd vaak gedaan op een open vuurplaats. In de meeste opgegraven huizen is in de vloer, in het midden of in een hoek, een depressie van verschillende grootte te zien, met duidelijke sporen van vuur. Het is duidelijk dat dit de haard van het gezin was.
Soms werden er meer uitgebreide haarden (ovens) gebouwd. De oven die gebruikt werd om brood te bakken was een draagbare pot of bak van terra cotta, die boven een vuur kon worden verwarmd.
Gerechten
Wat aten de Bijbelse mensen als ontbijt?
Het ontbijt was eenvoudigweg een lichte maaltijd van brood en olijven, met een ui of een andere vrucht of groente die in het seizoen kon zijn.
1e eeuws aardewerk opgegraven in Israël
Wat aten de Bijbelse mensen als lunch?
Het middagmaal werd tussen de middag op het land of thuis gegeten, en bestond uit in wijn gedrenkt brood met een handvol gepelde maïs, een potje brood dat in een kom werd gebroken, of brood met gegrilde vis.
Wanneer aten de Bijbelse mensen hun hoofdmaaltijd?
Volgens de Bijbel en ook volgens Josephus, de Joodse geschiedschrijver, werd de hoofdmaaltijd van de dag ’s avonds gegeten, meestal iets voor en na zonsondergang, voordat het pikdonker werd.
- Ordinaire mensen zaten op de grond te eten, op kussens, matten van stro of geweven kleden.
- Voor de rijken werd het eten geserveerd op lage houten tafels met mensen eromheen gezeten op banken of divans.
Summary
People in the ancient world were dependent on the weather – much more than we are today.
- In good seasons they ate well.
- In bad seasons they often went hungry, or even starved.
They coped with this uncertainty in two ways:
- they learned to dry and store food so that they had reserve stocks – as the Bible describes, and
- they developed a stoic faith in God’s love and providence.
Bible people’s diet was varied and tasty.
Put this to the test by living on biblical foodstuffs for a week.
See if you can do it!
Recreate a simple Bible meal with:
- Turkish flat bread or a plain biscuit
The head, wings and legs of the locust were removed and the body fried in rendered butter
- Roast or stewed lamb, either hot or cold
- Cheese, yogurt or butter
- Dried or fresh fruit
- Fish, eggs or chicken
- Olives
- Wine
- Dried fruit, honey
- Salad vegetables
Recreate a Bible feast
- Have a main course of lamb; to make this, first cut the meat into small pieces
- marinate this meat in oil, vinegar, salt and some herbs like oregano and thyme – (many marinades have pretty much the same ingredients
- leave it soaking in the mixture overnight
- cook it lightly in a frying pan, tossing it around so that all sides are seared; a spoonful of honey added just before you finish cooking lends a stronger flavor
- serve this with Turkish-style flat bread (unleavened bread), grated goats’ cheese and olives
- for sweets, you could have figs or dates served with yoghurt and honey
- accompany it with a light wine mixed with water
Fried locusts with nuts