Waarom zijn valpartijen zo gevaarlijk voor ouderen?

december 25, 2021admin

Gezondheidsaandoeningen zoals hartaandoeningen en kanker staan bekend om hun ernst, vooral bij oudere volwassenen. Een andere oorzaak van ernstige gevolgen voor de gezondheid van senioren is de afgelopen tien jaar echter steeds vaker voorgekomen: vallen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) valt elk jaar één op de vier Amerikanen van 65 jaar en ouder.

In 2018 alleen al werden ongeveer 36 miljoen valpartijen gemeld onder senioren. Daarvan hadden meer dan acht miljoen medische zorg of beperkte activiteit voor ten minste één dag nodig; schokkend genoeg stierven meer dan 32.000 ouderen door vallen. De meeste valpartijen resulteren niet in ernstige verwondingen, dus hoe kan zo’n schijnbaar onschuldig ongeluk levensbedreigend zijn voor een ouder wordende dierbare?

De gevolgen van vallen bij ouderen

De ernst van een val hangt vaak af van de aard van het ongeluk. De manier waarop een bejaarde valt, kan bijvoorbeeld het verschil betekenen tussen een gebroken heup, een traumatisch hersenletsel (TBI) of een paar schrammen en builen. Botbreuken en verwondingen aan de weke delen (bijv. kneuzingen, verstuikingen en verrekkingen) zijn de meest voorkomende val-gerelateerde verwondingen. Helaas voor senioren kunnen zelfs kleine verwondingen ziekenhuisopname noodzakelijk maken, en velen krijgen nooit meer de functionaliteit en het zelfvertrouwen terug die ze hadden voordat ze vielen.

Waarom veroorzaken valpartijen de dood bij ouderen?

Vrodere leeftijd, broosheid en reeds bestaande medische aandoeningen verkleinen de kans dat oudere mensen herstellen van val-gerelateerde verwondingen. Een team onderzoekers van de University of Rochester Medical Center heeft onderzocht hoe de gevolgen van vallen op grondniveau verschillen tussen ouderen en niet-ouderen. Valpartijen op grondniveau (valpartijen waarbij iemand vanuit een staande positie valt) klinken niet ernstig, maar kunnen bij ouderen ernstige verwondingen veroorzaken. De studie, gepubliceerd in The Journal of Trauma: Injury, Infection, and Critical Care, ontdekte dat oudere volwassenen drie keer zoveel kans hadden om te overlijden na een val op lage hoogte in vergelijking met personen jonger dan 70.

“Er is het potentieel om te minimaliseren wat mensen zien als een relatief triviaal probleem, zoals uitglijden en vallen op een natte tegelvloer,” Julius Cheng, M.D., M.P.H., universitair hoofddocent bij de afdeling Chirurgie van URMC en hoofdauteur van de studie, legde uit in een nieuwsbericht. “Ons onderzoek toont aan dat vallen van lage niveaus niet moet worden onderschat in termen van hoe slecht ze kunnen zijn, vooral bij oudere patiënten.”

Een andere studie uitgevoerd door onderzoekers van het National Center for Injury Prevention and Control van de CDC ontdekte dat bijna de helft (48,7 procent) van de valgerelateerde sterfgevallen bij mensen van 65 jaar en ouder een hoofdletsel betrof. Maar zelfs bij minder ernstig valletsel, zoals botbreuken, zijn het verloop van de behandeling en de prognose voor ouderen nog steeds gecompliceerd. Ziekenhuisopname brengt risico’s met zich mee voor de oudere bevolking. Zelfs als een oudere een val en de daaropvolgende medische zorg overleeft, leidt een langere hersteltijd tot langere ziekenhuisopnames en een grotere kans op ontslag naar een revalidatiecentrum voor ouderen of een instelling voor langdurige zorg. Dit verhoogt de kwetsbaarheid voor ziekenhuisinfecties, zoals longontsteking, sepsis, C. diff en katheter-gerelateerde urineweginfecties (UTI’s). Heupfracturen vereisen vaak chirurgische ingrepen met sedatie en verdere trauma’s – twee dingen die het leven van een oudere in gevaar kunnen brengen.

Vallen heeft langdurige gevolgen voor senioren

Complicaties van een niet-dodelijke val kunnen een senior uiteindelijk niet in staat stellen voor zichzelf te zorgen. Slechts 22 procent van de senioren in het URMC-onderzoek naar vallen op grondniveau was in staat om zelfstandig te functioneren nadat ze uit het ziekenhuis waren ontslagen. Na zo’n traumatisch en pijnlijk voorval hebben zelfs ouderen die goed hersteld zijn de neiging hun activiteitenniveau te verlagen uit angst om weer te vallen. Helaas is deze angst gerechtvaardigd, omdat één val de kans op een nieuwe val vergroot.

Veel senioren zijn zich bewust van hoe gevaarlijk vallen kan zijn. Zelfs als een ouder wordende dierbare nog nooit is gevallen of ernstig letsel heeft opgelopen door een val, kan de angst om gewond te raken of gehandicapt te raken leiden tot duidelijke gedragsveranderingen. Voorbeelden hiervan zijn veranderingen in gewone activiteiten (bv. baden, koken, het huishouden doen), een tegenzin om het huis te verlaten en een grotere afhankelijkheid van de hulp van anderen. Hoewel deze veranderingen in levensstijl begrijpelijk zijn en bedoeld zijn om het risico op vallen te verminderen, kunnen zij onbedoeld leiden tot een grotere kwetsbaarheid en kwetsbaarheid voor vallen. Bovendien leiden dergelijke veranderingen vaak tot terugtrekking en sociaal isolement, wat kan bijdragen aan depressie, delirium of zelfs dementie.

Valpreventie voor ouderen is de sleutel

De beste manier om valincidenten te voorkomen is het aanpakken en minimaliseren van gevaren voordat ze een bedreiging vormen voor de gezondheid van een ouder wordende naaste. Niet elk ongeval kan worden vermeden, maar het nemen van bepaalde voorzorgsmaatregelen kan de onafhankelijkheid van een senior verlengen, hem helpen zich zelfverzekerder te voelen en het risico op letsel en overlijden sterk verminderen.

Lees: Hoe voorkom je dat een senior valt

Bronnen: Important Facts about Falls (https://www.cdc.gov/homeandrecreationalsafety/falls/adultfalls.html); FACT SHEET: Older Adult Falls (https://www.cdc.gov/steadi/pdf/STEADI_ClinicianFactSheet-a.pdf); Ground Level Falls Are Associated With Significant Mortality in Elderly Patients (https://journals.lww.com/jtrauma/Abstract/2010/10000/Ground_Level_Falls_Are_Associated_With_Significant.14.aspx); Circumstances and Contributing Causes of Fall Deaths among Persons Aged 65 and Older: Verenigde Staten, 2010 (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4707652/); Post-Fall Emotional Response (https://www.todaysgeriatricmedicine.com/archive/JF16p18.shtml)