Wat een taille: waarom het korset een betreurenswaardige terugkeer heeft gemaakt
Wat is er nu leuker na een bevalling dan een paar hoge hakken aan te trekken en je postpartum lichaam in een korset te persen? Vorige week werd Mothercare ervan beschuldigd toe te geven aan de druk op nieuwe moeders om hun zwangerschapsgewicht te verliezen en “sexy” te blijven door een korset te verkopen, gemodelleerd door een vrouw met lakleren plateau stiletto’s. “Ik ben erg bezorgd voor vrouwen die de verkeerde boodschap krijgen,” vertelde Jacqui Tomkins, de voorzitter van Independent Midwives UK, aan de Times. “Er wordt gezegd dat het belangrijkste is dat je weer in vorm bent en eruit ziet als Kim Kardashian. Dat baart me zorgen.” Het bedrijf heeft sindsdien het product en de afbeelding verwijderd, maar verkoopt nog steeds een band met kantprint, omschreven als een “tummy tucker”, om rond de buik te dragen, waarvan het beweert dat het “helpt bij het afslanken”.
Ondanks deze furore, is het korset al enige tijd terug in de mode aan het sluipen. In 2016 blies Prada het kledingstuk nieuw leven in in een meer utilitaire stijl, losjes geregen gedragen over dikke kleermakerijen en truien. Deze stijl, hoewel nog steeds ontworpen om de aandacht te vestigen op een getrimde taille, was niet geworteld in oude ideeën van “sexiness”. Maar voor herfst/winter 2019 toonden modeontwerpers een meer traditionele stijl, met een terugkeer naar volledige korsetten en brede, taille-knellende riemen.
En op sociale media heeft dit traditionele silhouet een nog strakkere greep. Er zijn meer dan een miljoen posts op Instagram met een “waist training” tag. Velen zijn niche korset-enthousiastelingen – een cultuur die zou kunnen vallen onder de categorieën retrostijl, lichaamsmodificatie, fetisjisme of cosplay – maar de trend voor een overdreven zandloperfiguur heeft waist training ook mainstream gemaakt.
Katie Thomas, een korsetontwerpster die haar bedrijf in 1999 oprichtte, zegt dat de korsetcultuur en waist trainers totaal verschillende markten zijn. Ze herinnert zich de kledingstukken die in de jaren ’80 en ’90 werden verondersteld te helpen bij gewichtsverlies. “Het is triest dat vrouwen 30 jaar later op zoek zijn naar snel gewichtsverlies, en dat is waar de markt van waist trainers op probeert in te spelen,” zegt ze. “Het verkoopt vrouwen valse hoop.”
Korsetten, zegt ze, “zijn anders omdat we niet gefocust zijn op afvallen, het gaat erom je lichaamsvorm te benadrukken en de rondingen die je hebt te vieren. Ik draag elke dag een korset omdat ik hou van de vorm die het me geeft. We hebben veel transgender klanten die een vrouwelijker figuur willen.”
De look kreeg een enorme boost toen Kardashian een korsetjurk van Thierry Mugler droeg tijdens het Met Ball in mei. De jurk, ontworpen om eruit te zien als natte huid, bevatte een korset gemaakt door de corsetier Mr Pearl, die al lang korsetten maakt voor Mugler, evenals voor andere ontwerpers, waaronder Alexander McQueen en Vivienne Westwood (hij draagt ook een korset en heeft naar verluidt zelf een taille van 18 inch). Thomas heeft een recente vlaag van interesse opgemerkt sinds de korsetjurk van Kardashian, maar ze denkt dat het meer traditionele korset “altijd een niche item zal blijven” met, zegt ze, een hechte en vriendelijke gemeenschap. De rage voor waist trainers is echter de afgelopen jaren meer gegroeid.
Kardashian, wiens lichaamsvorm waarschijnlijk de grootste impact heeft gehad op het extreme zandloper “ideaal”, is al lang een promotor van waist-trainer bands op haar Instagram-account, net als haar zussen Khloe Kardashian en Kylie Jenner. Deze banden zijn in wezen brede, elastische riemen die je inbinden en beweren te leiden tot een permanent slanker midden.
“Kim Kardashian en Kylie Jenner zeiden dat het hun geheim was om een zandloper vorm te krijgen,” zegt Chloe Lawrence, een beauty blogger die een jaar geleden begon met waist training. Ze begon met het dragen van een nauwsluitende band rond haar middenrif gedurende een uur per dag, oplopend tot acht uur. “Het was erg ongemakkelijk en bezorgde me veel pijn,” zegt ze. “Kortademigheid en pijn in mijn buik als de trainer uit was.” Ze zegt dat ze geen echte verandering in haar vorm heeft gemerkt. “Het werkt terwijl je hem draagt, maar zodra je hem afdoet, wordt je taille weer normaal. Ik draag het soms onder een jurk als een korset voor die specifieke tijd. Maar voor de lange termijn werkt dat niet.”
Weinig kledingstukken komen met zoveel bagage als het korset. De moderne opvatting is dat ze weinig meer zijn dan een martelwerktuig, uitgevonden om vrouwen te onderdrukken. De waarheid is misschien genuanceerder. Korsetachtige kledingstukken – bekend als stays – deden hun intrede in de 16e eeuw, en waren voornamelijk ontworpen om een rechte houding te creëren. In de jaren 1800 werden ze echter een essentieel onderdeel van de vrouwenmode, en ook strakker en nauwsluitender. Maar in haar boek The Corset: A Cultural History, zegt modehistorica Valerie Steele dat de nadelige gezondheidseffecten – orgaanfalen en misvorming van de ruggengraat werden ervan toegeschreven – van het dragen van een korset overdreven waren, en dat slechts een minderheid van de vrouwen het korset “strak trok” om een onnatuurlijk kleine taille te creëren.
Ze zouden het leven van veel vrouwen echter moeilijker hebben gemaakt, door de mogelijkheid om te bewegen of comfortabel te zitten te beperken, en zelfs basisfuncties als eten en ademen te belemmeren. In mei van dit jaar viel de actrice Elle Fanning flauw op het filmfestival van Cannes en later gaf ze de schuld aan het feit dat haar jurk in de stijl van de jaren 50 van Prada, die in de taille was ingesnoerd, te strak zat. Kardashian moest staande in een voertuig naar het Met Gala reizen, zich vasthoudend aan een paal, en zei dat ze niet naar het toilet zou kunnen gaan. Maar Thomas zegt dat ze haar korsetten niet beperkend vindt.
Hoewel voorvechters van vrouwenrechten in de 19e eeuw hun zinnen hadden gezet op kledinghervorming en Coco Chanel vrouwen hielp bevrijden van het korset, is het volgens Steele nooit echt weggeweest. “Het korset verdween niet zozeer als wel werd het geïnternaliseerd door dieet, lichaamsbeweging en plastische chirurgie,” schrijft ze. Korsetten maakten plaats voor gordels; gordels maakten plaats voor shapewear zoals Spanx, gelanceerd in 2000; en nu hebben waist trainers een hoge vlucht genomen.
Waist trainers en meer traditionele korsetten zijn wijdverspreid op sociale media omdat ze een perfecte pasvorm hebben. “We weten dat het lichaam van vrouwen onderwerp is van controle en toezicht,” zegt Rebecca Scritchfield, een diëtiste, inspanningsfysiologe en auteur van het boek Body Kindness. Sociale media belonen alles “wat ongewoon of uniek is. Het dunne ideaal is zo zeldzaam en onmogelijk te bereiken, en dit is een ander niveau van dat. De foto op Instagram van iemand met een kleine taille en gigantische borsten is exotisch, bijna een fantasie. Je wordt beloond voor het meedoen aan deze uniciteit of zeldzaamheid.” Evenzo, zegt ze, “Sommige mensen zijn misschien walgelijk” door de kunstmatigheid van de look, “maar het maakt niet uit omdat het nog steeds een reactie oproept.”
Het bedrijf Waist Train UK heeft meer dan 14.000 volgers op Instagram en beweert dat zijn producten “de eetlust kunnen beteugelen omdat het lichaam zich aanpast aan het eten van kleinere porties tijdens maaltijden”. Sommige, zoals het door Kardashian goedgekeurde Amerikaanse merk Waist Gang Society, hebben honderdduizenden volgers.
Het idee dat je je taille eenvoudigweg in onderwerping kunt knijpen, zegt Scritchfield, is een mythe. Er kunnen ook gevaren kleven aan waist trainers. Als je er een de hele dag draagt, kan dat leiden tot huidproblemen, als het schuurt of zweet veroorzaakt. Sommige waist trainers beweren dat ze de lichaamstemperatuur verhogen om gewichtsverlies tijdens de training te bevorderen. “Waar het je lichaamstemperatuur verhoogt, als je geen water drinkt, kun je uitgedroogd raken,” zegt ze, eraan toevoegend dat het zelfs kan leiden tot een hitteberoerte. “Ze kunnen je ademhaling vernauwen, wat niet helpt. Je organen kunnen erdoor vernauwd raken. Naast het fysieke ongemak en de pijn die het kan veroorzaken, denk ik dat er ook emotionele pijn is als je niet het resultaat krijgt dat je verwachtte.”
Voor postpartumvrouwen lijkt het korset een nieuw dieptepunt te zijn. Volgens modecommentator Caryn Franklin schept het “onredelijke verwachtingen”. Het normaliseert ook het idee dat de terugkeer van het lichaam naar de staat van voor de zwangerschap op de een of andere manier een belangrijkere prestatie is dan de prestatie van de zwangerschap en de bevalling.”
De terugkeer van de focus op de taille is, zegt ze, “de laatste plaats die nog over is om uit te buiten. De taille is zo goed als met rust gelaten, terwijl er een enorme aandacht is geweest voor gezichten, lippen, haar, borsten en recentelijk, dijen en billen.” Ze is minder bezorgd over de verschijning van het korset op de catwalk, omdat ze het in de bijna 40 jaar dat ze in de mode werkt al verschillende keren heeft zien opduiken. “Een pluspunt van mode is dat je iets voor de lol aantrekt om jezelf op een bepaalde manier te presenteren en een statement te maken, en dat je het daarna weer uittrekt”, zegt ze. De trend voor waist training, zegt ze, voelt anders – het vereist een verlangen om je lichaam te veranderen.
Dat de Kardashians de belangrijkste drijfveren zijn, voegt ze eraan toe, “zit me niet lekker. De Kardashian-industrie is gebouwd op de performance van vrouwelijkheid, waarbij ze zich presenteren als hypergefeminiseerd en hyperseksueel. Het draait allemaal om uiterlijk, en de normalisering van cosmetische chirurgie binnen die familie betekent dat ze een idee van vrouwelijkheid presenteren en geld verdienen aan de onbereikbare lichamen die ze voor zichzelf hebben geschapen.”
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Women
- Beauty
- Kim Kardashian West
- features
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger