Waarvoor werden Pomeranians gefokt?

Wanneer je naar je Pommy kijkt, zie je hem waarschijnlijk niet voor je om een slee te trekken. Het kleine formaat van de Pom brengt geen beelden met zich mee van intens werk en uithoudingsvermogen. Echter, deze pups zijn afstammelingen van een aantal serieus hard werkende honden uit Arctische klimaten. Pomeranians werden al in het midden van de 18e eeuw gefokt uit deze werkhonden voor gezelschap. Kunt u zich niet voorstellen hoe uw viervoeter van sleetrekker tot schootzitter is geworden? Vrees niet. Dit artikel geeft antwoord op de vraag waar Pomeranians voor gefokt zijn

Geloof het of niet, Pomeranians zijn eigenlijk verwant aan grote, sterke pups zoals Husky rassen, Alaskan Malamutes en Chow Chows. (De laatste is het makkelijkst voor te stellen met al dat pluizige, dikke haar!) Voor velen is dit logisch, aangezien de persoonlijkheid van de Pom vaak lijkt op die van een grotere hond. Al deze rassen en meer behoren tot de Spitz familie. “Spitz’ is Duits voor ‘puntig’, wat verwijst naar de opvallende neus en snuit van deze pelsbaby’s.

De kleine hond die we nu kennen als een Pomeranian begon als een veel grotere hond, met een gemiddeld gewicht van 30 pond. De populariteit van de Pomeriaan steeg in verschillende fasen, dankzij enkele Britse royalty’s die serieuze Pom-liefhebbers waren. In het midden van de 17e eeuw, Queen Charlotte (vrouw van Koning George III van Engeland) bezat twee grote (naar huidige maatstaven) Pomeranians. Het was niet ongewoon voor royalty’s om hun huisdieren in hun portretten op te nemen. Koningin Charlotte liet verschillende schilderijen maken van haarzelf en haar pups. Groter in omvang dan de hedendaagse Pom, hadden de honden van koningin Charlotte nog steeds zeer vergelijkbare eigenschappen. Door deze Poms op de schilderijen te zetten, werd het grote publiek zich meer bewust van deze schattige pups.

Geleend van PomeranianProject.com

In deze tijd werden Pomeranians in Europa gefokt voor gezelschap. Het fokken zou hebben plaatsgevonden in een regio genaamd Pommeren, waaraan de bekende viervoeter zijn naam dankt. Deze regio strekte zich uit over een deel van Duitsland en een deel van Polen. Het is hier dat de Pomeranians in grootte werden teruggefokt. Maar waarom ze kleiner maken? Dat idee hebben we aan een andere koningin te danken.

Een eeuw of wat na het Pom-portret van koningin Charlotte kreeg haar kleindochter koningin Victoria haar eigen Pomeranian. Haar pup was klein, zoals de Poms van vandaag, en het volk werd verliefd op deze versie van de Pomeriaan. Koningin Victoria was zo’n grote voorstander van deze pups dat ze haar eigen fokkennel oprichtte. De toenemende populariteit van Poms, en vooral de miniatuur versie, moedigde fokkers aan om alleen de kleinere honden te gebruiken voor de fok. Koningin Victoria bevorderde ook Poms door het importeren en fokken van verschillende kleuren in haar kennel. Tijdens haar bewind, daalde de gemiddelde grootte van de Pomeranian met 50 procent.

Heden ten dage is het gewicht van de Pom drie tot zeven pond-veel kleiner dan de oorspronkelijke werkhonden die ze ooit waren! Het is geen wonder dat ze hun gemeenschappelijke Europese naam, Zwergspitz, Duits voor dwerg Spitz, kregen. Toch behoudt de Pomeranian de spitse snuit, lange, dikke vacht en vriendelijke persoonlijkheid van hun Arctische voorouders. De volgende keer dat u met uw Pom gaat wandelen, stel u dan voor dat ze een slee trekken of vee hoeden. Wie weet, misschien hebben ze het nog in zich!